Plutarch, Mulierum virtutes, Ερυξώ 2:

(플루타르코스, Mulierum virtutes, Ερυξώ 2:)

καὶ τέλοσ ἐκεῖνον μὲν εἰσ νόσον ἐμβαλὼν φθινάδα καὶ χαλεπήν, λαγὼν πιόντα θαλάσσιον, διέφθειρεν, αὐτὸσ δὲ τὴν ἀρχὴν ἔσχεν ὡσ τῷ παιδὶ τῷ ἐκείνου Βάττῳ διαφυλάττων. ὁ μὲν οὖν παῖσ καὶ διὰ τὴν χωλότητα καὶ διὰ τὴν ἡλικίαν κατεφρονεῖτο, τῇ δὲ μητρὶ πολλοὶ προσεῖχον αὐτοῦ· σώφρων τε γὰρ ἦν καὶ φιλάνθρωποσ οἰκείουσ τε πολλοὺσ καὶ δυνατοὺσ εἶχε. διὸ καὶ θεραπεύων αὐτὴν ὁ Λάαρχοσ ἐμνηστεύετο, καὶ τὸν Βάττον ἠξίου παῖδα θέσθαι γήμασ ἐκείνην, καὶ κοινωνὸν ἀποδεῖξαι τῆσ ἀρχῆσ· ἡ δ’ Ἐρυξὼ τοῦτο γὰρ ἦν ὄνομα τῇ γυναικὶ βουλευσαμένη μετὰ τῶν ἀδελφῶν, ἐκέλευε τὸν Λάαρχον ἐντυγχάνειν ἐκείνοισ, ὡσ αὐτῆσ προσιεμένησ τὸν γάμον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION