헬라어 문장 검색 - ΠολψβίΗιστορί12́004́

(폴리비오스, Histories, book 12, chapter 4)

πλεῖον μέροσ κατὰ γῆσ. δοκεῖ γε μὴν πάντ’ εἶναι τὰ ζῷα κατὰ τὴν νῆσον ἄγρια διὰ τοιαύτην αἰτίαν. οὐ δύνανται κατὰ τὰσ νομὰσ συνακολουθεῖν οἱ ποιμαίνοντεσ τοῖσ θρέμμασι διὰ τὸ σύνδενδρον καὶ κρημνώδη καὶ τραχεῖαν εἶναι τὴν νῆσον·

ἀλλ’ ὅταν βούλωνται συναθροῖσαι, κατὰ τοὺσ εὐκαίρουσ τόπουσ ἐφιστάμενοι τῇ σάλπιγγι συγκαλοῦσι τὰ ζῷα, καὶ πάντα πρὸσ τὴν ἰδίαν ἀδιαπτώτωσ συντρέχει σάλπιγγα. λοιπὸν ὅταν τινὲσ προσπλεύσαντεσ πρὸσ τὴν νῆσον αἶγασ ἢ βοῦσ θεάσωνται νεμομένασ ἐρήμουσ, κἄπειτα βουληθῶσι καταλαβεῖν, οὐ προσίεται τὰ ζῷα διὰ τὴν ἀσυνήθειαν, ἀλλὰ φεύγει.

ὅταν δὲ καὶ συνιδὼν ὁ ποιμὴν τοὺσ ἀποβαίνοντασ σαλπίσῃ, προτροπάδην ἅμα φέρεται καὶ συντρέχει πρὸσ τὴν σάλπιγγα.

διὸ φαντασίαν ἀγρίων ποιεῖ· ὑπὲρ ὧν Τίμαιοσ κακῶσ καὶ παρέργωσ ἱστορήσασ ἐσχεδίασε. τὸ δὲ τῇ σάλπιγγι πειθαρχεῖν οὐκ ἔστι θαυμάσιον·

καὶ γὰρ κατὰ τὴν Ἰταλίαν οἱ τὰσ ὗσ τρέφοντεσ οὕτω χειρίζουσι τὰ κατὰ τὰσ νομάσ. καὶ τηλικαύτη γίνεται συνήθεια τοῖσ ζῴοισ πρὸσ τὴν ἰδίαν βυκάνην ὥστε θαυμάζειν καὶ δυσπαραδέκτωσ ἔχειν τοὺσ πρώτουσ ἀκούσαντασ.

διὰ γὰρ τὴν πολυχειρίαν καὶ τὴν λοιπὴν χορηγίαν μεγάλα συμβαίνει τὰ συβόσια κατὰ τὴν Ἰταλίαν ὑπάρχειν, καὶ μάλιστα [τὴν παλαίαν], παρά τε τοῖσ Τυρρηνικοῖσ καὶ Γαλάταισ, ὥστε τὴν μίαν τοκάδα χιλίουσ ἐκτρέφειν ὗσ, ποτὲ δὲ καὶ πλείουσ.

διὸ καὶ κατὰ γένη ποιοῦνται καὶ καθ’ ἡλικίαν τὰσ ἐκ τῶν νυκτερευμάτων ἐξαγωγάσ.

ὅθεν εἰσ τὸν αὐτὸν τόπον προαγομένων καὶ πλειόνων συστημάτων οὐ δύνανται ταῦτα κατὰ γένη τηρεῖν, ἀλλά γε συμπίπτει κατά τε τὰσ ἐξελασίασ καὶ νομὰσ ἀλλήλοισ, ὁμοίωσ δὲ κατὰ τὰσ προσαγωγάσ.

ἐξ ὧν αὐτοῖσ ἐπινενόηται πρὸσ τὸ διακρίνειν, ὅταν συμπέσῃ, χωρὶσ κόπου καὶ πραγματείασ τὸ κατὰ βυκάνην.

ἐπειδὰν γὰρ τῶν νεμόντων ὁ μὲν ἐπὶ τοῦτο τὸ μέροσ προάγῃ φωνῶν, ὁ δ’ ἐφ’ ἕτερον ἀποκλίνασ, αὐτὰ δι’ αὑτῶν χωρίζεται τὰ θρέμματα καὶ κατακολουθεῖ ταῖσ ἰδίαισ βυκάναισ μετὰ τοιαύτησ προθυμίασ ὥστε μὴ δυνατὸν εἶναι βιάσασθαι μηδὲ κωλῦσαι μηδενὶ τρόπῳ τὴν ὁρμὴν αὐτῶν.

παρὰ δὲ τοῖσ Ἕλλησι κατὰ τοὺσ δρυμούσ, ἐπειδὰν ἀλλήλοισ συμπέσῃ διώκοντα τὸν καρπόν, ὁ πλείονασ ἔχων χεῖρασ καὶ κατευκαιρήσασ περιλαβὼν τοῖσ ἰδίοισ θρέμμασιν ἀπάγει τὰ τοῦ πλησίον.

ποτὲ δὲ κλέπτησ ὑποκαθίσασ ἀπήλασεν, οὐδ’ ἐπιγινώσκοντοσ τοῦ περιάγοντοσ πῶσ ἀπέβαλε, διὰ τὸ μακρὰν ἀποσπᾶσθαι τὰ κτήνη τῶν περιαγόντων, ἁμιλλώμενα περὶ τὸν καρπόν, ὅταν ἀκμὴν ἄρχηται ῥεῖν.

πλὴν ταῦτα μὲν ἐπὶ τοσοῦτον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Polybius, Histories, book 12, chapter 4

(폴리비오스, Histories, book 12, chapter 4)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION