Polybius, Histories, book 12, chapter 28

(폴리비오스, Histories, book 12, chapter 28)

Δοκεῖ δέ μοι καὶ τὸ τῆσ ἱστορίασ πρόσχημα τοιοῦτον ἄνδρα ζητεῖν. ὁ μὲν οὖν Πλάτων φησὶ τότε τἀνθρώπεια καλῶσ ἕξειν, ὅταν ἢ οἱ φιλόσοφοι βασιλεύσωσιν ἢ οἱ βασιλεῖσ φιλοσοφήσωσι·

μὴ καθάπερ νῦν παρέργωσ, νομίσαντεσ δὲ καὶ τοῦτ’ εἶναι σφίσι τῶν ἀναγκαιοτάτων καὶ καλλίστων, ἀπερίσπαστοι παράσχωνται πρὸσ τοῦτο τὸ μέροσ κατὰ τὸν βίον, ἢ οἱ γράφειν ἐπιβαλλόμενοι τὴν ἐξ αὐτῶν τῶν πραγμάτων ἕξιν ἀναγκαίαν ἡγήσωνται πρὸσ τὴν ἱστορίαν.

πρότερον δ’ οὐκ ἔσται παῦλα τῆσ τῶν ἱστοριογράφων ἀγνοίασ.

ἀλλὰ καταβιώσασ ἐν ἑνὶ τόπῳ ξενιτεύων, καὶ σχεδὸν ὡσ εἰ κατὰ πρόθεσιν ἀπειπάμενοσ καὶ τὴν ἐνεργητικὴν τὴν περὶ τὰσ πολεμικὰσ καὶ πολιτικὰσ πράξεισ καὶ τὴν ἐκ τῆσ πλάνησ καὶ θέασ αὐτοπάθειαν, οὐκ οἶδ’ ὅπωσ ἐκφέρεται δόξαν ὡσ ἕλκων τὴν τοῦ συγγραφέωσ προστασίαν.

καὶ διότι τοιοῦτόσ ἐστιν αὐτὸν ἀνθομολογούμενον εὐχερὲσ παραστῆσαι τὸν Τίμαιον.

κατὰ γὰρ τὸ προοίμιον τῆσ ἕκτησ βύβλου φησί τινασ ὑπολαμβάνειν διότι τινὸσ μείζονοσ δεῖται φύσεωσ καὶ φιλοπονίασ καὶ παρασκευῆσ τὸ τῶν ἐπιδεικτικῶν λόγων γένοσ ἢ τὸ τῆσ ἱστορίασ·

οὐ δυνηθέντοσ δ’ ἱκανῶσ ἐκείνου πρὸσ τοὺσ ταῦτα λέγοντασ ἀπαντῆσαι, πειρᾶται συγκρίνειν αὐτὸσ ἐκ παραβολῆσ τὴν ἱστορίαν τοῖσ ἐπιδεικτικοῖσ λόγοισ, πρᾶγμα ποιῶν πάντων ἀτοπώτατον, πρῶτον μὲν τὸ καταψεύσασθαι τοῦ συγγραφέωσ.

ὁ γὰρ Ἔφοροσ παρ’ ὅλην τὴν πραγματείαν θαυμάσιοσ ὢν καὶ κατὰ τὴν φράσιν καὶ κατὰ τὸν χειρισμὸν καὶ κατὰ τὴν ἐπίνοιαν τῶν λημμάτων, δεινότατόσ ἐστιν ἐν ταῖσ παρεκβάσεσι καὶ ταῖσ ἀφ’ αὑτοῦ γνωμολογίαισ, καὶ συλλήβδην ὅταν που τὸν ἐπιμετροῦντα λόγον διατίθηται·

κατὰ δέ τινα συντυχίαν εὐχαριστότατα καὶ πιθανώτατα περὶ τῆσ συγκρίσεωσ εἴρηκε τῆσ τῶν ἱστοριογράφων καὶ λογογράφων.

ὁ δ’ ἵνα μὴ δόξῃ κατακολουθεῖν Ἐφόρῳ, πρὸσ τῷ κατεψεῦσθαι ’κείνου καὶ τῶν λοιπῶν ἅμα κατέγνωκε·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION