Polybius, Histories, book 11, chapter 30

(폴리비오스, Histories, book 11, chapter 30)

Ἀκμὴν δὲ ταῦτ’ ἔλεγε καὶ κύκλῳ μὲν οἱ στρατιῶται περιεστῶτεσ ἐν τοῖσ ὅπλοισ ἀπὸ παραγγέλματοσ συνεψόφησαν ταῖσ μαχαίραισ τοὺσ θυρεούσ, ἅμα δὲ τούτοισ δεδεμένοι γυμνοὶ οἱ τῆσ στάσεωσ αἴτιοι γεγονότεσ εἰσήγοντο. τῷ δὲ πλήθει τοιοῦτον παρέστη δέοσ ὑπό τε τοῦ πέριξ φόβου καὶ τῶν κατὰ πρόσωπον δεινῶν, ὥστε τῶν μὲν μαστιγουμένων, τῶν δὲ πελεκιζομένων μήτε τὴν ὄψιν ἀλλοιῶσαι μήτε φωνὴν προέσθαι μηδένα, μένειν δὲ πάντασ ἀχανεῖσ, ἐκπεπληγμένουσ πρὸσ τὸ συμβαῖνον.

οἱ μὲν οὖν ἀρχηγοὶ τῶν κακῶν αἰκισθέντεσ εἵλκοντο διὰ μέσων, ἀπηλλαγμένοι τοῦ ζῆν·

κατὰ κοινὸν ἔλαβον τὰσ πίστεισ ἐφ’ ᾧ μηδένα μηδενὶ μνησικακήσειν, αὐτοὶ δὲ καθ’ ἕνα προϊόντεσ ὤμνυον τοῖσ χιλιάρχοισ ἦ μὴν πειθαρχήσειν τοῖσ παραγγελλομένοισ ὑπὸ τῶν ἀρχόντων καὶ μηδὲν ὑπεναντίον φρονήσειν τῇ Ῥώμῃ.

μεγάλων κινδύνων ἀρχὴν φυομένων καλῶσ διορθωσάμενοσ, πάλιν ἀποκατέστησε τὰσ οἰκείασ δυνάμεισ εἰσ τὴν ἐξ ἀρχῆσ διάθεσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION