Plato, Epistles, Letter 7 170:

κἀγώ, "παντάπασιν," ἔφην· ὁ δέ, "ἐκέλευε τοίνυν," ἔφη, "σοὶ φράζειν ὅτι καλῶσ οὐδαμῇ ποιεῖσ Δίωνα καὶ τοὺσ Δίωνοσ φίλουσ ἀεὶ περὶ πλείονοσ αὐτοῦ ποιούμενοσ. " ταῦτ’ ἐρρήθη, καὶ οὐκέτι μετεπέμψατό με εἰσ τὴν οἴκησιν πάλιν, ὡσ ἤδη σαφῶσ Θεοδότου μὲν ὄντοσ μου καὶ Ἡρακλείδου φίλου, αὐτοῦ δ’ ἐχθροῦ, καὶ οὐκ εὐνοεῖν ᾤετό με, ὅτι Δίωνι τὰ χρήματα ἔρρει παντελῶσ.