Plato, Epistles, Letter 4

(플라톤, Epistles, Letter 4)

Πλάτων Δίωνι Συρακοσίῳ εὖ πράττειν. οἶμαι μὲν φανερὰν εἶναι διὰ παντὸσ τοῦ χρόνου τὴν ἐμὴν προθυμίαν περὶ τὰσ συμβεβηκυίασ πράξεισ, καὶ ὅτι πολλὴν εἶχον περὶ αὐτῶν σπουδὴν εἰσ τὸ συμπερανθῆναι, οὐκ ἄλλου τινὸσ ἕνεκα μᾶλλον ἢ τῆσ ἐπὶ τοῖσ καλοῖσ φιλοτιμίασ·

νομίζω γὰρ δίκαιον εἶναι τοὺσ ὄντασ τῇ ἀληθείᾳ ἐπιεικεῖσ καὶ πράττοντασ τοιαῦτα τυγχάνειν δόξησ τῆσ προσηκούσησ.

τὰ μὲν οὖν εἰσ τὸ παρόν, σὺν θεῷ εἰπεῖν, ἔχει καλῶσ, τὰ δὲ περὶ τῶν μελλόντων ὁ μέγιστόσ ἐστιν ἀγών. ἀνδρείᾳ μὲν γὰρ καὶ τάχει καὶ ῥώμῃ διενεγκεῖν δόξειεν ἂν καὶ ἑτέρων εἶναί τινων, ἀληθείᾳ δὲ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ μεγαλοπρεπείᾳ καὶ τῇ περὶ πάντα ταῦτα εὐσχημοσύνῃ, συμφαίη τισ ἂν τοὺσ ἀντιποιουμένουσ τὰ τοιαῦτα τιμᾶν εἰκότωσ τῶν ἄλλων διαφέρειν. νῦν οὖν δῆλον μέν ἐστιν ὃ λέγω, ἀναμιμνῄσκειν δὲ ὅμωσ δεῖ ἡμᾶσ αὐτοὺσ ὅτι προσήκει πλέον ἢ παίδων τῶν ἄλλων ἀνθρώπων διαφέρειν τοὺσ οἶσθα δήπου.

φανεροὺσ οὖν δεῖ ἡμᾶσ γενέσθαι ὅτι ἐσμὲν τοιοῦτοι οἱοῖ́περ φαμέν, ἄλλωσ τε καὶ ἐπειδή, σὺν θεῷ εἰπεῖν, ῥᾴδιον ἔσται. τοῖσ μὲν γὰρ ἄλλοισ συμβέβηκεν ἀναγκαῖον εἶναι πλανηθῆναι πολὺν τόπον, εἰ μέλλουσιν γνωσθῆναι· τὸ δὲ νῦν ὑπάρχον περὶ σὲ τοιοῦτόν ἐστιν, ὡσ τοὺσ ἐξ ἁπάσησ τῆσ οἰκουμένησ, εἰ καὶ νεανικώτερόν ἐστιν εἰπεῖν, εἰσ ἕνα τόπον ἀποβλέπειν, καὶ ἐν τούτῳ μάλιστα πρὸσ σέ.

ὡσ οὖν ὑπὸ πάντων ὁρώμενοσ παρασκευάζου τόν τε Λυκοῦργον ἐκεῖνον ἀρχαῖον ἀποδείξων καὶ τὸν Κῦρον, καὶ εἴ τισ ἄλλοσ πώποτε ἔδοξεν ἤθει καὶ πολιτείᾳ διενεγκεῖν, ἄλλωσ τε καὶ ἐπειδὴ πολλοὶ καὶ σχεδὸν ἅπαντεσ οἱ τῇδε λέγουσιν ὡσ πολλή ἐστιν ἐλπὶσ ἀναιρεθέντοσ Διονυσίου διαφθαρῆναι τὰ πράγματα διὰ τὴν σήν τε καὶ Ἡρακλείδου καὶ Θεοδότου καὶ τῶν ἄλλων γνωρίμων φιλοτιμίαν. μάλιστα μὲν οὖν μηδεὶσ εἰή τοιοῦτοσ·

ἐὰν δ’ ἄρα καὶ γίγνηταί τισ, σὺ φαίνου ἰατρεύων, καὶ πρὸσ τὸ βέλτιστον ἔλθοιτ’ ἄν. ταῦτα δὲ ἴσωσ γελοῖόν σοι φαίνεται εἶναι τὸ ἐμὲ λέγειν, διότι καὶ αὐτὸσ οὐκ ἀγνοεῖσ· ἐγὼ δὲ καὶ ἐν τοῖσ θεάτροισ ὁρῶ τοὺσ ἀγωνιστὰσ ὑπὸ τῶν παίδων παροξυνομένουσ, μήτι δὴ ὑπό γε τῶν φίλων, οὓσ ἄν τισ οἰήται μετὰ σπουδῆσ κατ’ εὔνοιαν παρακελεύεσθαι.

νῦν οὖν αὐτοί τε ἀγωνίζεσθε καὶ ἡμῖν εἴ του δεῖ ἐπιστέλλετε· τὰ δ’ ἐνθάδε παραπλησίωσ ἔχει καθάπερ καὶ ὑμῶν παρόντων. ἐπιστέλλετε δὲ καὶ ὅτι πέπρακται ὑμῖν ἢ πράττοντεσ τυγχάνετε, ὡσ ἡμεῖσ πολλὰ ἀκούοντεσ οὐδὲν ἴσμεν· καὶ νῦν ἐπιστολαὶ παρὰ μὲν Θεοδότου καὶ Ἡρακλείδου ἥκουσιν εἰσ Λακεδαίμονα καὶ Αἴγιναν, ἡμεῖσ δέ, καθάπερ εἴρηται, πολλὰ ἀκούοντεσ περὶ τῶν τῇδε οὐδὲν ἴσμεν.

ἐνθυμοῦ δὲ καὶ ὅτι δοκεῖσ τισιν ἐνδεεστέρωσ τοῦ προσήκοντοσ θεραπευτικὸσ εἶναι· μὴ οὖν λανθανέτω σε ὅτι διὰ τοῦ ἀρέσκειν τοῖσ ἀνθρώποισ καὶ τὸ πράττειν ἐστίν, ἡ δ’ αὐθάδεια ἐρημίᾳ σύνοικοσ. εὐτύχει.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION