헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΜεμοραβ́3́09́

(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Γ, chapter 9)

πάλιν δὲ ἐρωτώμενοσ ἡ ἀνδρεία πότερον εἰή διδακτὸν ἢ φυσικόν, οἶμαι μέν, ἔφη, ὥσπερ σῶμα σώματοσ ἰσχυρότερον πρὸσ τοὺσ πόνουσ φύεται, οὕτω καὶ ψυχὴν ψυχῆσ ἐρρωμενεστέραν πρὸσ τὰ δεινὰ φύσει γίγνεσθαι· ὁρῶ γὰρ ἐν τοῖσ αὐτοῖσ νόμοισ τε καὶ ἔθεσι τρεφομένουσ πολὺ διαφέροντασ ἀλλήλων τόλμῃ. νομίζω μέντοι πᾶσαν φύσιν μαθήσει καὶ μελέτῃ πρὸσ ἀνδρείαν αὔξεσθαι·

δῆλον μὲν γὰρ ὅτι Σκύθαι καὶ Θρᾷκεσ οὐκ ἂν τολμήσειαν ἀσπίδασ καὶ δόρατα λαβόντεσ Λακεδαιμονίοισ διαμάχεσθαι· φανερὸν δ’ ὅτι Λακεδαιμόνιοι οὔτ’ ἂν Θρᾳξὶ πέλταισ καὶ ἀκοντίοισ οὔτε Σκύθαισ τόξοισ ἐθέλοιεν ἂν διαγωνίζεσθαι. ὁρῶ δ’ ἔγωγε καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων πάντων ὁμοίωσ καὶ φύσει διαφέροντασ ἀλλήλων τοὺσ ἀνθρώπουσ καὶ ἐπιμελείᾳ πολὺ ἐπιδιδόντασ.

ἐκ δὲ τούτων δῆλόν ἐστιν ὅτι πάντασ χρὴ καὶ τοὺσ εὐφυεστέρουσ καὶ τοὺσ ἀμβλυτέρουσ τὴν φύσιν, ἐν οἷσ ἂν ἀξιόλογοι βούλωνται γενέσθαι, ταῦτα καὶ μανθάνειν καὶ μελετᾶν. σοφίαν δὲ καὶ σωφροσύνην οὐ διώριζεν, ἀλλὰ τὸν τὰ μὲν καλά τε κἀγαθὰ γιγνώσκοντα χρῆσθαι αὐτοῖσ καὶ τὸν τὰ αἰσχρὰ εἰδότα εὐλαβεῖσθαι σοφόν τε καὶ σώφρονα ἔκρινε.

προσερωτώμενοσ δὲ εἰ τοὺσ ἐπισταμένουσ μὲν ἃ δεῖ πράττειν, ποιοῦντασ δὲ τἀναντία σοφούσ τε καὶ ἀκρατεῖσ εἶναι νομίζοι, οὐδέν γε μᾶλλον, ἔφη, ἢ ἀσόφουσ τε καὶ ἀκρατεῖσ· πάντασ γὰρ οἶμαι προαιρουμένουσ ἐκ τῶν ἐνδεχομένων ἃ οἰόνται συμφορώτατα αὑτοῖσ εἶναι, ταῦτα πράττειν· νομίζω οὖν τοὺσ μὴ ὀρθῶσ πράττοντασ οὔτε σοφοὺσ οὔτε σώφρονασ εἶναι. ἔφη δὲ καὶ τὴν δικαιοσύνην καὶ τὴν ἄλλην πᾶσαν ἀρετὴν σοφίαν εἶναι.

τά τε γὰρ δίκαια καὶ πάντα ὅσα ἀρετῇ πράττεται καλά τε κἀγαθὰ εἶναι· καὶ οὔτ’ ἂν τοὺσ ταῦτα εἰδότασ ἄλλο ἀντὶ τούτων οὐδὲν προελέσθαι οὔτε τοὺσ μὴ ἐπισταμένουσ δύνασθαι πράττειν, ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἐγχειρῶσιν, ἁμαρτάνειν· οὕτω καὶ τὰ καλά τε κἀγαθὰ τοὺσ μὲν σοφοὺσ πράττειν, τοὺσ δὲ μὴ σοφοὺσ οὐ δύνασθαι, ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἐγχειρῶσιν, ἁμαρτάνειν. ἐπεὶ οὖν τά τε δίκαια καὶ τἆλλα καλά τε κἀγαθὰ πάντα ἀρετῇ πράττεται, δῆλον εἶναι ὅτι καὶ δικαιοσύνη καὶ ἡ ἄλλη πᾶσα ἀρετὴ σοφία ἐστί. μανίαν γε μὴν ἐναντίον μὲν ἔφη εἶναι σοφίᾳ, οὐ μέντοι γε τὴν ἀνεπιστημοσύνην μανίαν ἐνόμιζε·

τὸ δὲ ἀγνοεῖν ἑαυτὸν καὶ ἃ μὴ οἶδε δοξάζειν τε καὶ οἰέσθαι γιγνώσκειν ἐγγυτάτω μανίασ ἐλογίζετο εἶναι. τοὺσ μέντοι πολλοὺσ ἔφη, ἃ μὲν οἱ πλεῖστοι ἀγνοοῦσι, τοὺσ διημαρτηκότασ τούτων οὐ φάσκειν μαίνεσθαι, τοὺσ δὲ διημαρτηκότασ ὧν οἱ πολλοὶ γιγνώσκουσι μαινομένουσ καλεῖν· ἐάν τε γάρ τισ μέγασ οὕτωσ οἰήται εἶναι ὥστε κύπτειν τὰσ πύλασ τοῦ τείχουσ διεξιών, ἐάν τε οὕτωσ ἰσχυρὸσ ὥστ’ ἐπιχειρεῖν οἰκίασ αἴρεσθαι ἢ ἄλλῳ τῳ ἐπιθέσθαι τῶν πᾶσι δήλων ὅτι ἀδύνατά ἐστι, τοῦτον μαίνεσθαι φάσκειν, τοὺσ δὲ μικρὸν διαμαρτάνοντασ οὐ δοκεῖν τοῖσ πολλοῖσ μαίνεσθαι, ἀλλ’, ὥσπερ τὴν ἰσχυρὰν ἐπιθυμίαν ἔρωτα καλοῦσιν, οὕτω καὶ τὴν μεγάλην παράνοιαν μανίαν αὐτοὺσ καλεῖν.

φθόνον δὲ σκοπῶν, ὅ τι εἰή, λύπην μέν τινα ἐξηύρισκεν αὐτὸν ὄντα, οὔτε μέντοι τὴν ἐπὶ φίλων ἀτυχίαισ οὔτε τὴν ἐπ’ ἐχθρῶν εὐτυχίαισ γιγνομένην, ἀλλὰ μόνουσ ἔφη φθονεῖν τοὺσ ἐπὶ ταῖσ τῶν φίλων εὐπραξίαισ ἀνιωμένουσ.

θαυμαζόντων δέ τινων εἴ τισ φιλῶν τινα ἐπὶ τῇ εὐπραξίᾳ αὐτοῦ λυποῖτο, ὑπεμίμνῃσκεν ὅτι πολλοὶ οὕτω πρόσ τινασ ἔχουσιν, ὥστε κακῶσ μὲν πράττοντασ μὴ δύνασθαι περιορᾶν, ἀλλὰ βοηθεῖν ἀτυχοῦσιν, εὐτυχούντων δὲ λυπεῖσθαι. τοῦτο μέντοι φρονίμῳ μὲν ἀνδρὶ οὐκ ἂν συμβῆναι, τοὺσ ἠλιθίουσ δὲ ἀεὶ πάσχειν αὐτό. σχολὴν δὲ σκοπῶν, τί εἰή, ποιοῦντασ μέν τι τοὺσ πλείστουσ εὑρίσκειν ἔφη·

καὶ γὰρ τοὺσ πεττεύοντασ καὶ τοὺσ γελωτοποιοῦντασ ποιεῖν τι· πάντασ δὲ τούτουσ ἔφη σχολάζειν· ἐξεῖναι γὰρ αὐτοῖσ ἰέναι πράξοντασ τὰ βελτίω τούτων. ἀπὸ μέντοι τῶν βελτιόνων ἐπὶ τὰ χείρω ἰέναι οὐδένα σχολάζειν· εἰ δέ τισ ἰοί, τοῦτον ἀσχολίασ αὐτῷ οὔσησ κακῶσ ἔφη τοῦτο πράττειν. βασιλέασ δὲ καὶ ἄρχοντασ οὐ τοὺσ τὰ σκῆπτρα ἔχοντασ ἔφη εἶναι οὐδὲ τοὺσ ὑπὸ τῶν τυχόντων αἱρεθέντασ οὐδὲ τοὺσ κλήρῳ λαχόντασ οὐδὲ τοὺσ βιασαμένουσ οὐδὲ τοὺσ ἐξαπατήσαντασ, ἀλλὰ τοὺσ ἐπισταμένουσ ἄρχειν.

ὁπότε γάρ τισ ὁμολογήσειε τοῦ μὲν ἄρχοντοσ εἶναι τὸ προστάττειν ὅ τι χρὴ ποιεῖν, τοῦ δὲ ἀρχομένου τὸ πείθεσθαι, ἐπεδείκνυεν ἔν τε νηὶ τὸν μὲν ἐπιστάμενον ἄρχοντα, τὸν δὲ ναύκληρον καὶ τοὺσ ἄλλουσ τοὺσ ἐν τῇ νηὶ πάντασ πειθομένουσ τῷ ἐπισταμένῳ, καὶ ἐν γεωργίᾳ τοὺσ κεκτημένουσ ἀγρούσ, καὶ ἐν νόσῳ τοὺσ νοσοῦντασ, καὶ ἐν σωμασκίᾳ τοὺσ σωμασκοῦντασ, καὶ τοὺσ ἄλλουσ πάντασ οἷσ ὑπάρχει τι ἐπιμελείασ δεόμενον, ἂν μὲν αὐτοὶ ἡγῶνται ἐπίστασθαι ἐπιμελεῖσθαι ‐ ·

εἰ δὲ μή, τοῖσ ἐπισταμένοισ οὐ μόνον παροῦσι πειθομένουσ, ἀλλὰ καὶ ἀπόντασ μεταπεμπομένουσ, ὅπωσ ἐκείνοισ πειθόμενοι τὰ δέοντα πράττωσιν· ἐν δὲ ταλασίᾳ καὶ τὰσ γυναῖκασ ἐπεδείκνυεν ἀρχούσασ τῶν ἀνδρῶν διὰ τὸ τὰσ μὲν εἰδέναι ὅπωσ χρὴ ταλασιουργεῖν, τοὺσ δὲ μὴ εἰδέναι. εἰ δέ τισ πρὸσ ταῦτα λέγοι ὅτι τῷ τυράννῳ ἔξεστι μὴ πείθεσθαι τοῖσ ὀρθῶσ λέγουσι, καὶ πῶσ ἄν, ἔφη, ἐξείη μὴ πείθεσθαι, ἐπικειμένησ γε ζημίασ, ἐάν τισ τῷ εὖ λέγοντι μὴ πείθηται;

ἐν ᾧ γὰρ ἄν τισ πράγματι μὴ πείθηται τῷ εὖ λέγοντι, ἁμαρτήσεται δήπου, ἁμαρτάνων δὲ ζημιωθήσεται. εἰ δὲ φαίη τισ τῷ τυράννῳ ἐξεῖναι καὶ ἀποκτεῖναι τὸν εὖ φρονοῦντα, τὸν δὲ ἀποκτείνοντα, ἔφη, τοὺσ κρατίστουσ τῶν συμμάχων οἰεί ἀζήμιον γίγνεσθαι ἢ ὡσ ἔτυχε ζημιοῦσθαι;

πότερα γὰρ ἂν μᾶλλον οἰεί σῴζεσθαι τὸν τοῦτο ποιοῦντα ἢ οὕτω καὶ τάχιστ’ ἂν ἀπολέσθαι; ἐρομένου δέ τινοσ αὐτὸν τί δοκοίη αὐτῷ κράτιστον ἀνδρὶ ἐπιτήδευμα εἶναι, ἀπεκρίνατο·

εὐπραξία. ἐρομένου δὲ πάλιν εἰ καὶ τὴν εὐτυχίαν ἐπιτήδευμα νομίζοι εἶναι, πᾶν μὲν οὖν τοὐναντίον ἔγωγ’, ἔφη, τύχην καὶ πρᾶξιν ἡγοῦμαι· τὸ μὲν γὰρ μὴ ζητοῦντα ἐπιτυχεῖν τινι τῶν δεόντων εὐτυχίαν οἶμαι εἶναι, τὸ δὲ μαθόντα τε καὶ μελετήσαντά τι εὖ ποιεῖν εὐπραξίαν νομίζω, καὶ οἱ τοῦτο ἐπιτηδεύοντεσ δοκοῦσί μοι εὖ πράττειν. καὶ ἀρίστουσ δὲ καὶ θεοφιλεστάτουσ ἔφη εἶναι ἐν μὲν γεωργίᾳ τοὺσ τὰ γεωργικὰ εὖ πράττοντασ, ἐν δ’ ἰατρείᾳ τοὺσ τὰ ἰατρικά, ἐν δὲ πολιτείᾳ τοὺσ τὰ πολιτικά·

τὸν δὲ μηδὲν εὖ πράττοντα οὔτε χρήσιμον οὐδὲν ἔφη εἶναι οὔτε θεοφιλῆ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Γ, chapter 9

(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Γ, chapter 9)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION