Plutarch, Sulla, chapter 34

(플루타르코스, Sulla, chapter 34)

ὁ μέντοι θρίαμβοσ αὐτοῦ τῇ πολυτελείᾳ καὶ καινότητι τῶν βασιλικῶν λαφύρων σοβαρὸσ γενόμενοσ μείζονα κόσμον ἔσχε καί καλὸν θέαμα τοὺσ φυγάδασ, οἱ γὰρ ἐνδοξότατοι καὶ δυνατώτατοι τῶν πολιτῶν ἐστεφανωμένοι παρείποντο, σωτῆρα καί πατέρα τὸν Σύλλαν ἀποκαλοῦντεσ, ἅτε δὴ δι’ ἐκεῖνον εἰσ τὴν πατρίδα κατιόντεσ καί κομιζόμενοι παῖδασ καί γυναῖκασ. ἤδη δὲ συνῃρημένων ἁπάντων, ἀπολογισμὸν ἐν ἐκκλησίᾳ τῶν πράξεων ποιούμενοσ οὐκ ἐλάσσονι σπουδῇ τὰσ εὐτυχίασ ἢ τὰσ ἀνδραγαθίασ κατηριθμεῖτο, καὶ πέρασ ἐκέλευσεν ἑαυτὸν ἐπὶ τούτοισ Εὐτυχῆ προσαγορεύεσθαι·

τοῦτο γὰρ ὁ Φῆλιξ μάλιστα βούλεται δηλοῦν αὐτὸσ δὲ τοῖσ Ἕλλησι γράφων καί χρηματίζων ἑαυτὸν Ἐπαφρόδιτον ἀνηγόρευε, καί παρ’ ἡμῖν ἐν τοῖσ τροπαίοισ οὕτωσ ἀναγέγραπται Λεύκιοσ Κορνήλιοσ Σύλλασ Ἐπαφρόδιτοσ. ἔτι δὲ τῆσ Μετέλλησ παιδία τεκούσησ δίδυμα τὸ μὲν ἄρρεν Φαῦστον, τὸ δὲ θῆλυ Φαῦσταν ὠνόμασε·

τὸ γὰρ εὐτυχὲσ καί ἱλαρὸν Ῥωμαῖοι φαῦστον καλοῦσιν. οὕτω δὲ ἄρα οὐ ταῖσ πράξεσιν ὡσ τοῖσ εὐτυχήμασιν ἐπίστευεν, ὥστε, παμπόλλων μὲν ἀνῃρημένων ὑπ’ αὐτοῦ, καινοτομίασ δὲ γενομένησ καί μεταβολῆσ ἐν τῇ πόλει τοσαύτησ, ἀποθέσθαι τὴν ἀρχὴν καί τὸν δῆμον ἀρχαιρεσιῶν ὑπατικῶν ποιῆσαι κύριον, αὐτὸσ δὲ μὴ προσελθεῖν, ἀλλ’ ἐν ἀγορᾷ τὸ σῶμα παρέχων τοῖσ βουλομένοισ ὑπεύθυνον ὥσπερ ἰδιώτησ ἀναστρέφεσθαι. καί τισ παρὰ γνώμην αὐτοῦ θρασὺσ ἀνὴρ καὶ πολέμιοσ ἐπίδοξοσ ἦν ὕπατοσ αἱρεθήσεσθαι, Μάρκοσ Λέπιδοσ, οὐ δι’ ἑαυτόν, ἀλλὰ Πομπηϊῴ σπουδάζοντι καί δεομένῳ τοῦ δήμου χαριζομένου.

"σοῦ τὸ πολίτευμα, ὦ νεανία, τὸ Κάτλου πρότερον ἀναγορεῦσαι Λέπιδον, τοῦ πάντων ἀρίστου τὸν ἐμπληκτότατον.

"ὡρ́α μέντοι σοι μὴ καθεύδειν ὡσ ἰσχυρότερον πεποιηκότι κατὰ σαυτοῦ τὸν ἀνταγωνιστήν. τοῦτο μὲν οὖν ὁ Σύλλασ ὥσπερ ἀπεθέσπισε· ταχὺ γὰρ ἐξυβρίσασ ὁ Λέπιδοσ εἰσ πόλεμον κατέστη τοῖσ περὶ τὸν Πομπήϊον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION