Plutarch, Galba, chapter 7

(플루타르코스, Galba, chapter 7)

ἦν δὲ θέροσ ἤδη, καὶ βραχὺ πρὸ δείλησ ἧκεν ἀπὸ Ῥώμησ Ἴκελοσ ἀνὴρ ἀπελεύθεροσ ἑβδομαῖοσ. πυθόμενοσ δὲ τὸν Γάλβαν ἀναπαύεσθαι καθ’ ἑαυτὸν ἐβάδιζε συντόνωσ ἐπὶ τὸ δωμάτιον αὐτοῦ, καὶ βίᾳ τῶν θαλαμηπόλων ἀνοίξασ καὶ παρελθὼν ἀπήγγειλεν ὅτι καὶ ζῶντοσ ἔτι τοῦ Νέρωνοσ, οὐκ ὄντοσ δὲ φανεροῦ, τὸ στράτευμα πρῶτον, εἶτα ὁ δῆμοσ καὶ ἡ σύγκλητοσ αὐτοκράτορα τὸν Γάλβαν ἀναγορεύσειεν, ὀλίγον δὲ ὕστερον ἀπαγγελθείη τεθνηκὼσ ἐκεῖνοσ· οὐ μὴν αὐτόσ γε πιστεύσασ ἔφη τοῖσ ἀπαγγέλλουσιν, ἀλλὰ ἐπελθὼν τῷ νεκρῷ καὶ κείμενον θεασάμενοσ, οὕτωσ ἐξελθεῖν.

ταῦτα ἀπαγγελλόμενα λαμπρὸν ἦρε τὸν Γάλβαν, καὶ συνέδραμε πλῆθοσ ἀνδρῶν ἐπὶ θύρασ ἐκτεθαρρηκότων ὑπ’ αὐτοῦ βεβαίωσ, καίτοι τὸ τάχοσ ἦν ἄπιστον.

ἀλλὰ καὶ δυσὶν ἡμέραισ ὕστερον Οὐίνιοσ Τίτοσ ἀπὸ στρατοπέδου μεθ’ ἑτέρων ἀφίκετο τὰ δόξαντα τῇ συγκλήτῳ καθ’ ἕκαστον ἀπαγγέλλων. οὗτοσ μὲν οὖν εἰσ τάξιν ἔντιμον προήχθη· τῷ δ’ ἀπελευθέρῳ δακτυλίουσ τε χρυσοῦσ ἔδωκε καὶ Μαρκιανὸσ ὁ Ἴκελοσ ἤδη καλούμενοσ εἶχε τὴν πρώτην ἐν τοῖσ ἀπελευθέροισ δύναμιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION