헬라어 문장 검색 - ΣτραβόΓεογραπ́11́13́

(스트라본, 지리학, Book 11, chapter 13)

ἡ δὲ Μηδία δίχα διῄρηται· καλοῦσι δὲ τὴν μὲν μεγάλην, ἧσ μητρόπολισ τὰ Ἐκβάτανα, μεγάλη πόλισ καὶ τὸ βασίλειον ἔχουσα τῆσ Μήδων ἀρχῆσ· διατελοῦσι δὲ καὶ νῦν οἱ Παρθυαῖοι τούτῳ χρώμενοι βασιλείῳ, καὶ θερίζουσί γε ἐνταῦθα οἱ βασιλεῖσ· ψυχρὰ γὰρ ἡ Μηδία· τὸ δὲ χειμάδιόν ἐστιν αὐτοῖσ ἐν Σελευκείᾳ τῇ ἐπὶ τῷ Τίγριδι πλησίον Βαβυλῶνοσ. ἡ δ’ ἑτέρα μερίσ ἐστιν ἡ Ἀτροπάτιοσ Μηδία· τοὔνομα δ’ ἔσχεν ἀπὸ τοῦ ἡγεμόνοσ Ἀτροπάτου, ὃσ ἐκώλυσεν ὑπὸ τοῖσ Μακεδόσι γίνεσθαι καὶ ταύτην μέροσ οὖσαν μεγάλησ Μηδίασ· καὶ δὴ καὶ βασιλεὺσ ἀναγορευθεὶσ ἰδίᾳ συνέταξε καθ’ αὑτὴν τὴν χώραν ταύτην, καὶ ἡ διαδοχὴ σώζεται μέχρι νῦν ἐξ ἐκείνου, πρόσ τε τοὺσ Ἀρμενίων βασιλέασ ποιησαμένων ἐπιγαμίασ τῶν ὕστερον καὶ Σύρων καὶ μετὰ ταῦτα Παρθυαίων. κεῖται δὲ ἡ χώρα τῇ μὲν Ἀρμενίᾳ πρὸσ ἑώ τῇ δὲ μεγάλῃ Μηδίᾳ πρὸσ δύσιν, πρὸσ ἄρκτον δ’ ἀμφοτέραισ·

τοῖσ δὲ περὶ τὸν μυχὸν τῆσ Ὑρκανίασ θαλάττησ καὶ τῇ Ματιανῇ ἀπὸ νότου παράκειται. ἔστι δ’ οὐ μικρὰ κατὰ τὴν δύναμιν, ὥσ φησιν Ἀπολλωνίδησ, ἥ γε καὶ μυρίουσ ἱππέασ δύναται παρέχεσθαι, πεζῶν δὲ τέτταρασ μυριάδασ. λίμνην δ’ ἔχει τὴν Καπαῦτα, ἐν ᾗ ἅλεσ ἐπανθοῦντεσ πήττονται· εἰσὶ δὲ κνησμώδεισ καὶ ἐπαλγεῖσ· ἔλαιον δὲ τοῦ πάθουσ ἄκοσ, ὕδωρ δὲ γλυκὺ τοῖσ καπυρωθεῖσιν ἱματίοισ, εἴ τισ κατ’ ἄγνοιαν βάψειεν εἰσ αὐτὴν πλύσεωσ χάριν. ἔχουσι δ’ ἰσχυροὺσ γείτονασ τοὺσ Ἀρμενίουσ καὶ τοὺσ Παρθυαίουσ, ὑφ’ ὧν περικόπτονται πολλάκισ· ἀντέχουσι δ’ ὅμωσ καὶ ἀπολαμβάνουσι τὰ ἀφαιρεθέντα, καθάπερ τὴν Συμβάκην ἀπέλαβον παρὰ τῶν Ἀρμενίων ὑπὸ Ῥωμαίοισ γεγονότων, καὶ αὐτοὶ προσεληλύθασι τῇ φιλίᾳ τῇ πρὸσ Καίσαρα· θεραπεύουσι δ’ ἅμα καὶ τοὺσ Παρθυαίουσ. βασίλειον δ’ αὐτῶν θερινὸν μὲν ἐν πεδίῳ ἱδρυμένον Γάζακα, χειμερινὸν δὲ ἐν φρουρίῳ ἐρυμνῷ Ουἔρα, ὅπερ Ἀντώνιοσ ἐπολιόρκησε κατὰ τὴν ἐπὶ Παρθυαίουσ στρατείαν.

διέχει δὲ τοῦτο τοῦ Ἀράξου ποταμοῦ τοῦ ὁρίζοντοσ τήν τε Ἀρμενίαν καὶ τὴν Ἀτροπατηνὴν σταδίουσ δισχιλίουσ καὶ τετρακοσίουσ, ὥσ φησιν ὁ Δέλλιοσ ὁ τοῦ Ἀντωνίου φίλοσ, συγγράψασ τὴν ἐπὶ Παρθυαίουσ αὐτοῦ στρατείαν ἐν ᾗ παρῆν καὶ αὐτὸσ ἡγεμονίαν ἔχων. ἔστι δὲ τῆσ χώρασ ταύτησ τὰ μὲν ἄλλα εὐδαίμονα χωρία, ἡ δὲ προσάρκτιοσ ὀρεινὴ καὶ τραχεῖα καὶ ψυχρά, Καδουσίων κατοικία τῶν ὀρεινῶν καὶ Ἀμάρδων καὶ Ταπύρων καὶ Κυρτίων καὶ ἄλλων τοιούτων, οἳ μετανάσται εἰσὶ καὶ λῃστρικοί. καὶ γὰρ ὁ Ζάγροσ καὶ ὁ Νιφάτησ κατεσπαρμένα ἔχουσι τὰ ἔθνη ταῦτα, καὶ οἱ ἐν τῇ Περσίδι Κύρτιοι καὶ Μάρδοι καὶ γὰρ οὕτω λέγονται οἱ Ἄμαρδοι καὶ οἱ ἐν τῇ Ἀρμενίᾳ μέχρι νῦν ὁμωνύμωσ προσαγορευόμενοι τῆσ αὐτῆσ εἰσὶν ἰδέασ. οἱ δ’ οὖν Καδούσιοι πλήθει τῷ πεζῷ μικρὸν ἀπολείπονται τῶν Ἀριανῶν, ἀκοντισταὶ δ’ εἰσὶν ἄριστοι, ἐν δὲ τοῖσ τραχέσιν ἀνθ’ ἱππέων πεζοὶ διαμάχονται.

Ἀντωνίῳ δὲ χαλεπὴν τὴν στρατείαν ἐποίησεν οὐχ ἡ τῆσ χώρασ φύσισ, ἀλλ’ ὁ τῶν ὁδῶν ἡγεμών, ὁ τῶν Ἀρμενίων βασιλεὺσ Ἀρταουάσδησ, ὃν εἰκῆ ἐκεῖνοσ ἐπιβουλεύοντα αὐτῷ σύμβουλον ἐποιεῖτο καὶ κύριον τῆσ περὶ τοῦ πολέμου γνώμησ· ἐτιμωρήσατο μὲν οὖν αὐτόν, ἀλλ’ ὀψέ, ἡνίκα πολλῶν αἴτιοσ κατέστη κακῶν Ῥωμαίοισ καὶ αὐτὸσ καὶ ἐκεῖνοσ, ὅστισ τὴν ἀπὸ τοῦ Ζεύγματοσ ὁδὸν τοῦ κατὰ τὸν Εὐφράτην μέχρι τοῦ ἅψασθαι τῆσ Ἀτροπατηνῆσ ὀκτακισχιλίων σταδίων ἐποίησε, πλέον ἢ διπλασίαν τῆσ εὐθείασ, διὰ ὀρῶν καὶ ἀνοδιῶν καὶ κυκλοπορίασ. ἡ δὲ μεγάλη Μηδία τὸ μὲν παλαιὸν τῆσ Ἀσίασ ἡγήσατο πάσησ καταλύσασα τὴν τῶν Σύρων ἀρχήν·

ὕστερον δ’ ὑπὸ Κύρου καὶ Περσῶν ἀφαιρεθεῖσα τὴν τοσαύτην ἐξουσίαν ἐπὶ Ἀστυάγου διεφύλαττεν ὅμωσ πολὺ τοῦ πατρίου ἀξιώματοσ, καὶ ἦν τὰ Ἐκβάτανα χειμάδιον τοῖσ Πέρσαισ· ὁμοίωσ δὲ καὶ τοῖσ ἐκείνουσ καταλύσασι Μακεδόσι τοῖσ τὴν Συρίαν ἔχουσι, καὶ νῦν ἔτι τοῖσ Παρθυαίων βασιλεῦσι τὴν αὐτὴν παρέχεται χρείαν τε καὶ ἀσφάλειαν. ὁρίζεται δ’ ἀπὸ μὲν τῆσ ἑώ τῇ τε Παρθυαίᾳ καὶ τοῖσ Κοσσαίων ὄρεσι λῃστρικῶν ἀνθρώπων, οἳ τοξότασ μυρίουσ καὶ τρισχιλίουσ παρέσχοντό ποτε Ἐλυμαίοισ συμμαχοῦντεσ ἐπὶ Σουσίουσ καὶ Βαβυλωνίουσ.

Νέαρχοσ δέ φησι τεττάρων ὄντων λῃστρικῶν ἐθνῶν, ὧν Μάρδοι μὲν Πέρσαισ προσεχεῖσ ἦσαν, Οὔξιοι δὲ καὶ Ἐλυμαῖοι τούτοισ τε καὶ Σουσίοισ, Κοσσαῖοι δὲ Μήδοισ, πάντασ μὲν φόρουσ πράττεσθαι τοὺσ βασιλέασ, Κοσσαίουσ δὲ καὶ δῶρα λαμβάνειν, ἡνίκα ὁ βασιλεὺσ θερίσασ ἐν Ἐκβατάνοισ εἰσ τὴν Βαβυλωνίαν καταβαίνοι· καταλῦσαι δ’ αὐτῶν τὴν πολλὴν τόλμαν Ἀλέξανδρον ἐπιθέμενον χειμῶνοσ. τούτοισ τε δὴ ἀφορίζεται πρὸσ ἑώ καὶ ἔτι τοῖσ Παραιτακηνοῖσ, οἳ συνάπτουσι Πέρσαισ ὀρεινοὶ καὶ αὐτοὶ καὶ λῃστρικοί· ἀπὸ δὲ τῶν ἄρκτων τοῖσ ὑπεροικοῦσι τῆσ Ὑρκανίασ θαλάττησ Καδουσίοισ καὶ τοῖσ ἄλλοισ, οὓσ ἄρτι διήλθομεν· πρὸσ νότον δὲ τῇ Ἀπολλωνιάτιδι, ἣν Σιτακηνὴν ἐκάλουν οἱ παλαιοί, καὶ τῷ Ζάγρῳ, καθ’ ὃ ἡ Μασσαβατικὴ κεῖται τῆσ Μηδίασ οὖσα, οἱ δὲ τῆσ Ἐλυμαίασ φασί· πρὸσ δύσιν δὲ τοῖσ Ἀτροπατίοισ καὶ τῶν Ἀρμενίων τισίν. εἰσὶ δὲ καὶ Ἑλληνίδεσ πόλεισ κτίσματα τῶν Μακεδόνων ἐν τῇ Μηδίᾳ, ὧν Λαοδίκειά τε καὶ Ἀπάμεια καὶ ἡ πρὸσ Ῥάγαισ Ἡράκλεια καὶ αὐτὴ Ῥάγα, τὸ τοῦ Νικάτοροσ κτίσμα, ὃ ἐκεῖνοσ μὲν Εὐρωπὸν ὠνόμασε, Πάρθοι δὲ Ἀρσακίαν, νοτιωτέραν οὖσαν τῶν Κασπίων πυλῶν πεντακοσίοισ που σταδίοισ, ὥσ φησιν Ἀπολλόδωροσ Ἀρτεμιτηνόσ. ἡ πολλὴ μὲν οὖν ὑψηλή ἐστι καὶ ψυχρά·

τοιαῦτα δὲ καὶ τὰ ὑπερκείμενα τῶν Ἐκβατάνων ὄρη καὶ τὰ περὶ τὰσ Ῥάγασ καὶ τὰσ Κασπίουσ πύλασ καὶ καθόλου τὰ προσάρκτια μέρη τὰ ἐντεῦθεν μέχρι πρὸσ τὴν Ματιανὴν καὶ τὴν Ἀρμενίαν. ἡ δ’ ὑπὸ ταῖσ Κασπίοισ πύλαισ ἐν ταπεινοῖσ ἐδάφεσι καὶ κοίλοισ οὖσα εὐδαίμων σφόδρα ἐστὶ καὶ πάμφοροσ πλὴν ἐλαίασ· εἰ δὲ καὶ φύεταί που, ἀλιπήσ τέ ἐστι καὶ ξηρά· ἱππόβοτοσ δὲ καὶ αὕτη ἐστὶ διαφερόντωσ καὶ ἡ Ἀρμενία· καλεῖται δέ τισ καὶ λειμὼν ἱππόβοτοσ, ὃν καὶ διεξίασιν οἱ ἐκ τῆσ Περσίδοσ καὶ Βαβυλῶνοσ εἰσ Κασπίουσ πύλασ ὁδεύοντεσ, ἐν ᾧ πέντε μυριάδασ ἵππων θηλείων νέμεσθαί φασιν ἐπὶ τῶν Περσῶν, εἶναι δὲ τὰσ ἀγέλασ ταύτασ βασιλικάσ. τοὺσ δὲ Νησαίουσ ἵππουσ, οἷσ ἐχρῶντο οἱ βασιλεῖσ ἀρίστοισ οὖσι καὶ μεγίστοισ, οἱ μὲν ἐνθένδε λέγουσι τὸ γένοσ, οἱ δ’ ἐξ Ἀρμενίασ· ἰδιόμορφοι δέ εἰσιν, ὥσπερ καὶ οἱ Παρθικοὶ λεγόμενοι νῦν, παρὰ τοὺσ Ἑλλαδικοὺσ καὶ τοὺσ ἄλλουσ τοὺσ παρ’ ἡμῖν. καὶ τὴν βοτάνην δὲ τὴν μάλιστα τρέφουσαν τοὺσ ἵππουσ ἀπὸ τοῦ πλεονάζειν ἐνταῦθα ἰδίωσ μηδίκην καλοῦμεν. φέρει δὲ καὶ σίλφιον ἡ χώρα, ἀφ’ οὗ ὁ Μηδικὸσ καλούμενοσ ὀπόσ, πολὺ λειπόμενοσ τοῦ Κυρηναϊκοῦ· ἔστι δ’ ὅτε καὶ διαφέρων ἐκείνου, εἴτε παρὰ τὰσ τῶν τόπων διαφορὰσ εἴτε τοῦ φυτοῦ κατ’ εἶδοσ ἐξαλλάττοντοσ, εἴτε καὶ παρὰ τοὺσ ὀπίζοντασ καὶ σκευάζοντασ ὥστε συμμένειν πρὸσ τὴν ἀπόθεσιν καὶ τὴν χρείαν. τοιαύτη μέν τισ ἡ χώρα·

τὸ δὲ μέγεθοσ πάρισόσ πώσ ἐστιν εἰσ πλάτοσ καὶ μῆκοσ· δοκεῖ δὲ μέγιστον εἶναι μῆκοσ τῆσ Μηδίασ τὸ ἀπὸ τῆσ τοῦ Ζάγρου ὑπερθέσεωσ, ἥπερ καλεῖται Μηδικὴ πύλη, εἰσ Κασπίουσ πύλασ διὰ τῆσ Σιγριανῆσ σταδίων τετρακισχιλίων ἑκατόν. τῷ δὲ μεγέθει καὶ τῇ δυνάμει τῆσ χώρασ ὁμολογεῖ καὶ ἡ περὶ τῶν φόρων ἱστορία· τῆσ γὰρ Καππαδοκίασ παρεχούσησ τοῖσ Πέρσαισ κατ’ ἐνιαυτὸν πρὸσ τῷ ἀργυρικῷ τέλει ἵππουσ χιλίουσ καὶ πεντακοσίουσ, ἡμιόνουσ δὲ δισχιλίουσ, προβάτων δὲ πέντε μυριάδασ, διπλάσια σχεδόν τι τούτων ἐτέλουν οἱ Μῆδοι. ἔθη δὲ τὰ πολλὰ μὲν τὰ αὐτὰ τούτοισ τε καὶ τοῖσ Ἀρμενίοισ διὰ τὸ καὶ τὴν χώραν παραπλησίαν εἶναι.

τοὺσ μέντοι Μήδουσ ἀρχηγέτασ εἶναί φασι καὶ τούτοισ καὶ ἔτι πρότερον Πέρσαισ τοῖσ ἔχουσιν αὐτοὺσ καὶ διαδεξαμένοισ τὴν τῆσ Ἀσίασ ἐξουσίαν. ἡ γὰρ νῦν λεγομένη Περσικὴ στολὴ καὶ ὁ τῆσ τοξικῆσ καὶ ἱππικῆσ ζῆλοσ καὶ ἡ περὶ τοὺσ βασιλέασ θεραπεία καὶ κόσμοσ καὶ σεβασμὸσ θεοπρεπὴσ παρὰ τῶν ἀρχομένων εἰσ τοὺσ Πέρσασ παρὰ Μήδων ἀφῖκται. καὶ ὅτι τοῦτ’ ἀληθὲσ ἐκ τῆσ ἐσθῆτοσ μάλιστα δῆλον· τιάρα γάρ τισ καὶ κίταρισ καὶ πῖλοσ καὶ χειριδωτοὶ χιτῶνεσ καὶ ἀναξυρίδεσ ἐν μὲν τοῖσ ψυχροῖσ τόποισ καὶ προσβόρροισ ἐπιτήδειά ἐστι φορήματα, οἱοῖ́ εἰσιν οἱ Μηδικοί, ἐν δὲ τοῖσ νοτίοισ ἥκιστα· οἱ δὲ Πέρσαι τὴν πλείστην οἴκησιν ἐπὶ τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάττῃ κέκτηνται, μεσημβρινώτεροι καὶ Βαβυλωνίων ὄντεσ καὶ Σουσίων· μετὰ δὲ τὴν κατάλυσιν τὴν τῶν Μήδων προσεκτήσαντό τινα καὶ τῶν προσαπτομένων Μηδίᾳ. ἀλλ’ οὕτωσ ἐφάνη σεμνὰ καὶ τοῦ βασιλικοῦ προσχήματοσ οἰκεῖα τὰ ἔθη τοῖσ νικήσασι τὰ τῶν νικηθέντων, ὥστ’ ἀντὶ γυμνητῶν καὶ ψιλῶν θηλυστολεῖν ὑπέμειναν, καὶ κατηρεφεῖσ εἶναι τοῖσ σκεπάσμασι. τινὲσ δὲ Μήδειαν καταδεῖξαι τὴν ἐσθῆτα ταύτην φασὶ δυναστεύσασαν ἐν τοῖσ τόποισ, καθάπερ καὶ Ιἄσονα, καὶ ἐπικρυπτομένην τὴν ὄψιν ὅτε ἀντὶ τοῦ βασιλέωσ ἐξίοι·

τοῦ μὲν οὖν Ιἄσονοσ ὑπομνήματα εἶναι τὰ Ιἀσόνια ἡρῷα τιμώμενα σφόδρα ὑπὸ τῶν βαρβάρων ἔστι δὲ καὶ ὄροσ μέγα ὑπὲρ τῶν Κασπίων πυλῶν ἐν ἀριστερᾷ καλούμενον Ιἀσόνιον, τῆσ δὲ Μηδείασ τὴν ἐσθῆτα καὶ τοὔνομα τῆσ χώρασ. λέγεται δὲ καὶ Μῆδοσ υἱὸσ αὐτῆσ διαδέξασθαι τὴν ἀρχὴν καὶ τὴν χώραν ἐπώνυμον αὑτοῦ καταλιπεῖν. ὁμολογεῖ δὲ τούτοισ καὶ τὰ κατὰ τὴν Ἀρμενίαν Ιἀσόνια καὶ τὸ τῆσ χώρασ ὄνομα καὶ ἄλλα πλείω περὶ ὧν ἐροῦμεν. καὶ τοῦτο δὲ Μηδικὸν τὸ βασιλέα αἱρεῖσθαι τὸν ἀνδρειότατον, ἀλλ’ οὐ πᾶσιν ἀλλὰ τοῖσ ὀρείοισ·

μᾶλλον δὲ τὸ τοῖσ βασιλεῦσιν πολλὰσ εἶναι γυναῖκασ· τοῖσ δ’ ὀρείοισ τῶν Μήδων καὶ πᾶσιν ἔθοσ τοῦτο, ἐλάττουσ δὲ τῶν πέντε οὐκ ἔξεστιν· ὡσ δ’ αὕτωσ τὰσ γυναῖκάσ φασιν ἐν καλῷ τίθεσθαι ὅτι πλείστουσ νέμειν ἄνδρασ, τῶν πέντε δὲ ἐλάττουσ συμφορὰν ἡγεῖσθαι. τῆσ δ’ ἄλλησ Μηδίασ εὐδαιμονούσησ τελέωσ λυπρά ἐστιν ἡ προσάρκτιοσ ὀρεινή· σιτοῦνται γοῦν ἀπὸ ἀκροδρύων, ἔκ τε μήλων ξηρῶν κοπέντων ποιοῦνται μάζασ, ἀπὸ δ’ ἀμυγδάλων φωχθέντων ἄρτουσ, ἐκ δὲ ῥιζῶν τινων οἶνον ἐκθλίβουσι, κρέασι δὲ χρῶνται θηρείοισ, ἥμερα δὲ οὐ τρέφουσι θρέμματα. τοσαῦτα καὶ περὶ Μήδων φαμέν· περὶ δὲ τῶν νομίμων κοινῇ τῆσ συμπάσησ Μηδίασ, ἐπειδὴ ταὐτὰ τοῖσ Περσικοῖσ γεγένηται διὰ τὴν τῶν Περσῶν ἐπικράτειαν, ἐν τῷ περὶ ἐκείνων λόγῳ φήσομεν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Strabo, Geography, Book 11, chapter 13

(스트라본, 지리학, Book 11, chapter 13)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION