Polybius, Histories, book 10, chapter 45

(폴리비오스, Histories, book 10, chapter 45)

Ταῦτα δὲ βραχὺ μέν τι τῆσ διὰ τῶν συνθημάτων πυρσείασ ἐξήλλαχεν, ἀκμὴν δ’ ἐστὶν ἀόριστα. δῆλον γὰρ [ἔσται] ὡσ οὔτε προϊδέσθαι τὰ μέλλοντα πάντα δυνατὸν οὔτε προϊδόμενον εἰσ τὴν βακτηρίαν γράψαι·

λοιπὸν ὁπόταν ἐκ τῶν καιρῶν ἀνυπονόητά τινα συμβαίνῃ, φανερὸν ὡσ οὐ δύναται δηλοῦσθαι κατὰ ταύτην τὴν ἐπίνοιαν. καὶ μὴν οὐδ’ αὐτῶν τῶν ἐν τῇ βακτηρίᾳ γεγραμμένων οὐδέν ἐστιν ὡρισμένον.

πόσοι γὰρ ἥκουσιν ἱππεῖσ ἢ πόσοι πεζοὶ καὶ ποῦ τῆσ χώρασ καὶ πόσαι νῆεσ καὶ πόσοσ σῖτοσ, οὐχ οἱο͂́ν τε διασαφῆσαι· περὶ γὰρ ὧν ἀδύνατον γνῶναι πρὶν ἢ γενέσθαι, περὶ τούτων οὐδὲ συνθέσθαι πρὸ τοῦ δυνατόν.

τὸ δὲ συνέχον ἐστὶ τοῦτο·

πῶσ γὰρ ἄν τισ βουλεύσαιτο περὶ τοῦ βοηθεῖν μὴ γινώσκων πόσοι πάρεισι τῶν πολεμίων ἢ ποῦ; πῶσ δὲ θαρρήσαι πάλιν ἢ τοὐναντίον ἢ καθόλου διανοηθείη τι μὴ συνεὶσ πόσαι νῆεσ ἢ πόσοσ σῖτοσ ἥκει παρὰ τῶν συμμάχων; Ὁ δὲ τελευταῖοσ τρόποσ, ἐπινοηθεὶσ διὰ Κλεοξένου καὶ Δημοκλείτου, τυχὼν δὲ τῆσ ἐξεργασίασ δι’ ἡμῶν, πάντη πάντωσ μέν ἐστιν ὡρισμένοσ καὶ πᾶν τὸ κατεπεῖγον δυνάμενοσ ἀκριβῶσ διασαφεῖν, κατὰ δὲ τὸν χειρισμὸν ἐπιμελείασ δεῖ καὶ παρατηρήσεωσ ἀκριβεστέρασ.

ἔστι δὲ τοιοῦτοσ.

τὸ τῶν στοιχείων πλῆθοσ ἑξῆσ δεῖ λαμβάνοντασ διελεῖν εἰσ πέντε μέρη κατὰ πέντε γράμματα. λείψει δὲ τὸ τελευταῖον ἑνὶ στοιχείῳ· τοῦτο δ’ οὐ βλάπτει πρὸσ τὴν χρείαν. κἄπειτα συνθέσθαι πρὸσ αὑτοὺσ διότι τοὺσ μὲν πρώτουσ ἀρεῖ πυρσοὺσ ὁ μέλλων σημαίνειν ἅμα καὶ δύο καὶ μενεῖ μέχρισ ἂν ὁ ἕτεροσ ἀνταίρῃ.

τοῦτο δ’ ἔσται χάριν τοῦ διὰ ταύτησ τῆσ πυρσείασ ἑαυτοῖσ ἀνθομολογήσασθαι διότι προσέχουσι.

καθαιρεθέντων δὲ τούτων λοιπὸν ὁ σημαίνων ἀρεῖ μὲν τοὺσ πρώτουσ ἐκ τῶν εὐωνύμων, διασαφῶν τὸ πλατεῖον ποῖον δεήσει σκοπεῖν, οἱο͂ν ἐὰν μὲν τὸ πρῶτον, ἕν’, ἂν δὲ τὸ δεύτερον, δύο, καὶ κατὰ λόγον οὕτω·

τοὺσ δὲ δευτέρουσ ἐκ τῶν δεξιῶν κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον, ποῖον δεήσει γράμμα τῶν ἐκ τοῦ πλατείου γράφειν αὖ τὸν ἀποδεχόμενον τὴν πυρσείαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION