Polybius, Histories, book 12, chapter 26a

(폴리비오스, Histories, book 12, chapter 26a)

Τί δὲ πάλιν ὅταν ὁ Τιμολέων ἐν τῇ αὐτῇ βύβλῳ παρακαλῶν τοὺσ Ἕλληνασ πρὸσ τὸν ἐπὶ τοὺσ Καρχηδονίουσ κίνδυνον, καὶ μόνον οὐκ ἤδη μελλόντων συνάγειν εἰσ τὰσ χεῖρασ τοῖσ ἐχθροῖσ πολλαπλασίοισ οὖσι, πρῶτον μὲν ἀξιοῖ μὴ βλέπειν αὐτοὺσ πρὸσ τὸ πλῆθοσ τῶν ὑπεναντίων, ἀλλὰ πρὸσ τὴν ἀνανδρίαν; καὶ γὰρ τῆσ Λιβύησ ἁπάσησ συνεχῶσ οἰκουμένησ καὶ πληθυούσησ ἀνθρώπων, ὅμωσ ἐν ταῖσ παροιμίαισ, ὅταν περὶ ἐρημίασ ἔμφασιν βουλώμεθα ποιῆσαι, λέγειν ἡμᾶσ "3ἐρημότερα τῆσ Λιβύησ"3, οὐκ ἐπὶ τὴν ἐρημίαν φέροντασ τὸν λόγον, ἀλλ’ ἐπὶ τὴν ἀνανδρίαν τῶν κατοικούντων.

καθόλου δέ, φησί, τίσ ἂν φοβηθείη τοὺσ ἄνδρασ, οἵτινεσ τῆσ φύσεωσ τοῦτο τοῖσ ἀνθρώποισ δεδωκυίασ ἴδιον παρὰ τὰ λοιπὰ τῶν ζῴων, λέγω δὲ τὰσ χεῖρασ, ταύτασ παρ’ ὅλον τὸν βίον ἐντὸσ τῶν χιτώνων ἔχοντεσ ἀπράκτουσ περιφέρουσι;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION