Plutarch, Mulierum virtutes, Ουἀλερία καὶ Κλοιλία 1:

(플루타르코스, Mulierum virtutes, Ουἀλερία καὶ Κλοιλία 1:)

καὶ τέλοσ ἄρχοντα Τυρρηνῶν Πορσίναν ἔπεισεν ἐπὶ τὴν Ῥώμην στρατεῦσαι μετὰ πολλῆσ δυνάμεωσ. ἅμα δὲ τῷ πολέμῳ καὶ λιμοῦ συνεπιτιθεμένου τοῖσ Ῥωμαίοισ, πυνθανόμενοι τὸν Πορσίναν οὐ πολεμικὸν εἶναι μόνον, ἀλλὰ καὶ δίκαιον ἄνδρα καὶ χρηστόν, ἐβούλοντο χρῆσθαι δικαστῇ πρὸσ τὸν Ταρκύνιον. ἀπαυθαδισαμένου δὲ τοῦ Ταρκυνίου καὶ τὸν Πορσίναν, εἰ μὴ μενεῖ σύμμαχοσ βέβαιοσ, οὐδὲ κριτὴν δίκαιον ἔσεσθαι φάσκοντοσ, ἀφεὶσ ἐκεῖνον ὁ Πορσίνασ ἔπραττεν, ὅπωσ φίλοσ ἄπεισι Ῥωμαίων, τῆσ τε χώρασ ὅσην ἀπετέτμηντο Τυρρηνῶν καὶ τοὺσ αἰχμαλώτουσ κομισάμενοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION