Polybius, Histories, book 11, chapter 28

(폴리비오스, Histories, book 11, chapter 28)

Οὐ μὴν ἀλλ’ οὕτω πωσ ἤρξατο τῶν λόγων. ἔφη γὰρ θαυμάζειν τίνι δυσαρεστήσαντεσ ἢ ποίαισ ἐλπίσιν ἐπαρθέντεσ ἐπεβάλοντο ποιεῖσθαι τὴν ἀπόστασιν. τρεῖσ γὰρ αἰτίασ εἶναι, δι’ ἃσ τολμῶσι στασιάζειν ἄνθρωποι πρὸσ πατρίδα καὶ τοὺσ ἡγουμένουσ, ὅταν τοῖσ προεστῶσι μέμφωνταί τι καὶ δυσχεραίνωσιν, ἢ τοῖσ ὑποκειμένοισ πράγμασι δυσαρεστῶσιν, ἢ καὶ νὴ Δία μειζόνων ὀρεχθῶσι καὶ καλλιόνων ἐλπίδων.

"ἐρωτῶ δὲ τί τούτων ὑμῖν ὑπῆρξεν;

ἐμοὶ δῆλον ὅτι δυσηρεστήσασθε, διότι τὰσ σιταρχίασ ὑμῖν οὐκ ἀπεδίδουν· ἀλλὰ τοῦτ’ ἐμὸν μὲν οὐκ ἦν ἔγκλημα·

κατὰ γὰρ τὴν ἐμὴν ἀρχὴν οὐδὲν ὑμῖν ἐνέλειπε τῶν ὀψωνίων· πότερον οὖν ἐχρῆν ἀποστάτασ γενομένουσ τῆσ πατρίδοσ καὶ πολεμίουσ τῆσ θρεψάσησ οὕτωσ ἐγκαλεῖν ἢ παρόντασ λέγειν μὲν περὶ τούτων πρὸσ ἐμέ, παρακαλεῖν δὲ τοὺσ φίλουσ συνεπιλαβέσθαι καὶ βοηθεῖν ὑμῖν;

δοκῶ γάρ, ἦν τοῦτο βέλτιον.

τοῖσ μὲν γὰρ μισθοῦ παρά τισι στρατευομένοισ ἔστιν ὅτε συγγνώμην δοτέον ἀφισταμένοισ τῶν μισθοδοτῶν, τοῖσ δ’ ὑπὲρ ἑαυτῶν πολεμοῦσι καὶ γυναικῶν ἰδίων καὶ τέκνων οὐδαμῶσ συγχωρητέον· ἔστι γὰρ παραπλήσιον ὡσ ἂν εἴ τισ ὑπὸ γονέωσ ἰδίου φάσκων εἰσ ἀργυρίου λόγον ἀδικεῖσθαι παρείη μετὰ τῶν ὅπλων, ἀποκτενῶν τοῦτον παρ’ οὗ τὸ ζῆν αὐτὸσ ἔλαβε.

νὴ Δί’ ἀλλ’ ἐγὼ τὰσ μὲν κακοπαθείασ ὑμῖν καὶ τοὺσ κινδύνουσ πλείουσ ἢ τοῖσ ἄλλοισ ἐπέταττον, τὰ δὲ λυσιτελῆ καὶ τὰσ ὠφελείασ ἑτέροισ μᾶλλον ἐμέριζον·

ἀλλ’ οὔτε τολμᾶτε τοῦτο λέγειν οὔτε τολμήσαντεσ δύναισθ’ ἂν ἀποδεῖξαι.

τί οὖν ἐστιν, ἐφ’ ᾧ δυσαρεστούμενοι κατὰ τὸ παρὸν ἡμῖν τὰσ ἀποστάσεισ ἐποιήσασθε;

τοῦτ’ ἤδη βούλομαι πυθέσθαι·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION