Strabo, Geography, Book 11, chapter 4 4:

(스트라본, 지리학, Book 11, chapter 4 4:)

τάχα μὲν οὖν τῷ τοιούτῳ γένει τῶν ἀνθρώπων οὐδὲν δεῖ θαλάττησ· εὐερνῆ δ’ ἐστὶ καὶ τὰ βοσκήματα παρ’ αὐτοῖσ τά τε ἥμερα καὶ τὰ ἄγρια. οὐδὲ γὰρ τῇ γῇ χρῶνται κατ’ ἀξίαν, πάντα μὲν ἐκφερούσῃ καρπὸν καὶ τὸν ἡμερώτατον, πᾶν δὲ φυτόν· καὶ γὰρ τὰ ἀειθαλῆ φέρει· τυγχάνει δ’ ἐπιμελείασ οὐδὲ μικρᾶσ ἀλλὰ τάγ’ ἄσπαρτα καὶ ἀνήροτα πάντα φύονται, καθάπερ οἱ στρατεύσαντέσ φασι, Κυκλώπειόν τινα διηγούμενοι βίον· πολλαχοῦ γὰρ σπαρεῖσαν ἅπαξ δὶσ ἐκφέρειν καρπὸν ἢ καὶ τρίσ, τὸν δὲ πρῶτον καὶ πεντηκοντάχουν, ἀνέαστον καὶ ταῦτα οὐδὲ σιδήρῳ τμηθεῖσαν ἀλλ’ αὐτοξύλῳ ἀρότρῳ. ποτίζεται δὲ πᾶν τὸ πεδίον τοῦ Βαβυλωνίου καὶ τοῦ Αἰγυπτίου μᾶλλον τοῖσ ποταμοῖσ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ὕδασιν ὥστ’ ἀεὶ ποώδη φυλάττειν τὴν ὄψιν· διὰ δὲ τοῦτο καὶ εὔβοτόν ἐστι· πρόσεστι δὲ καὶ τὸ εὐάερον ἐκείνων μᾶλλον. ἄσκαφοι δ’ αἱ ἄμπελοι μένουσαι διὰ τέλουσ, τεμνόμεναι δὲ διὰ πενταετηρίδοσ, νέαι μὲν διετεῖσ ἐκφέρουσιν ἤδη καρπόν, τέλειαι δ’ ἀποδιδόασι τοσοῦτον ὥστ’ ἀφιᾶσιν ἐν τοῖσ κλήμασι πολὺ μέροσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION