Polybius, Histories, book 11, chapter 2

(폴리비오스, Histories, book 11, chapter 2)

Ἀσδρούβασ δὲ καὶ τὸν πρὸ τούτου χρόνον καὶ κατὰ τὸν ἔσχατον καιρὸν ἀνὴρ ἀγαθὸσ γενόμενοσ, ἐν χειρῶν νόμῳ κατέστρεψε τὸν βίον· ὃν οὐκ ἄξιον ἀνεπισήμαντον παραλιπεῖν. ὅτι μὲν ἀδελφὸσ ἦν Ἀννίβου κατὰ φύσιν, καὶ διότι χωριζόμενοσ εἰσ τὴν Ἰταλίαν τούτῳ τὰσ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν πράξεισ ἐνεχείρισε, ταῦτα μὲν ἐν τοῖσ πρὸ τούτων ἡμῖν δεδήλωται .

παραπλησίωσ δὲ καὶ διότι πολλοῖσ μὲν χρησάμενοσ ἀγῶσι πρὸσ Ῥωμαίουσ, πολλαῖσ δὲ καὶ ποικίλαισ περιστάσεσι παλαίσασ διὰ τὸ τοὺσ ἐπαποστελλομένουσ ἐκ Καρχηδόνοσ εἰσ Ἰβηρίαν στρατηγούσ, ἐν πᾶσι τοῖσ εἰρημένοισ καιροῖσ ἀξίωσ μὲν τοῦ πατρὸσ Βάρκα, καλῶσ δὲ καὶ γενναίωσ τὰσ περιπετείασ καὶ τὰσ ἐλαττώσεισ διετέλει φέρων, καὶ ταῦτα διὰ τῶν πρὸ τοῦ συντάξεων δεδηλώκαμεν. καθὸ μάλιστα πέφηνεν ἡμῖν ἄξιοσ ἐπιστάσεωσ εἶναι καὶ ζήλου.

τοὺσ γὰρ πλείστουσ ἰδεῖν ἔστι τῶν στρατηγῶν καὶ τῶν βασιλέων, ἐπειδὰν συνιστῶνται τοὺσ ὑπὲρ τῶν ὅλων ἀγῶνασ, τὰ μὲν ἐκ τῶν κατορθωμάτων ἔνδοξα καὶ λυσιτελῆ συνεχῶσ λαμβάνοντασ ὑπὸ τὴν ὄψιν, καὶ πολλάκισ ἐφιστάνοντασ καὶ διαλογιζομένουσ πῶσ ἑκάστοισ χρήσονται, κατὰ λόγον σφίσι χωρησάντων τῶν πραγμάτων, τὰ δ’ ἐκ τῶν ἀποπτωμάτων οὐκέτι πρὸ ὀφθαλμῶν τιθεμένουσ, οὐδ’ ἐν νῷ λαμβάνοντασ πῇ καὶ τί πρακτέον ἑκάστοισ ἐστὶ κατὰ τὰσ περιπετείασ.

καίτοι τὸ μὲν ἕτοιμόν ἐστι, τὸ δὲ πολλῆσ δεῖται προνοίασ.

τοιγαροῦν οἱ πλεῖστοι διὰ τὴν αὑτῶν ἀγεννίαν καὶ τὴν ἐν τούτοισ ἀβουλίαν αἰσχρὰσ μὲν ἐποίησαν τὰσ ἥττασ, εὐγενῶσ πολλάκισ ἠγωνισμένων τῶν στρατιωτῶν, κατῄσχυναν δὲ τὰσ πρὸ τούτου πράξεισ, ἐπονείδιστον δὲ σφίσι τὸν καταλειπόμενον ἐποίησαν βίον.

διότι δὲ πολλοὶ τῶν ἡγουμένων περὶ τοῦτο τὸ μέροσ σφάλλονται, καὶ διότι μεγίστην ἐν τούτοισ ἔχει διαφορὰν ἀνὴρ ἀνδρόσ, εὐχερὲσ τῷ βουλομένῳ καταμαθεῖν·

πολλὰ γὰρ ὑποδείγματα τῶν τοιούτων πεποίηκεν ὁ προγεγονὼσ χρόνοσ. Ἀσδρούβασ δ’, ἑώσ μὲν ἦν ἐλπὶσ ἐκ τῶν κατὰ λόγον τοῦ δύνασθαι πράττειν ἄξιόν τι τῶν προβεβιωμένων, οὐδενὸσ μᾶλλον προενοεῖτο κατὰ τοὺσ κινδύνουσ ὡσ τῆσ αὑτοῦ σωτηρίασ·

ἐπεὶ δὲ πάσασ ἀφελομένη τὰσ εἰσ τὸ μέλλον ἐλπίδασ ἡ τύχη συνέκλεισε πρὸσ τὸν ἔσχατον καιρόν, οὐδὲν παραλιπὼν οὔτε περὶ τὴν παρασκευὴν οὔτε κατὰ τὸν κίνδυνον πρὸσ τὸ νικᾶν, οὐχ ἧττον πρόνοιαν εἶχε καὶ τοῦ σφαλεὶσ τοῖσ ὅλοισ ὁμόσε χωρῆσαι τοῖσ παροῦσι καὶ μηδὲν ὑπομεῖναι τῶν προβεβιωμένων ἀνάξιον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION