Strabo, Geography, Book 11, chapter 5

(스트라본, 지리학, Book 11, chapter 5)

ἐν δὲ τοῖσ ὑπὲρ τῆσ Ἀλβανίασ ὄρεσι καὶ τὰσ Ἀμαζόνασ οἰκεῖν φασι. Θεοφάνησ μὲν οὖν ὁ συστρατεύσασ τῷ Πομπηίῳ καὶ γενόμενοσ ἐν τοῖσ Ἀλβανοῖσ, μεταξὺ τῶν Ἀμαζόνων καὶ τῶν Ἀλβανῶν φησι Γήλασ οἰκεῖν καὶ Λήγασ Σκύθασ, καὶ ῥεῖν ἐνταῦθα τὸν Μερμάδαλιν ποταμὸν τούτων τε καὶ τῶν Ἀμαζόνων ἀνὰ μέσον. ἄλλοι δέ, ὧν καὶ ὁ Σκήψιοσ Μητρόδωροσ καὶ Ὑψικράτησ, οὐδὲ αὐτοὶ ἄπειροι τῶν τόπων γεγονότεσ, Γαργαρεῦσιν ὁμόρουσ αὐτὰσ οἰκεῖν φασιν ἐν ταῖσ ὑπωρείαισ ταῖσ πρὸσ ἄρκτον τῶν Καυκασίων ὀρῶν ἃ καλεῖται Κεραύνια, τὸν μὲν ἄλλον χρόνον καθ’ αὑτάσ, αὐτουργούσασ ἕκαστα τά τε πρὸσ ἄροτον καὶ φυτουργίαν καὶ τὰ πρὸσ τὰσ νομὰσ καὶ μάλιστα τῶν ἵππων, τὰσ δ’ ἀλκιμωτάτασ κυνηγεσίαισ πλεονάζειν καὶ τὰ πολέμια ἀσκεῖν· ἁπάσασ δ’ ἐπικεκαῦσθαι τὸν δεξιὸν μαστὸν ἐκ νηπίων, ὥστε εὐπετῶσ χρῆσθαι τῷ βραχίονι πρὸσ ἑκάστην χρείαν, ἐν δὲ τοῖσ πρώτοισ πρὸσ ἀκοντισμόν· χρῆσθαι δὲ καὶ τόξῳ καὶ σαγάρει καὶ πέλτῃ, δορὰσ δὲ θηρίων ποιεῖσθαι περίκρανά τε καὶ σκεπάσματα καὶ διαζώματα· δύο δὲ μῆνασ ἐξαιρέτουσ ἔχειν τοῦ ἐάροσ, καθ’ οὓσ ἀναβαίνουσιν εἰσ τὸ πλησίον ὄροσ τὸ διορίζον αὐτάσ τε καὶ τοὺσ Γαργαρέασ. ἀναβαίνουσι δὲ κἀκεῖνοι κατὰ ἔθοσ τι παλαιόν, συνθύσοντέσ τε καὶ συνεσόμενοι ταῖσ γυναιξὶ τεκνοποιίασ χάριν ἀφανῶσ τε καὶ ἐν σκότει, ὁ τυχὼν τῇ τυχούσῃ, ἐγκύμονασ δὲ ποιήσαντεσ ἀποπέμπουσιν· αἱ δ’ ὅ τι μὲν ἂν θῆλυ τέκωσι κατέχουσιν αὐταί, τὰ δ’ ἄρρενα κομίζουσιν ἐκείνοισ ἐκτρέφειν· ᾠκείωται δ’ ἕκαστοσ πρὸσ ἕκαστον νομίζων υἱὸν διὰ τὴν ἄγνοιαν. ὁ δὲ Μερμόδασ καταράττων ἀπὸ τῶν ὀρῶν διὰ τῆσ τῶν Ἀμαζόνων καὶ τῆσ Σιρακηνῆσ καὶ ὅση μεταξὺ ἔρημοσ, εἰσ τὴν Μαιῶτιν ἐκδίδωσι.

τοὺσ δὲ Γαργαρέασ συναναβῆναι μὲν ἐκ Θεμισκύρασ φασὶ ταῖσ Ἀμαζόσιν εἰσ τούσδε τοὺσ τόπουσ, εἶτ’ ἀποστάντασ αὐτῶν πολεμεῖν μετὰ Θρᾳκῶν καὶ Εὐβοέων τινῶν πλανηθέντων μέχρι δεῦρο πρὸσ αὐτάσ, ὕστερον δὲ καταλυσαμένουσ τὸν πρὸσ αὐτὰσ πόλεμον ἐπὶ τοῖσ λεχθεῖσι ποιήσασθαι συμβάσεισ, ὥστε τέκνων συγκοινωνεῖν μόνον, ζῆν δὲ καθ’ αὑτοὺσ ἑκατέρουσ. ἴδιον δέ τι συμβέβηκε τῷ λόγῳ τῷ περὶ τῶν Ἀμαζόνων·

οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι τὸ μυθῶδεσ καὶ τὸ ἱστορικὸν διωρισμένον ἔχουσι· τὰ γὰρ παλαιὰ καὶ ψευδῆ καὶ τερατώδη μῦθοι καλοῦνται, ἡ δ’ ἱστορία βούλεται τἀληθέσ, ἄν τε παλαιὸν ἄν τε νέον, καὶ τὸ τερατῶδεσ ἢ οὐκ ἔχει ἢ σπάνιον· περὶ δὲ τῶν Ἀμαζόνων τὰ αὐτὰ λέγεται καὶ νῦν καὶ πάλαι, τερατώδη τε ὄντα καὶ πίστεωσ πόρρω. τίσ γὰρ ἂν πιστεύσειεν, ὡσ γυναικῶν στρατὸσ ἢ πόλισ ἢ ἔθνοσ συσταίη ἄν ποτε χωρὶσ ἀνδρῶν; καὶ οὐ μόνον γε συσταίη, ἀλλὰ καὶ ἐφόδουσ ποιήσαιτο ἐπὶ τὴν ἀλλοτρίαν καὶ κρατήσειεν οὐ τῶν ἐγγὺσ μόνον ὥστε καὶ μέχρι τῆσ νῦν Ιὠνίασ προελθεῖν, ἀλλὰ καὶ διαπόντιον στείλαιτο στρατείαν μέχρι τῆσ Ἀττικῆσ; τοῦτο γὰρ ὅμοιον ὡσ ἂν εἴ τισ λέγοι, τοὺσ μὲν ἄνδρασ γυναῖκασ γεγονέναι τοὺσ τότε τὰσ δὲ γυναῖκασ ἄνδρασ. ἀλλὰ μὴν ταῦτά γε αὐτὰ καὶ νῦν λέγεται περὶ αὐτῶν. ἐπιτείνει δὲ τὴν ἰδιότητα καὶ τὸ πιστεύεσθαι τὰ παλαιὰ μᾶλλον ἢ τὰ νῦν· κτίσεισ γοῦν πόλεων καὶ ἐπωνυμίαι λέγονται, καθάπερ Ἐφέσου καὶ Σμύρνησ καὶ Κύμησ καὶ Μυρίνησ, καὶ τάφοι καὶ ἄλλα ὑπομνήματα·

τὴν δὲ Θεμίσκυραν καὶ τὰ περὶ τὸν Θερμώδοντα πεδία καὶ τὰ ὑπερκείμενα ὄρη ἅπαντεσ Ἀμαζόνων καλοῦσι, καί φασιν ἐξελαθῆναι αὐτὰσ ἐνθένδε. ὅπου δὲ νῦν εἰσίν, ὀλίγοι τε καὶ ἀναποδείκτωσ καὶ ἀπίστωσ ἀποφαίνονται· καθάπερ καὶ περὶ Θαληστρίασ, ἣν Ἀλεξάνδρῳ συμμῖξαί φασιν ἐν τῇ Ὑρκανίᾳ καὶ συγγενέσθαι τεκνοποιίασ χάριν, δυναστεύουσαν τῶν Ἀμαζόνων· οὐ γὰρ ὁμολογεῖται τοῦτο· ἀλλὰ τῶν συγγραφέων τοσούτων ὄντων οἱ μάλιστα τῆσ ἀληθείασ φροντίσαντεσ οὐκ εἰρήκασιν, οὐδ’ οἱ πιστευόμενοι μάλιστα οὐδενὸσ μέμνηνται τοιούτου, οὐδ’ οἱ εἰπόντεσ τὰ αὐτὰ εἰρήκασι· Κλείταρχοσ δέ φησι τὴν Θαληστρίαν ἀπὸ Κασπίων πυλῶν καὶ Θερμώδοντοσ ὁρμηθεῖσαν ἐλθεῖν πρὸσ Ἀλέξανδρον· εἰσὶ δ’ ἀπὸ Κασπίασ εἰσ Θερμώδοντα στάδιοι πλείουσ ἑξακισχιλίων. καὶ τὰ πρὸσ τὸ ἔνδοξον θρυληθέντα οὐκ ἀνωμολόγηται παρὰ πάντων, οἱ δὲ πλάσαντεσ ἦσαν οἱ κολακείασ μᾶλλον ἢ ἀληθείασ φροντίζοντεσ·

χαριεῖσθαί τι τῷ βασιλεῖ ὑπέλαβον τοὔνομα τοῦ ὄρουσ μετενέγκαντεσ εἰσ τὴν Ἰνδικήν. οἱο͂ν τὸ τὸν Καύκασον μετενεγκεῖν εἰσ τὰ Ἰνδικὰ ὄρη καὶ τὴν πλησιάζουσαν ἐκείνοισ ἑῴαν θάλατταν ἀπὸ τῶν ὑπερκειμένων τῆσ Κολχίδοσ καὶ τοῦ Εὐξείνου ὀρῶν· ταῦτα γὰρ οἱ Ἕλληνεσ καὶ Καύκασον ὠνόμαζον, διέχοντα τῆσ Ἰνδικῆσ πλείουσ ἢ τρισμυρίουσ σταδίουσ, καὶ ἐνταῦθα ἐμύθευσαν τὰ περὶ Προμηθέα καὶ τὸν δεσμὸν αὐτοῦ· ταῦτα γὰρ τὰ ὕστατα πρὸσ ἑώ ἐγνώριζον οἱ τότε. ἡ δὲ ἐπὶ Ἰνδοὺσ στρατεία Διονύσου καὶ Ἡρακλέουσ ὑστερογενῆ τὴν μυθοποιίαν ἐμφαίνει, ἅτε τοῦ Ἡρακλέουσ καὶ τὸν Προμηθέα λῦσαι λεγομένου χιλιάσιν ἐτῶν ὕστερον. καὶ ἦν μὲν ἐνδοξότερον τὸ τὸν Ἀλέξανδρον μέχρι τῶν Ἰνδικῶν ὀρῶν καταστρέψασθαι τὴν Ἀσίαν ἢ μέχρι τοῦ μυχοῦ τοῦ Εὐξείνου καὶ τοῦ Καυκάσου· ἀλλ’ ἡ δόξα τοῦ ὄρουσ καὶ τοὔνομα καὶ τὸ τοὺσ περὶ Ιἄσονα δοκεῖν μακροτάτην στρατείαν τελέσαι τὴν μέχρι τῶν πλησίον Καυκάσου καὶ τὸ τὸν Προμηθέα παραδεδόσθαι δεδεμένον ἐπὶ τοῖσ ἐσχάτοισ τῆσ γῆσ ἐν τῷ Καυκάσῳ . . . τὰ μὲν οὖν ὑψηλότατα τοῦ ὄντωσ Καυκάσου τὰ νοτιώτατά ἐστι τὰ πρὸσ Ἀλβανίᾳ καὶ Ἰβηρίᾳ καὶ Κόλχοισ καὶ Ἡνιόχοισ·

οἰκοῦσι δὲ οὓσ εἶπον τοὺσ συνερχομένουσ εἰσ τὴν Διοσκουριάδα· συνέρχονται δὲ τὸ πλεῖστον ἁλῶν χάριν. τούτων δ’ οἱ μὲν τὰσ ἀκρωρείασ κατέχουσιν, οἱ δὲ ἐν νάπαισ αὐλίζονται καὶ ζῶσιν ἀπὸ θηρείων σαρκῶν τὸ πλέον καὶ καρπῶν ἀγρίων καὶ γάλακτοσ. αἱ δὲ κορυφαὶ χειμῶνοσ μὲν ἄβατοι, θέρουσ δὲ προσβαίνουσιν ὑποδούμενοι κεντρωτὰ ὠμοβόινα δίκην τυμπάνων πλατεῖα διὰ τὰσ χιόνασ καὶ τοὺσ κρυστάλλουσ. καταβαίνουσι δ’ ἐπὶ δορᾶσ κείμενοι σὺν τοῖσ φορτίοισ καὶ κατολισθαίνοντεσ, ὅπερ καὶ κατὰ τὴν Ἀτροπατίαν Μηδίαν καὶ κατὰ τὸ Μάσιον ὄροσ τὸ ἐν Ἀρμενίᾳ συμβαίνει· ἐνταῦθα δὲ καὶ τροχίσκοι ξύλινοι κεντρωτοὶ τοῖσ πέλμασιν ὑποτίθενται. τοῦ γοῦν Καυκάσου τὰ μὲν ἄκρα τοιαῦτα. καταβαίνοντι δ’ εἰσ τὰσ ὑπωρείασ ἀρκτικώτερα μέν ἐστι τὰ κλίματα, ἡμερώτερα δέ·

ἤδη γὰρ συνάπτει τοῖσ πεδίοισ τῶν Σιράκων. εἰσὶ δὲ καὶ τρωγλοδύται τινὲσ ἐν φωλεοῖσ οἰκοῦντεσ διὰ τὰ ψύχη, παρ’ οἷσ ἤδη καὶ ἀλφίτων ἐστὶν εὐπορία· μετὰ δὲ τοὺσ τρωγλοδύτασ καὶ χαμαικοῖται καὶ πολυφάγοι τινὲσ καλούμενοι καὶ αἱ τῶν Εἰσαδίκων κῶμαι, δυναμένων γεωργεῖν διὰ τὸ μὴ παντελῶσ ὑποπεπτωκέναι ταῖσ ἄρκτοισ. οἱ δ’ ἐφεξῆσ ἤδη νομάδεσ οἱ μεταξὺ τῆσ Μαιώτιδοσ καὶ τῆσ Κασπίασ Ναβιανοὶ καὶ Πανξανοὶ καὶ ἤδη τὰ τῶν Σιράκων καὶ Αὄρσων φῦλα.

δοκοῦσι δ’ οἱ Αὄρσοι καὶ οἱ Σίρακεσ φυγάδεσ εἶναι τῶν ἀνωτέρω . . . καὶ προσάρκτιοι μᾶλλον Αὄρσων. Ἀβέακοσ μὲν οὖν ὁ τῶν Σιράκων βασιλεύσ, ἡνίκα Φαρνάκησ τὸν Βόσπορον εἶχε, δύο μυριάδασ ἱππέων ἔστελλε, Σπαδίνησ δ’ ὁ τῶν Αὄρσων καὶ εἴκοσιν, οἱ δὲ ἄνω Αὄρσοι καὶ πλείονασ· καὶ γὰρ ἐπεκράτουν πλείονοσ γῆσ καὶ σχεδόν τι τῆσ Κασπίων παραλίασ τῆσ πλείστησ ἦρχον, ὥστε καὶ ἐνεπορεύοντο καμήλοισ τὸν Ἰνδικὸν φόρτον καὶ τὸν Βαβυλώνιον παρά τε Ἀρμενίων καὶ Μήδων διαδεχόμενοι· ἐχρυσοφόρουν δὲ διὰ τὴν εὐπορίαν. οἱ μὲν οὖν Αὄρσοι τὸν Τάναϊν παροικοῦσιν, οἱ Σίρακεσ δὲ τὸν Ἀχαρδέον, ὃσ ἐκ τοῦ Καυκάσου ῥέων ἐκδίδωσιν εἰσ τὴν Μαιῶτιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION