Polybius, Histories, book 10, ii. res hispaniae

(폴리비오스, Histories, book 10, ii. res hispaniae)

Ὅτι μέλλοντεσ ἱστορεῖν τὰ πραχθέντα Ποπλίῳ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν, συλλήβδην δὲ πάσασ τὰσ κατὰ τὸν βίον ἐπιτελεσθείσασ αὐτῷ πράξεισ, ἀναγκαῖον ἡγούμεθα τὸ προεπιστῆσαι τοὺσ ἀκούοντασ ἐπὶ τὴν αἱρ́εσιν καὶ φύσιν τἀνδρόσ. ἀγνοεῖν δὲ καὶ ψευδοδοξεῖν ἀναγκάζονται διὰ τὸ τοὺσ ἐξηγουμένουσ ὑπὲρ αὐτοῦ παραπεπαικέναι τῆσ ἀληθείασ.

ὅτι δ’ ἔστιν ὑγιὲσ τὸ νυνὶ λεγόμενον ὑφ’ ἡμῶν δῆλον ἔσται διὰ τῆσ ἡμετέρασ ἐξηγήσεωσ τοῖσ ἐπισημαίνεσθαι δυναμένοισ τὰ κάλλιστα καὶ παραβολώτατα τῶν ἐκείνῳ πεπραγμένων.

τὸ δ’ ἐπαινετὸν μόνον ἴδιον ὑπάρχει τῶν εὐλογίστων καὶ φρένασ ἐχόντων ἀνδρῶν, οὓσ καὶ θειοτάτουσ εἶναι καὶ προσφιλεστάτουσ τοῖσ θεοῖσ νομιστέον.

ἐμοὶ δὲ δοκεῖ Πόπλιοσ Λυκούργῳ τῷ τῶν Λακεδαιμονίων νομοθέτῃ παραπλησίαν ἐσχηκέναι φύσιν καὶ προαίρεσιν.

οὔτε γὰρ Λυκοῦργον ἡγητέον δεισιδαιμονοῦντα καὶ πάντα προσέχοντα τῇ Πυθίᾳ συστήσασθαι τὸ Λακεδαιμονίων πολίτευμα, οὔτε Πόπλιον ἐξ ἐνυπνίων ὁρμώμενον καὶ κληδόνων τηλικαύτην περιποιῆσαι τῇ πατρίδι δυναστείαν·

Πόπλιοσ δὲ παραπλησίωσ ἐνεργαζόμενοσ αἰεὶ δόξαν τοῖσ πολλοῖσ ὡσ μετά τινοσ θείασ ἐπιπνοίασ ποιούμενοσ τὰσ ἐπιβολάσ, εὐθαρσεστέρουσ καὶ προθυμοτέρουσ κατεσκεύαζε τοὺσ ὑποταττομένουσ πρὸσ τὰ δεινὰ τῶν ἔργων.

ὅτι δ’ ἕκαστα μετὰ λογισμοῦ καὶ προνοίασ ἔπραττε, καὶ διότι πάντα κατὰ λόγον ἐξέβαινε τὰ τέλη τῶν πράξεων αὐτῷ, δῆλον ἔσται διὰ τῶν λέγεσθαι μελλόντων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION