헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Νονποσσ́04́

(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 4)

"δοκοῦσί σοι ποιεῖν οἱ ἄνδρεσ, ἀρχόμενοι μὲν ἀπὸ τοῦ σώματοσ, ἐν ᾧ πρῶτον ἐφάνη γένεσισ, εἶτ̓ ἰόντεσ ἐπὶ τὴν ψυχὴν ὡσ βεβαιοτέραν καὶ τὸ πᾶν ἐν ταύτῃ τελειοῦντεσ; "καὶ κατὰ φύσιν, εἴ τι κρεῖττον ἐνταῦθα μετιόντεσ καὶ τελειότερον ἀνευρίσκουσιν, ὥσπερ οἱ θεωρητικοὶ καὶ πολιτικοὶ τῶν ἀνδρῶν.

εἰ δ’ ἀκούεισ αὐτῶν μαρτυρομένων καὶ βοώντων, ὡσ ἐπ’ οὐδενὶ τῶν ὄντων πέφυκε χαίρειν καὶ γαληνίζειν πλὴν ἐπὶ σώματοσ ἡδοναῖσ παρούσαισ ἢ προσδοκωμέναισ, καὶ τοῦτ’ αὐτῆσ τἀγαθόν ἐστιν, ἆρ’ οὐ δοκοῦσί σοι διεράματι τοῦ σώματοσ χρῆσθαι τῇ ψυχῇ, καὶ καθάπερ οἶνον ἐκ πονηροῦ καὶ μὴ παλαιοῦντεσ οἰέσθαι σεμνότερόν τι ποιεῖν καὶ τιμιὼτερον ζειν πλὴν ἐπὶ σώματοσ ἡδοναῖσ παρούσαισ ἢ προσοὑ δοκοῦσί σοι διεράματι τοῦ σώματοσ; "χρῆσθαι τῇ στέγοντοσ ἀγγείου τὴν ἡδονὴν διαχέοντεσ ἐνταῦθα καὶ καίτοι γ’ οἶνον μὲν χρόνοσ διαχυθέντα τηρεῖ καὶ συνηδύνει· "τῆσ δ’ ἡδονῆσ; "ἡ ψυχὴ παραλαβοῦσα τὴν μνήμην, ὥσπερ ὀσμήν, ἄλλο δ’ οὐδέν, φυλάσσει· "ζέσασα γὰρ ἐπὶ σαρκὶ κατασβέννυται καὶ τὸ μνημονευόμενον αὐτῆσ; "ἀμαυρόν ἐστι καὶ κνισῶδεσ, ὥσπερ ἑώλων ὧν τισ ἔφαγεν ἢ ἔπιε τιθεμένου καὶ ταμιεύοντοσ ἐπινοίασ ἐν ἑαυτῷ καὶ χρωμένου δηλονότι ταύταισ, προσφάτων μὴ παρόντων. "ὁρ́α δ’ ὅσῳ μετριώτερον οἱ Κυρηναϊκοί, καίπερ ἐκ μιᾶσ οἰνοχόησ Ἐπικούρῳ πεπωκότεσ, οὐδ’ ὁμιλεῖν ἀφροδισίοισ οἰόνται δεῖν μετὰ φωτὸσ ἀλλὰ σκότοσ προθεμένουσ, ὅπωσ μὴ τὰ εἴδωλα τῆσ πράξεωσ ἀναλαμβάνουσα διὰ τῆσ ὄψεωσ ἐναργῶσ ἡ διάνοια πολλάκισ ἀνακάηται τὴν ὄρεξιν. "οἱ δὲ τούτῳ μάλιστα τὸν σοφὸν ἡγούμενοι διαφέρειν, τῷ μνημονεύειν ἐναργῶσ καὶ συνέχειν ἐν ἑαυτῷ τὰ περὶ τὰσ ἡδονὰσ φάσματα καὶ πάθη καὶ κινήσεισ, εἰ μὲν οὐδὲν ἄξιον σοφίασ παρεγγυῶσιν, ὥσπερ σωμάτων οἰκίᾳ τῇ ψυχῇ τοῦ σοφοῦ τὰ τῆσ ἡδονῆσ ἐκκλύσματα μένειν ἐῶντεσ, μὴ λέγωμεν· "ὅτι δ’ οὐκ ἔστιν ἀπὸ τούτων ἡδέωσ ζῆν, αὐτόθεν γε πρόδηλον. "οὐ γὰρ εἰκὸσ εἶναι μέγα τῆσ ἡδονῆσ τὸ μνημονευόμενον, εἰ μικρὸν γ’ ἐδόκει τὸ παρόν· "οὐδ’ οἷσ εὐφραίνετο μετρίωσ γιγνομένοισ ὑπερχαίρειν γενομένων ὅπου οὐδὲ τοῖσ ἐκπεπληγμένοισ τὰ σωματικὰ καὶ θαυμάζουσιν ἐμμένει τὸ χαίρειν παυσαμένοισ, ἀλλὰ σκιά τισ ὑπολείπεται καὶ ὄναρ ἐν τῇ ψυχῇ τῆσ ἡδονῆσ ἀποπταμένησ οἱο͂ν ὑπέκκαυμα τῶν ἐπιθυμιῶν, ὥσπερ ἐν ὕπνοισ διψῶντοσ ἢ ἐρῶντοσ ἀτελεῖσ ἡδοναὶ καὶ ἀπολαύσεισ δριμύτερον ἐγείρουσι τὸ ἀκόλαστον. "οὔτε δὴ τούτοισ ἐπιτερπὴσ ἡ μνήμη τῶν ἀπολελαυσμένων, ἀλλ’ ἐξ ὑπολείμματοσ ἡδονῆσ ἀμυδροῦ καὶ διακένου πολὺ τὸ οἰστρῶδεσ καὶ νύττον ἐναργοῦσ ἀναφέρουσα τῆσ ὀρέξεωσ οὔτε τοὺσ μετρίουσ καὶ σώφρονασ εἰκὸσ ἐνδιατρίβειν τῇ ἐπινοίᾳ τῶν τοιούτων, οὐδ’ ἅπερ ἔσκωπτε τὸν Καρνεάδην πράττοντα, οἱο͂ν ἐξ ἐφημερίδων ἀναλέγεσθαι, ποσάκισ Ἡδείᾳ καὶ Λεοντίῳ συνῆλθον, ἢ ποῦ Θάσιον ἔπιον ἢ ποίασ εἰκάδοσ ἐδείπνησαν πολυτελέστατα. "δεινὴν γὰρ ἐμφαίνει καὶ θηριώδη περὶ τὰ γιγνόμενα καὶ προσδοκώμενα τῆσ ἡδονῆσ ἔργα ταραχὴν καὶ λύσσαν ἡ τοσαύτη πρὸσ ἀναμνήσεισ βάκχευσισ αὐτῆσ τῆσ ψυχῆσ καὶ πρόστηξισ. "ὅθεν αὐτοί μοι δοκοῦσι, τούτων αἰσθόμενοι τῶν ἀτοπιῶν, εἰσ τὴν ἀπονίαν καὶ τὴν εὐστάθειαν ὑποφεύγειν τῆσ σαρκόσ, ὡσ ἐν τῷ ταύτην ἐπινοεῖν περί τινασ ἐσομένην καὶ γεγενημένην τοῦ ἡδέωσ ζῆν ὄντοσ· "τὸ γὰρ εὐσταθὲσ σαρκὸσ κατάστημα καὶ τὸ περὶ ταύτησ πιστὸν ἔλπισμα τὴν ἀκροτάτην χαρὰν καὶ βεβαιοτάτην ἔχειν τοῖσ ἐπιλογίζεσθαι δυναμένοισ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 4

(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 4)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION