Plutarch, Mulierum virtutes, γυναῖον Περγαμηνὸν 1:

(플루타르코스, Mulierum virtutes, γυναῖον Περγαμηνὸν 1:)

τοῦτ’ οὐκ ἔλαθε τὸν Μιθριδάτην, ἀλλὰ μηνύσεωσ γενομένησ, καθ’ ἕνα τῶν Γαλατῶν παρεδίδου σφαγησόμενον εἶτά πωσ ἀναμνησθεὶσ νεανίσκου πολὺ προέχοντοσ ὡρ́ᾳ καὶ κάλλει τῶν καθ’ αὑτὸν ᾤκτιρε καὶ μετενόει· καὶ δῆλοσ ἦν ἀχθόμενοσ ὡσ ἐν πρώτοισ ἀπολωλότοσ, ὅμωσ δ’ ἔπεμψεν, εἰ ζῶν εὑρεθείη, μεθεῖναι κελεύων ἦν δ’ ὄνομα τῷ νεανίσκῳ Βηπολιτανόσ. καί τισ αὐτῷ τύχη θαυμαστὴ συνέπεσε· καλὴν γὰρ ἐσθῆτα καὶ πολυτελῆ συνελήφθη φορῶν ἣν ὁ δήμιοσ ἀναίμακτον αὑτῷ καὶ καθαρὰν διαφυλάξαι βουλόμενοσ, καὶ ἀποδύων ἠρέμα τὸν νεανίσκον, εἶδε τοὺσ παρὰ τοῦ βασιλέωσ προσθέοντασ ἅμα καὶ τοὔνομα τοῦ μειρακίου βοῶντασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION