Plutarch, Sulla, chapter 32

(플루타르코스, Sulla, chapter 32)

ἐν τούτῳ δὲ Μάριοσ μὲν ἁλισκόμενοσ ἑαυτὸν διέφθειρε, Σύλλασ δὲ εἰσ Πραινεστὸν ἐλθὼν πρῶτα μὲν ἰδίᾳ κατ’ ἄνδρα κρίνων ἐκόλαζεν, εἶτα ὡσ οὐ σχολῆσ οὔσησ πάντασ ἀθρόωσ εἰσ ταὐτὸ συναγαγών, μυρίουσ καὶ δισχιλίουσ ὄντασ, ἐκέλευσεν ἀποσφάττειν, μόνῳ τῷ ξένῳ διδοὺσ ἄδειαν. ὁ δὲ εὐγενῶσ πάνυ φήσασ πρὸσ αὐτὸν ὡσ οὐδέποτε σωτηρίασ χάριν εἴσεται τῷ φονεῖ τῆσ πατρίδοσ, ἀναμιχθεὶσ ἑκὼν συγκατεκόπη τοῖσ πολίταισ. ἔδοξε δὲ καινότατον γενέσθαι τὸ περὶ Λεύκιον Κατιλίναν.

οὗτοσ γὰρ οὔπω τῶν πραγμάτων κεκριμένων ἀνῃρηκὼσ ἀδελφὸν ἐδεήθη τοῦ Σύλλα τότε προγράψαι τὸν ἄνθρωπον ὡσ ζῶντα καὶ προεγράφη. τούτου δὲ τῷ Σύλλᾳ χάριν ἐκτίνων Μάρκον τινὰ Μάριον τῶν ἐκ τῆσ ἐναντίασ στάσεωσ ἀποκτείνασ τὴν μὲν κεφαλὴν ἐν ἀγορᾷ καθεζομένῳ τῷ Σύλλᾳ προσήνεγκε, τῷ δὲ περιρραντηρίῳ τοῦ Ἀπόλλωνοσ ἐγγὺσ ὄντι προσελθὼν ἀπενίψατο τὰσ χεῖρασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION