헬라어 문장 검색 - ΣτραβόΓεογραπ́11́14́

(스트라본, 지리학, Book 11, chapter 14)

τῆσ δ’ Ἀρμενίασ τὰ μὲν νότια προβέβληται τὸν Ταῦρον, διείργοντα αὐτὴν ἀφ’ ὅλησ τῆσ μεταξὺ Εὐφράτου καὶ τοῦ Τίγριοσ, ἣν Μεσοποταμίαν καλοῦσι, τὰ δὲ ἑωθινὰ τῇ Μηδίᾳ συνάπτει τῇ μεγάλῃ καὶ τῇ Ἀτροπατηνῇ· προσάρκτια δέ ἐστι τὰ ὑπερκείμενα τῆσ Κασπίασ θαλάττησ ὄρη τὰ τοῦ Παραχοάθρα καὶ Ἀλβανοὶ καὶ Ἴβηρεσ καὶ ὁ Καύκασοσ ἐγκυκλούμενοσ τὰ ἔθνη ταῦτα καὶ συνάπτων τοῖσ Ἀρμενίοισ, συνάπτων δὲ καὶ τοῖσ Μοσχικοῖσ ὄρεσι καὶ Κολχικοῖσ μέχρι τῶν καλουμένων Τιβαρανῶν· ἀπὸ δὲ τῆσ ἑσπέρασ ταῦτά ἐστι τὰ ἔθνη καὶ ὁ Παρυάδρησ καὶ ὁ Σκυδίσησ μέχρι τῆσ μικρᾶσ Ἀρμενίασ καὶ τῆσ τοῦ Εὐφράτου ποταμίασ, ἣ διείργει τὴν Ἀρμενίαν ἀπὸ τῆσ Καππαδοκίασ καὶ τῆσ Κομμαγηνῆσ. ὁ γὰρ Εὐφράτησ ἀπὸ τῆσ βορείου πλευρᾶσ τοῦ Ταύρου τὰσ ἀρχὰσ ἔχων τὸ μὲν πρῶτον ῥεῖ πρὸσ δύσιν διὰ τῆσ Ἀρμενίασ, εἶτ’ ἐπιστρέφει πρὸσ νότον καὶ διακόπτει τὸν Ταῦρον μεταξὺ τῶν Ἀρμενίων τε καὶ Καππαδόκων καὶ Κομμαγηνῶν, ἐκπεσὼν δ’ ἔξω καὶ γενόμενοσ κατὰ τὴν Συρίαν ἐπιστρέφει πρὸσ χειμερινὰσ ἀνατολὰσ μέχρι Βαβυλῶνοσ καὶ ποιεῖ τὴν Μεσοποταμίαν πρὸσ τὸν Τίγριν·

ἀμφότεροι δὲ τελευτῶσιν εἰσ τὸν Περσικὸν κόλπον. τὰ μὲν δὴ κύκλῳ τοιαῦτα, ὀρεινὰ σχεδόν τι πάντα καὶ τραχέα πλὴν τῶν πρὸσ τὴν Μηδίαν κεκλιμένων ὀλίγων. πάλιν δὲ τοῦ λεχθέντοσ Ταύρου τὴν ἀρχὴν λαμβάνοντοσ ἀπὸ τῆσ περαίασ τῶν Κομμαγηνῶν καὶ τῶν Μελιτηνῶν ἣν ὁ Εὐφράτησ ποιεῖ, Μάσιον μέν ἐστι τὸ ὑπερκείμενον ὄροσ τῶν ἐν τῇ Μεσοποταμίᾳ Μυγδόνων ἐκ νότου, ἐν οἷσ ἡ Νίσιβίσ ἐστιν· ἐκ δὲ τῶν πρὸσ ἄρκτον μερῶν ἡ Σωφηνὴ κεῖται μεταξὺ τοῦ τε Μασίου καὶ τοῦ Ἀντιταύρου. οὗτοσ δ’ ἀπὸ τοῦ Εὐφράτου καὶ τοῦ Ταύρου τὴν ἀρχὴν λαβὼν τελευτᾷ πρὸσ τὰ ἑῷα τῆσ Ἀρμενίασ ἀπολαμβάνων μέσην τὴν Σωφηνήν, ἐκ θατέρου δὲ μέρουσ ἔχων τὴν Ἀκιλισηνὴν μεταξὺ ἱδρυμένην τοῦ Ταύρου τε καὶ τῆσ τοῦ Εὐφράτου ποταμίασ πρὶν ἢ κάμπτειν αὐτὴν ἐπὶ νότον. βασίλειον δὲ τῆσ Σωφηνῆσ Καρκαθιόκερτα. τοῦ δὲ Μασίου ὑπέρκειται πρὸσ ἑώ πολὺ κατὰ τὴν Γορδυηνὴν ὁ Νιφάτησ, εἶθ’ ὁ Ἄβοσ, ἀφ’ οὗ καὶ ὁ Εὐφράτησ ῥεῖ καὶ ὁ Ἀράξησ, ὁ μὲν πρὸσ δύσιν ὁ δὲ πρὸσ ἀνατολάσ· εἶθ’ ὁ Νίβαροσ μέχρι τῆσ Μηδίασ παρατείνει. ὁ μὲν οὖν Εὐφράτησ εἴρηται ὃν τρόπον ῥεῖ·

ὁ δὲ Ἀράξησ πρὸσ τὰσ ἀνατολὰσ ἐνεχθεὶσ μέχρι τῆσ Ἀτροπατηνῆσ κάμπτει πρὸσ δύσιν καὶ πρὸσ ἄρκτουσ καὶ παραρρεῖ τὰ Ἄζαρα πρῶτον, εἶτ’ Ἀρτάξατα, πόλεισ Ἀρμενίων· ἔπειτα διὰ τοῦ Ἀραξηνοῦ πεδίου πρὸσ τὸ Κάσπιον ἐκδίδωσι πέλαγοσ. ἐν αὐτῇ δὲ τῇ Ἀρμενίᾳ πολλὰ μὲν ὄρη πολλὰ δὲ ὀροπέδια, ἐν οἷσ οὐδ’ ἄμπελοσ φύεται ῥᾳδίωσ, πολλοὶ δ’ αὐλῶνεσ οἱ μὲν μέσωσ οἱ δὲ καὶ σφόδρα εὐδαίμονεσ καθάπερ τὸ Ἀραξηνὸν πεδίον, δι’ οὗ ὁ Ἀράξησ ποταμὸσ ῥέων εἰσ τὰ ἄκρα τῆσ Ἀλβανίασ καὶ τὴν Κασπίαν ἐκπίπτει θάλατταν, καὶ μετὰ ταῦτα ἡ Σακασηνὴ καὶ αὐτὴ τῇ Ἀλβανίᾳ πρόσχωροσ καὶ τῷ Κύρῳ ποταμῷ, εἶθ’ ἡ Γωγαρηνή·

τὴν δὲ γένεσιν τῶν ζῴων τοιαύτην εἰκάζουσιν οἱάν τὴν τῶν κωνώπων ἐκ τῆσ ἐν τοῖσ μετάλλοισ φλογὸσ καὶ τοῦ φεψάλου. πᾶσα γὰρ ἡ χώρα αὕτη καρποῖσ τε καὶ τοῖσ ἡμέροισ δένδρεσι καὶ τοῖσ ἀειθαλέσι πληθύει, φέρει δὲ καὶ ἐλαίαν. ἔστι δὲ καὶ ἡ Φαυηνὴ τῆσ Ἀρμενίασ ἐπαρχία καὶ ἡ Κωμισηνὴ καὶ Ὀρχιστηνὴ πλείστην ἱππείαν παρέχουσα· ἡ δὲ Χορζηνὴ καὶ Καμβυσηνὴ προσβορρόταταί εἰσι καὶ νιφόβολοι μάλιστα, συνάπτουσαι τοῖσ Καυκασίοισ ὄρεσι καὶ τῇ Ἰβηρίᾳ καὶ τῇ Κολχίδι· ὅπου φασὶ κατὰ τὰσ ὑπερβολὰσ τῶν ὀρῶν πολλάκισ καὶ συνοδίασ ὅλασ ἐν τῇ χιόνι καταπίνεσθαι νιφετῶν γινομένων ἐπὶ πλέον· ἔχειν δὲ καὶ βακτηρίασ πρὸσ τοὺσ τοιούτουσ κινδύνουσ, ἃσ παρεξαίροντασ εἰσ τὴν ἐπιφάνειαν ἀναπνοῆσ τε χάριν καὶ τοῦ διαμηνύειν τοῖσ ἐπιοῦσιν ὥστε βοηθείασ τυγχάνειν, ἀνορύττεσθαι καὶ σώζεσθαι. ἐν δὲ τῇ χιόνι βώλουσ πήγνυσθαί φασι κοίλασ περιεχούσασ χρηστὸν ὕδωρ ὡσ ἐν χιτῶνι, καὶ ζῷα δὲ ἐν αὐτῇ γεννᾶσθαι· καλεῖ δὲ σκώληκασ Ἀπολλωνίδησ, Θεοφάνησ δὲ θρῖπασ· κἀν τούτοισ ἀπολαμβάνεσθαι χρηστὸν ὕδωρ, περισχισθέντων δὲ τῶν χιτώνων πίνεσθαι· ἱστοροῦσι δὲ τὴν Ἀρμενίαν μικρὰν πρότερον οὖσαν αὐξηθῆναι διὰ τῶν περὶ Ἀρταξίαν καὶ Ζαρίαδριν, οἳ πρότερον μὲν ἦσαν Ἀντιόχου τοῦ μεγάλου στρατηγοί, βασιλεύσαντεσ δ’ ὕστερον μετὰ τὴν ἐκείνου ἧτταν ὁ μὲν τῆσ Σωφηνῆσ καὶ τῆσ Ἀκισηνῆσ καὶ Ὀδομαντίδοσ καὶ ἄλλων τινῶν ὁ δὲ τῆσ περὶ Ἀρτάξατα, συνηύξησαν ἐκ τῶν περικειμένων ἐθνῶν ἀποτεμόμενοι μέρη, ἐκ Μήδων μὲν τήν τε Κασπιανὴν καὶ Φαυνῖτιν καὶ Βασοροπέδαν, Ἰβήρων δὲ τήν τε παρώρειαν τοῦ Παρυάδρου καὶ τὴν Χορζηνὴν καὶ Γωγαρηνήν, πέραν οὖσαν τοῦ Κύρου, Χαλύβων δὲ καὶ Μοσυνοίκων Καρηνῖτιν καὶ Ξερξήνην, ἃ τῇ μικρᾷ Ἀρμενίᾳ ἐστὶν ὅμορα ἢ καὶ μέρη αὐτῆσ ἐστι, Καταόνων δὲ Ἀκιλισηνὴν καὶ τὴν περὶ τὸν Ἀντίταυρον, Σύρων δὲ Ταρωνῖτιν, ὥστε πάντασ ὁμογλώττουσ εἶναι.

πόλεισ δ’ εἰσὶν τῆσ Ἀρμενίασ Ἀρτάξατά τε ἣν καὶ Ἀρταξιάσατα καλοῦσιν, Ἀννίβα κτίσαντοσ Ἀρταξίᾳ τῷ βασιλεῖ καὶ Ἄρξατα, ἀμφότεραι ἐπὶ τῷ Ἀράξῃ, ἡ μὲν Ἄρξατα πρὸσ τοῖσ ὁρ́οισ τῆσ Ἀτροπατίασ, ἡ δὲ Ἀρτάξατα πρὸσ τῷ Ἀραξηνῷ πεδίῳ συνῳκισμένη καλῶσ καὶ βασίλειον οὖσα τῆσ χώρασ.

κεῖται δ’ ἐπὶ χερρονησιάζοντοσ ἀγκῶνοσ τὸ τεῖχοσ ἔχουσα κύκλῳ προβεβλημένον τὸν ποταμὸν πλὴν τοῦ ἰσθμοῦ, τὸν ἰσθμὸν δ’ ἔχει τάφρῳ καὶ χάρακι κεκλεισμένον. οὐ πολὺ δ’ ἄπωθεν τῆσ πόλεώσ ἐστι τὰ Τιγράνου καὶ Ἀρταουάσδου γαζοφυλάκια, φρούρια ἐρυμνά, Βάβυρσά τε καὶ Ὀλανή· ἦν δὲ καὶ ἄλλα ἐπὶ τῷ Εὐφράτῃ. Ἀρτάγειρα δὲ ἀπέστησε μὲν Ἄδων ὁ φρούραρχοσ, ἐξεῖλον δ’ οἱ Καίσαροσ στρατηγοὶ πολιορκήσαντεσ πολὺν χρόνον, καὶ τὰ τείχη περιεῖλον. ποταμοὶ δὲ πλείουσ μέν εἰσιν ἐν τῇ χώρᾳ, γνωριμώτατοι δὲ Φᾶσισ μὲν καὶ Λύκοσ εἰσ τὴν Ποντικὴν ἐκπίπτοντεσ θάλατταν Ἐρατοσθένησ δ’ ἀντὶ τοῦ Λύκου τίθησι Θερμώδοντα οὐκ εὖ, εἰσ δὲ τὴν Κασπίαν Κῦροσ καὶ Ἀράξησ, εἰσ δὲ τὴν Ἐρυθρὰν ὅ τε Εὐφράτησ καὶ ὁ Τίγρισ.

εἰσὶ δὲ καὶ λίμναι κατὰ τὴν Ἀρμενίαν μεγάλαι, μία μὲν ἡ Μαντιανή, Κυανῆ ἑρμηνευθεῖσα, μεγίστη, ὥσ φασι, μετὰ τὴν Μαιῶτιν, ἁλμυροῦ ὕδατοσ, διήκουσα μέχρι τῆσ Ἀτροπατίασ, ἔχουσα καὶ ἁλοπήγια·

ἡ δὲ Ἀρσηνή, ἣν καὶ Θωπῖτιν καλοῦσιν· ἔστι δὲ νιτρῖτισ, τὰσ δ’ ἐσθῆτασ ῥήττει καὶ διαξαίνει· διὰ δὲ τοῦτο καὶ ἄποτόν ἐστι τὸ ὕδωρ. φέρεται δὲ δι’ αὐτῆσ ὁ Τίγρισ ἀπὸ τῆσ κατὰ τὸν Νιφάτην ὀρεινῆσ ὁρμηθείσ, ἄμικτον φυλάττων τὸ ῥεῦμα διὰ τὴν ὀξύτητα, ἀφ’ οὗ καὶ τοὔνομα, Μήδων τίγριν καλούντων τὸ τόξευμα· καὶ οὗτοσ μὲν ἔχει πολυειδεῖσ ἰχθῦσ, οἱ δὲ λιμναῖοι ἑνὸσ εἴδουσ εἰσί· κατὰ δὲ τὸν μυχὸν τῆσ λίμνησ εἰσ βάραθρον ἐμπεσὼν ὁ ποταμὸσ καὶ πολὺν τόπον ἐνεχθεὶσ ὑπὸ γῆσ ἀνατέλλει κατὰ τὴν Χαλωνῖτιν· ἐκεῖθεν δ’ ἤδη πρὸσ τὴν Ὦπιν καὶ τὸ τῆσ Σεμιράμιδοσ καλούμενον διατείχισμα ἐκεῖνόσ τε καταφέρεται τοὺσ Γορδυαίουσ ἐν δεξιᾷ ἀφεὶσ καὶ τὴν Μεσοποταμίαν ὅλην, καὶ ὁ Εὐφράτησ τοὐναντίον ἐν ἀριστερᾷ ἔχων τὴν αὐτὴν χώραν· πλησιάσαντεσ δὲ ἀλλήλοισ καὶ ποιήσαντεσ τὴν Μεσοποταμίαν ὁ μὲν διὰ Σελευκείασ φέρεται πρὸσ τὸν Περσικὸν κόλπον, ὁ δὲ διὰ Βαβυλῶνοσ, καθάπερ εἴρηταί που ἐν τοῖσ πρὸσ Ἐρατοσθένην καὶ Ἵππαρχον λόγοισ. μέταλλα δ’ ἐν μὲν τῇ Συσπιρίτιδί ἐστι χρυσοῦ κατὰ τὰ Κάβαλλα, ἐφ’ ἃ Μένωνα ἔπεμψεν Ἀλέξανδροσ μετὰ στρατιωτῶν, ἀνήχθη δ’ ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων·

καὶ ἄλλα δ’ ἐστὶ μέταλλα, καὶ δὴ τῆσ σάνδικοσ καλουμένησ, ἣν δὴ καὶ Ἀρμένιον καλοῦσι χρῶμα, ὅμοιον κάλχῃ. οὕτω δ’ ἐστὶν ἱπποβότοσ σφόδρα ἡ χώρα καὶ οὐχ ἧττον τῆσ Μηδίασ, ὥστε οἱ Νησαῖοι ἵπποι καὶ ἐνταῦθα γίνονται, οἷσπερ οἱ Περσῶν βασιλεῖσ ἐχρῶντο, καὶ ὁ σατράπησ τῆσ Ἀρμενίασ τῷ Πέρσῃ κατ’ ἔτοσ δισμυρίουσ πώλουσ τοῖσ Μιθρακίνοισ ἔπεμπεν. Ἀρταουάσδησ δὲ Ἀντωνίῳ χωρὶσ τῆσ ἄλλησ ἱππείασ αὐτὴν τὴν κατάφρακτον ἑξακισχιλίαν ἵππον ἐκτάξασ ἐπέδειξεν, ἡνίκα εἰσ τὴν Μηδίαν ἐνέβαλε σὺν αὐτῷ. ταύτησ δὲ τῆσ ἱππείασ οὐ Μῆδοι μόνοι καὶ Ἀρμένιοι ζηλωταὶ γεγόνασιν, ἀλλὰ καὶ Ἀλβανοί· καὶ γὰρ ἐκεῖνοι καταφράκτοισ χρῶνται. τοῦ δὲ πλούτου καὶ τῆσ δυνάμεωσ τῆσ χώρασ σημεῖον οὐ μικρὸν ὅτι Πομπηίου Τιγράνῃ τῷ πατρὶ τῷ Ἀρταουάσδου τάλαντα ἐπιγράψαντοσ ἑξακισχίλια ἀργυρίου, διένειμεν αὐτίκα ταῖσ δυνάμεσι τῶν Ῥωμαίων, στρατιώτῃ μὲν κατ’ ἄνδρα πεντήκοντα δραχμὰσ ἑκατοντάρχῃ δὲ χιλίασ ἱππάρχῳ δὲ καὶ χιλιάρχῳ τάλαντον.

μέγεθοσ δὲ τῆσ χώρασ Θεοφάνησ ἀποδίδωσιν εὖροσ μὲν σχοίνων ἑκατὸν μῆκοσ δὲ διπλάσιον, τιθεὶσ τὴν σχοῖνον τετταράκοντα σταδίων·

πρὸσ ὑπερβολὴν δ’ εἴρηκεν· ἐγγυτέρω δ’ ἐστὶ τῆσ ἀληθείασ μῆκοσ μὲν θέσθαι τὸ ὑπ’ ἐκείνου λεχθὲν εὖροσ, εὖροσ δὲ τὸ ἥμισυ ἢ μικρῷ πλεῖον. ἡ μὲν δὴ φύσισ τῆσ Ἀρμενίασ καὶ δύναμισ τοιαύτη. ἀρχαιολογία δέ τίσ ἐστι περὶ τοῦ ἔθνουσ τοῦδε τοιαύτη·

Ἄρμενοσ ἐξ Ἀρμενίου πόλεωσ Θετταλικῆσ, ἣ κεῖται μεταξὺ Φερῶν καὶ Λαρίσησ ἐπὶ τῇ Βοίβῃ, καθάπερ εἴρηται, συνεστράτευσεν Ιἄσονι εἰσ τὴν Ἀρμενίαν· τούτου φασὶν ἐπώνυμον τὴν Ἀρμενίαν οἱ περὶ Κυρσίλον τὸν Φαρσάλιον καὶ Μήδιον τὸν Λαρισαῖον, ἄνδρεσ συνεστρατευκότεσ Ἀλεξάνδρῳ· τῶν δὲ μετὰ τοῦ Ἀρμένου τοὺσ μὲν τὴν Ἀκιλισηνὴν οἰκῆσαι τὴν ὑπὸ τοῖσ Σωφηνοῖσ πρότερον οὖσαν, τοὺσ δὲ ἐν τῇ Συσπιρίτιδι ἑώσ τῆσ Καλαχηνῆσ καὶ τῆσ Ἀδιαβηνῆσ ἔξω τῶν Ἀρμενιακῶν ὁρ́ων. καὶ τὴν ἐσθῆτα δὲ τὴν Ἀρμενιακὴν Θετταλικήν φασιν, οἱο͂ν τοὺσ βαθεῖσ χιτῶνασ οὓσ καλοῦσιν Θετταλικοὺσ ἐν ταῖσ τραγῳδίαισ, καὶ ζωννύουσι περὶ τὰ στήθη καὶ ἐφαπτίδασ, ὡσ καὶ τῶν τραγῳδῶν μιμησαμένων τοὺσ Θετταλούσ· ἔδει μὲν γὰρ αὐτοῖσ ἐπιθέτου κόσμου τοιούτου τινόσ, οἱ δὲ Θετταλοὶ μάλιστα βαθυστολοῦντεσ, ὡσ εἰκόσ, διὰ τὸ πάντων εἶναι Ἑλλήνων βορειοτάτουσ καὶ ψυχροτάτουσ νέμεσθαι τόπουσ ἐπιτηδειοτάτην παρέσχοντο μίμησιν τῇ τῶν ὑποκριτῶν διασκευῇ ἐν τοῖσ ἀναπλάσμασιν· καὶ τὸν τῆσ ἱππικῆσ ζῆλόν φασιν εἶναι Θετταλικὸν καὶ τούτοισ ὁμοίωσ καὶ Μήδοισ. τὴν δὲ Ιἄσονοσ στρατείαν καὶ τὰ Ιἀσόνια μαρτυρεῖ, ὧν τινα οἱ δυνάσται κατεσκεύασαν παραπλησίωσ ὥσπερ τὸν ἐν Ἀβδήροισ νεὼν τοῦ Ιἄσονοσ Παρμενίων. τὸν δὲ Ἀράξην κληθῆναι νομίζουσι κατὰ τὴν ὁμοιότητα τὴν πρὸσ τὸν Πηνειὸν ὑπὸ τῶν περὶ τὸν Ἄρμενον ὁμωνύμωσ ἐκείνῳ·

καλεῖσθαι γὰρ Ἀράξην κἀκεῖνον διὰ τὸ ἀπαράξαι τὴν Ὄσσαν ἀπὸ τοῦ Ὀλύμπου ῥήξαντα τὰ Τέμπη· καὶ τὸν ἐν Ἀρμενίᾳ δὲ ἀπὸ τῶν ὀρῶν καταβάντα πλατύνεσθαί φασι τὸ παλαιόν, καὶ πελαγίζειν ἐν τοῖσ ὑποκειμένοισ πεδίοισ οὐκ ἔχοντα διέξοδον, Ιἄσονα δὲ μιμησάμενον τὰ Τέμπη ποιῆσαι τὴν διασφάγα, δι’ ἧσ καταράττει νυνὶ τὸ ὕδωρ εἰσ τὴν Κασπίαν θάλατταν· ἐκ δὲ τούτου γυμνωθῆναι τὸ Ἀραξηνὸν πεδίον, δι’ οὗ τυγχάνει ῥέων ἐπὶ τὸν καταράκτην ὁ ποταμόσ. οὗτοσ μὲν οὖν ὁ λόγοσ περὶ τοῦ Ἀράξου ποταμοῦ λεγόμενοσ ἔχει τι πιθανόν, ὁ δὲ Ἡροδότειοσ οὐ πάνυ· φησὶ γὰρ ἐκ Ματιηνῶν αὐτὸν ῥέοντα εἰσ τετταράκοντα ποταμοὺσ σχίζεσθαι, μερίζειν δὲ Σκύθασ καὶ Βακτριανούσ· καὶ Καλλισθένησ δὲ ἠκολούθησεν αὐτῷ. λέγονται δὲ καὶ τῶν Αἰνιάνων τινὲσ οἱ μὲν τὴν Οὐιτίαν οἰκῆσαι οἱ δ’ ὕπερθε τῶν Ἀρμενίων ὑπὲρ τὸν Ἄβον καὶ τὸν Νίβαρον μέρη δ’ ἐστὶ τοῦ Ταύρου ταῦτα, ὧν ὁ Ἄβοσ ἐγγύσ ἐστι τῆσ ὁδοῦ τῆσ εἰσ Ἐκβάτανα φερούσησ παρὰ τὸν τῆσ Βάριδοσ νεών.

φασὶ δὲ καὶ Θρᾳκῶν τινασ, τοὺσ προσαγορευομένουσ Σαραπάρασ οἱο͂ν κεφαλοτόμουσ, οἰκῆσαι ὑπὲρ τῆσ Ἀρμενίασ πλησίον Γουρανίων καὶ Μήδων, θηριώδεισ ἀνθρώπουσ καὶ ἀπειθεῖσ ὀρεινοὺσ περισκυθιστάσ τε καὶ ἀποκεφαλιστάσ· τοῦτο γὰρ δηλοῦσιν οἱ Σαραπάραι. εἴρηται δὲ καὶ τὰ περὶ τῆσ Μηδείασ ἐν τοῖσ Μηδικοῖσ· ὥστ’ ἐκ πάντων τούτων εἰκάζουσι καὶ τοὺσ Μήδουσ καὶ Ἀρμενίουσ συγγενεῖσ πωσ τοῖσ Θετταλοῖσ εἶναι καὶ τοῖσ ἀπὸ Ιἄσονοσ καὶ Μηδείασ. ὁ μὲν δὴ παλαιὸσ λόγοσ οὗτοσ, ὁ δὲ τούτου νεώτεροσ καὶ κατὰ Πέρσασ εἰσ τὸ ἐφεξῆσ μέχρι εἰσ ἡμᾶσ ὡσ ἐν κεφαλαίῳ πρέποι ἂν μέχρι τοσούτου λεχθείσ, ὅτι κατεῖχον τὴν Ἀρμενίαν Πέρσαι καὶ Μακεδόνεσ, μετὰ ταῦτα οἱ τὴν Συρίαν ἔχοντεσ καὶ τὴν Μηδίαν·

τελευταῖοσ δ’ ὑπῆρξεν Ὀρόντησ ἀπόγονοσ Ὑδάρνου τῶν ἑπτὰ Περσῶν ἑνόσ· εἶθ’ ὑπὸ τῶν Ἀντιόχου τοῦ μεγάλου στρατηγῶν τοῦ πρὸσ Ῥωμαίουσ πολεμήσαντοσ διῃρέθη δίχα, Ἀρταξίου τε καὶ Ζαριάδριοσ· καὶ ἦρχον οὗτοι τοῦ βασιλέωσ ἐπιτρέψαντοσ· ἡττηθέντοσ δ’ ἐκείνου προσθέμενοι Ῥωμαίοισ καθ’ αὑτοὺσ ἐτάττοντο βασιλεῖσ προσαγορευθέντεσ. τοῦ μὲν οὖν Ἀρταξίου Τιγράνησ ἦν ἀπόγονοσ καὶ εἶχε τὴν ἰδίωσ λεγομένην Ἀρμενίαν αὕτη δ’ ἦν προσεχὴσ τῇ τε Μηδίᾳ καὶ Ἀλβανοῖσ καὶ Ἴβηρσι μέχρι Κολχίδοσ καὶ τῆσ ἐπὶ τῷ Εὐξείνῳ Καππαδοκίασ, τοῦ δὲ Ζαριάδριοσ ὁ Σωφηνὸσ Ἀρτάνησ ἔχων τὰ νότια μέρη καὶ τούτων τὰ πρὸσ δύσιν μᾶλλον. κατελύθη δ’ οὗτοσ ὑπὸ τοῦ Τιγράνου, καὶ πάντων κατέστη κύριοσ ἐκεῖνοσ. τύχαισ δ’ ἐχρήσατο ποικίλαισ· κατ’ ἀρχὰσ μὲν γὰρ ὡμήρευσε παρὰ Πάρθοισ, ἔπειτα δι’ ἐκείνων ἔτυχε καθόδου, λαβόντων μισθὸν ἑβδομήκοντα αὐλῶνασ τῆσ Ἀρμενίασ· αὐξηθεὶσ δὲ καὶ ταῦτα ἀπέλαβε τὰ χωρία καὶ τὴν ἐκείνων ἐπόρθησε τήν τε περὶ Νίνον καὶ τὴν περὶ Ἄρβηλα· ὑπηκόουσ δ’ ἔσχε καὶ τὸν Ἀτροπατηνὸν καὶ τὸν Γορδυαῖον, μεθ’ ὧν καὶ τὴν λοιπὴν Μεσοποταμίαν, ἔτι δὲ τὴν Συρίαν αὐτὴν καὶ Φοινίκην διαβὰσ τὸν Εὐφράτην ἀνὰ κράτοσ εἷλεν. ἐπὶ τοσοῦτον δ’ ἐξαρθεὶσ καὶ πόλιν ἔκτισε πλησίον τῆσ Ἰβηρίασ μεταξὺ ταύτησ τε καὶ τοῦ κατὰ τὸν Εὐφράτην Ζεύγματοσ, ἣν ὠνόμασε Τιγρανόκερτα, ἐκ δώδεκα ἐρημωθεισῶν ὑπ’ αὐτοῦ πόλεων Ἑλληνίδων ἀνθρώπουσ συναγαγών. ἔφθη δ’ ἐπελθὼν Λεύκολλοσ ὁ τῷ Μιθριδάτῃ πολεμήσασ καὶ τοὺσ μὲν οἰκήτορασ εἰσ τὴν οἰκείαν ἑκάστου ἀπέλυσε, τὸ δὲ κτίσμα ἡμιτελὲσ ἔτι ὂν κατέσπασε προσβαλὼν καὶ μικρὰν κώμην κατέλιπεν, ἐξήλασε δὲ καὶ τῆσ Συρίασ αὐτὸν καὶ τῆσ Φοινίκησ. διαδεξάμενοσ δ’ Ἀρταουάσδησ ἐκεῖνον τέωσ μὲν ηὐτύχει φίλοσ ὢν Ῥωμαίοισ, Ἀντώνιον δὲ προδιδοὺσ Παρθυαίοισ ἐν τῷ πρὸσ αὐτοὺσ πολέμῳ δίκασ ἔτισεν· ἀναχθεὶσ γὰρ εἰσ Ἀλεξάνδρειαν ὑπ’ αὐτοῦ, δέσμιοσ πομπευθεὶσ διὰ τῆσ πόλεωσ τέωσ μὲν ἐφρουρεῖτο, ἔπειτ’ ἀνῃρέθη συνάπτοντοσ τοῦ Ἀκτιακοῦ πολέμου. μετ’ ἐκεῖνον δὲ πλείουσ ἐβασίλευσαν ὑπὸ Καίσαρι καὶ Ῥωμαίοισ ὄντεσ· καὶ νῦν ἔτι συνέχεται τὸν αὐτὸν τρόπον. ἅπαντα μὲν οὖν τὰ τῶν Περσῶν ἱερὰ καὶ Μῆδοι καὶ Ἀρμένιοι τετιμήκασι, τὰ δὲ τῆσ Ἀναί̈τιδοσ διαφερόντωσ Ἀρμένιοι, ἔν τε ἄλλοισ ἱδρυσάμενοι τόποισ καὶ δὴ καὶ ἐν τῇ Ἀκιλισηνῇ.

ἀνατιθέασι δ’ ἐνταῦθα δούλουσ καὶ δούλασ· καὶ τοῦτο μὲν οὐ θαυμαστόν, ἀλλὰ καὶ θυγατέρασ οἱ ἐπιφανέστατοι τοῦ ἔθνουσ ἀνιεροῦσι παρθένουσ, αἷσ νόμοσ ἐστὶ καταπορνευθείσαισ πολὺν χρόνον παρὰ τῇ θεῷ μετὰ ταῦτα δίδοσθαι πρὸσ γάμον, οὐκ ἀπαξιοῦντοσ τῇ τοιαύτῃ συνοικεῖν οὐδενόσ. τοιοῦτον δέ τι καὶ Ἡρόδοτοσ λέγει τὸ περὶ τὰσ Λυδάσ· πορνεύειν γὰρ ἁπάσασ. οὕτω δὲ φιλοφρόνωσ χρῶνται τοῖσ ἐρασταῖσ ὥστε καὶ ξενίαν παρέχουσι καὶ δῶρα ἀντιδιδόασι πλείω πολλάκισ ἢ λαμβάνουσιν, ἅτ’ ἐξ εὐπόρων οἴκων ἐπιχορηγούμεναι· δέχονται δὲ οὐ τοὺσ τυχόντασ τῶν ξένων, ἀλλὰ μάλιστα τοὺσ ἀπὸ ἴσου ἀξιώματοσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Strabo, Geography, Book 11, chapter 14

(스트라본, 지리학, Book 11, chapter 14)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION