Plutarch, Galba, chapter 17

(플루타르코스, Galba, chapter 17)

ὁ δὲ πρεσβύτησ ἠδικεῖτο τὰ μὲν πρῶτα τοῦ Οὐινίου κακῶσ διοικοῦντοσ, ἃ δὲ αὐτὸσ ὀρθῶσ προῃρεῖτο διαβάλλοντοσ ἢ κωλύοντοσ· οἱο͂ν ἦν τὸ περὶ τὰσ κολάσεισ τῶν Νερωνιανῶν. ἀπέκτεινε γὰρ τοὺσ πονηρούσ, ἐν οἷσ ἦν ὁ Ἥλιοσ καὶ Πολύκλειτοσ καὶ Πετῖνοσ καὶ Πατρόβιοσ.

ὁ δὲ δῆμοσ ἐκρότει, καὶ δι’ ἀγορᾶσ αὐτῶν ἀγομένων ἐβόα καλὴν μὲν εἶναι καὶ θεοφιλῆ πομπήν, ἀπαιτεῖν δὲ καὶ θεοὺσ καὶ ἀνθρώπουσ τὸν διδάσκαλον καὶ παιδαγωγὸν τῆσ τυραννίδοσ Τιγελλῖνον. ἐφθάκει δὲ ὁ γενναῖοσ προειληφὼσ ἀρραβῶσι μεγάλοισ τὸν Οὐίνιον. εἶτα Τουρπιλιανὸσ μέν, ὅτι μὴ προεδίδου μηδὲ ἐμίσει τὸν ἡγεμόνα τοιοῦτον ὄντα μισούμενοσ, ἄλλο δὲ μηδὲ ἓν μέγα συναδικήσασ, ἀπέθανεν ὁ δὲ καὶ ποιήσασ ἄξιον θανάτου Νέρωνα καὶ γενόμενον τοιοῦτον ἐγκαταλιπὼν καὶ προδοὺσ περιῆν, μέγα δίδαγμα τοῦ μηδὲν ἄπρακτον εἶναι παρὰ Οὐινίῳ μηδὲ ἀνέλπιστον τοῖσ διδοῦσιν.

οὐδενὸσ γὰρ οὕτω θεάματοσ ἐρασθεὶσ ὁ Ῥωμαίων δῆμοσ ὡσ τοῦ Τιγελλῖνον ἰδεῖν ἀπαγόμενον, οὐδὲ παυσάμενοσ ἐν πᾶσι θεάτροισ καὶ σταδίοισ αἰτούμενοσ ἐκεῖνον, ἐπεπλήχθη διαγράμματι τοῦ αὐτοκράτοροσ Τιγελλῖνον μὲν οὐ πολὺν ἔτι βιώσεσθαι φάσκοντοσ χρόνον ὑπὸ φθινάδοσ νόσου δαπανώμενον, ἐκείνουσ δὲ παραιτουμένου μὴ διαγριαίνειν μηδὲ τυραννικὴν ποιεῖν τὴν ἡγεμονίαν.

ἀχθομένου δὲ τοῦ δήμου καταγελῶντεσ ὁ μὲν Τιγελλῖνοσ ἔθυσε σωτήρια καὶ παρεσκεύασε λαμπρὰν ἑστίασιν, ὁ δὲ Οὐίνιοσ ἀναστὰσ παρὰ τοῦ αὐτοκράτοροσ μετὰ δεῖπνον ἐκώμασεν ὡσ ἐκεῖνον, ἄγων τὴν θυγατέρα χήραν οὖσαν.

καὶ προὔπιεν ὁ Τιγελλῖνοσ αὐτῇ πέντε καὶ εἴκοσι μυριάδασ ἀργυρίου, καὶ τῶν παλλακίδων τὴν ἀγελαρχοῦσαν ἐκέλευσε τὸν περιδέραιον κόσμον ἀφελομένην ἐκείνῃ περιάψαι, πεντεκαίδεκα μυριάδων εἶναι λεγόμενον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION