Plutarch, Mulierum virtutes, Ουἀλερία καὶ Κλοιλία 3:

(플루타르코스, Mulierum virtutes, Ουἀλερία καὶ Κλοιλία 3:)

εἰσὶ δ’ οἱ λέγοντεσ ἵππου τὴν Κλοιλίαν εὐπορήσασαν αὐτὴν μὲν ἐπιβῆναι καὶ διεξελαύνειν ἠρέμα, ταῖσ δ’ ἄλλαισ ὑφηγεῖσθαι παραθαρσύνουσαν νηχομένασ καὶ παραβοηθοῦσαν. ᾧ δὲ τεκμηρίῳ χρῶνται, μετ’ ὀλίγον ἐροῦμεν. ἐπεὶ δὲ σωθείσασ εἶδον οἱ Ῥωμαῖοι, τὴν μὲν ἀρετὴν καὶ τὴν τόλμαν ἐθαύμασαν, τὴν δὲ κομιδὴν οὐκ ἠγάπησαν οὐδ’ ὑπέμειναν ἐν πίστει χείρονεσ ἑνὸσ ἀνδρὸσ γενέσθαι. πάλιν οὖν τὰσ κόρασ ἐκέλευσαν ἀπιέναι καὶ συνέπεμψαν αὐταῖσ ἀγωγούσ, οἷσ διαβᾶσι τὸν ποταμὸν ἐνέδραν ὑφεὶσ ὁ Ταρκύνιοσ ὀλίγον ἐδέησεν ἐγκρατὴσ γενέσθαι τῶν παρθένων. ἡ μὲν οὖν τοῦ ὑπάτου Ποπλικόλα θυγάτηρ Οὐαλερία μετὰ τριῶν προεξέφυγεν οἰκετῶν εἰσ τὸ τοῦ Πορσίνα στρατόπεδον, τὰσ δ’ ἄλλασ ὁ τοῦ Πορσίνα υἱὸσ Ἄρρουσ ταχὺ προσβοηθήσασ ἐξείλετο τῶν πολεμίων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION