Polybius, Histories, book 12, chapter 8

(폴리비오스, Histories, book 12, chapter 8)

Ἢ δεικτέον οὖν τὸν Ἀριστοτέλην κατὰ τὸν ἄρτι λόγον τὰ περὶ Λοκρῶν εἰρηκότα χάριτοσ ἢ κέρδουσ ἢ διαφορᾶσ ἕνεκεν ἢ μηδὲ τολμῶντασ τοῦτο λέγειν ὁμολογητέον ἀγνοεῖν καὶ παραπαίειν τοὺσ τοιαύτῃ χρωμένουσ ἀπεχθείᾳ καὶ πικρίᾳ κατὰ τῶν πέλασ οἱᾴ κέχρηται Τίμαιοσ κατ’ Ἀριστοτέλουσ. φησὶ γὰρ αὐτὸν εἶναι θρασύν, εὐχερῆ, προπετῆ, πρὸσ δὲ τούτοισ κατατετολμηκέναι τῆσ τῶν Λοκρῶν πόλεωσ, εἰπόντα τὴν ἀποικίαν αὐτῶν εἶναι δραπετῶν, οἰκετῶν, μοιχῶν, ἀνδραποδιστῶν.

ἀλλ’ οὐ σοφιστὴν ὀψιμαθῆ καὶ μισητὸν ὑπάρχοντα καὶ τὸ πολυτίμητον ἰατρεῖον ἀρτίωσ ἀποκεκλεικότα, πρὸσ δὲ τούτοισ εἰσ πᾶσαν αὐλὴν καὶ σκηνὴν ἐμπεπηδηκότα, πρὸσ δὲ γαστρίμαργον, ὀψαρτυτήν, ἐπὶ στόμα φερόμενον ἐν πᾶσι.

δοκεῖ δή μοι τὰ τοιαῦτα μόλισ ἂν ἄνθρωποσ ἀγύρτησ καὶ προπετὴσ ἐπὶ δικαστηρίου ῥιψολογῶν ἀνεκτὸσ φανῆναι·

μέτριοσ μὲν γὰρ οὐ δοκεῖ. συγγραφεὺσ δὲ κοινῶν πράξεων καὶ προστάτησ ἱστορίασ ἀληθινὸσ οὐδ’ ἂν αὐτὸσ ἐν αὑτῷ διανοηθῆναι μή τι δὴ καὶ γράφειν τολμήσαι τοιοῦτον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION