Lucian, Dialogi meretricii, Μύρτιον καὶ Πάμφιλοσ και Δῶρισ. 1:

(루키아노스, Dialogi meretricii, Μύρτιον καὶ Πάμφιλοσ και Δῶρισ. 1:)

γαμεῖσ, ὦ Πάμφιλε, τὴν Φείδωνοσ τοῦ ναυκλήρου θυγατέρα καὶ ἤδη σε γεγαμηκέναι φασίν· οἱ τοσοῦτοι δὲ ὁρ́κοι οὓσ ὤμοσασ καὶ τὰ δάκρυα ἐν ἀκαρεῖ πάντα οἴχεται, καὶ ἐπιλέλησαι Μυρτίου νῦν, καὶ ταῦτα, ὦ Πάμφιλε, ὁπότε κύω μῆνα ὄγδοον ἤδη. τοῦτο γοῦν καὶ μόνον ἐπριάμην τοῦ σοῦ ἔρωτοσ, ὅτι μου τηλικαύτην πεποίηκασ τὴν γαστέρα καὶ μετὰ μικρὸν παιδοτροφεῖν δεήσει, πρᾶγμα ἑταίρᾳ βαρύτατον· οὐ γὰρ ἐκθήσω τὸ τεχθέν, καὶ μάλιστα εἰ ἄρρεν γένοιτο, ἀλλὰ Πάμφιλον ὀνομάσασα ἐγὼ μὲν ἕξω παραμύθιον τοῦ ἔρωτοσ, σοὶ δὲ ὀνειδιεῖ ποτε προσελθὼν ἐκεῖνοσ, ὡσ ἄπιστοσ γεγένησαι περὶ τὴν ἀθλίαν αὐτοῦ μητέρα. γαμεῖσ δ̓ οὐ καλὴν παρθένον· εἶδον γὰρ αὐτὴν ἔναγχοσ ἐν τοῖσ Θεσμοφορίοισ μετὰ τῆσ μητρόσ, οὐδέπω εἰδυῖα ὅτι δἰ αὐτὴν οὐκέτι ὄψομαι Πάμφιλον. καὶ σὺ δ̓ οὖν πρότερον ἰδοῦ αὐτὴν καὶ τὸ πρόσωπον καὶ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ ἰδέ, μή σε ἀνιάτω, εἰ πάνυ γλαυκοῦσ ἔχει αὐτοὺσ μηδὲ ὅτι διάστροφοί εἰσι καὶ ἐσ ἀλλήλουσ ὁρῶσι· μᾶλλον δὲ τὸν Φείδωνα ἑώρακασ τὸν πατέρα τῆσ νύμφησ, τὸ πρόσωπον αὐτοῦ οἶσθα, ὥστε οὐδὲν ἔτι δεήσει τὴν θυγατέρα ἰδεῖν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION