Plutarch, Sulla, chapter 16

(플루타르코스, Sulla, chapter 16)

γενόμενοι δὲ κοινῇ καταλαμβάνονται βουνὸν ἐκ μέσων ἑστῶτα τῶν Ἐλατικῶν πεδίων, εὔγεων καὶ ἀμφιλαφῆ καὶ παρὰ τήν ῥίζαν ὕδωρ ἔχοντα· Φιλοβοιωτὸσ καλεῖται, καὶ τήν φύσιν αὐτοῦ καὶ τήν θέσιν ἐπαινεῖ θαυμασίωσ ὁ Σύλλασ. στρατοπεδεύσαντεσ δὲ παντάπασιν ὀλίγοι τοῖσ πολεμίοισ κατεφάνησαν ἱππεῖσ μὲν γὰρ οὐ πλείουσ πεντακοσίων καὶ χιλίων ἐγένοντο, πεζοὶ δὲ πεντακισχιλίων καὶ μυρίων ἐλάττουσ. ὅθεν ἐκβιασάμενοι τόν Ἀρχέλαον οἱ λοιποὶ στρατηγοὶ καὶ παρατάξαντεσ τήν δύναμιν, ἐνέπλησαν ἵππων, ἁρμάτων, ἀσπίδων, θυρεῶν τὸ πεδίον.

τὴν δὲ κραυγὴν καὶ ἀλαλαγμὸν οὐκ ἔστεγεν ὁ ἀὴρ ἐθνῶν τοσούτων ἅμα καθισταμένων εἰσ τάξιν. αἵ τε βαφαὶ τῶν Μηδικῶν καὶ Σκυθικῶν χιτώνων ἀναμεμιγμέναι χαλκῷ καὶ σιδήρῳ λάμποντι πυροειδῆ καὶ φοβερὰν ἐν τῷ σαλεύεσθαι καὶ διαφέρεσθαι προσέβαλον ὄψιν, ὥστε τοὺσ Ῥωμαίουσ ὑπὸ τόν χάρακα συστέλλειν ἑαυτούσ, καὶ τόν Σύλλαν μηδενὶ λόγῳ τὸ θάμβοσ αὐτῶν ἀφελεῖν δυνάμενον, βιάζεσθαί τε ἀποδιδράσκοντασ οὐ βουλόμενον, ἡσυχίαν ἄγειν καὶ φέρειν βαρέωσ ἐφυβρίζοντασ ὁρῶντα κομπασμῷ καὶ γέλωτι τοὺσ βαρβάρουσ, ὤνησε μέντοι τοῦτο μάλιστα πάντων αὐτόν, οἱ γὰρ ἐναντίοι καταφρονήσαντεσ ἐτράποντο πρὸσ ἀταξίαν πολλήν, οὐδὲ ἄλλωσ ὑπήκοοι τῶν στρατηγῶν διὰ πολυαρχίαν ὄντεσ·

ὥστε ὀλίγοι μὲν ἐν τῷ χάρακι διεκαρτέρουν, ὁ δὲ πλεῖστοσ ὄχλοσ ἁρπαγαῖσ καὶ πορθήμασι δελεαζόμενοσ ὁδὸν ἡμερῶν πολλῶν ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου διεσπείρετο.

καὶ τήν τε τῶν Πανοπέων πόλιν ἐκκόψαι λέγονται καὶ τήν Λεβαδέων διαρπάσαι καὶ συλῆσαι τὸ μαντεῖον, οὐδενὸσ στρατηγοῦ πρόσταγμα δόντοσ. ὁ δὲ Σύλλασ, ἐν ὄμμασιν αὐτοῦ πόλεων ἀπολλυμένων, δυσανασχετῶν καὶ λυπούμενοσ, οὐκ εἰά τοὺσ στρατιώτασ σχολάζειν, ἀλλὰ προσάγων αὐτοὺσ ἠνάγκαζε τόν τε Κηφισὸν ἐκ τοῦ ῥείθρου παρατρέπειν καὶ τάφρουσ ὀρύσσειν, ἀνάπαυλαν οὐδενὶ διδοὺσ καὶ τῶν ἐνδιδόντων ἀπαραίτητοσ ἐφεστὼσ κολαστήσ, ὅπωσ ἀπαγορεύσαντεσ πρὸσ τὰ ἔργα διὰ τόν πόνον ἀσπάσωνται τόν κίνδυνον.

τότε δὲ ἀνῃρημένησ τῆσ πόλεωσ λόφοσ ἐλείπετο πετρώδησ καὶ περίκρημνοσ, τοῦ Ἡδυλίου διωρισμένοσ ὄρουσ ὅσον ὁ Ἄσσοσ ἐπέχει ῥέων, εἶτα συμπίπτων ὑπὸ τήν ῥίζαν αὐτὴν τῷ Κηφισῷ καὶ συνεκτραχυνόμενοσ ὀχυρὰν ἐνστρατοπεδεῦσαι τήν ἄκραν ποιεῖ, διὸ καὶ τοὺσ χαλκάσπιδασ ὁρῶν τῶν πολεμίων ὠθουμένουσ ἐπ’ αὐτὴν ὁ Σύλλασ ἐβούλετο φθῆναι καταλαβὼν τόν τόπον καὶ κατέλαβε χρησάμενοσ τοῖσ στρατιώταισ προθύμοισ.

ἐπεὶ δὲ ἀποκρουσθεὶσ ἐκεῖθεν ὁ Ἀρχέλαοσ ὡρ́μησεν ἐπὶ τήν Χαιρώνειαν, οἱ δὲ συστρατευσάμενοι τῶν Χαιρωνέων ἐδέοντο τοῦ Σύλλα μὴ προέσθαι τήν πόλιν, ἐκπέμπει τῶν χιλιάρχων ἕνα Γαβίνιον μετὰ τάγματοσ ἑνὸσ καὶ τοὺσ Χαιρωνεῖσ ἀφίησι, βουληθέντασ μέν, οὐ μὴν δυνηθέντασ φθῆναι τόν Γαβίνιον.

οὕτωσ ἦν ἀγαθὸσ καὶ προθυμότεροσ εἰσ τὸ σῶσαι τῶν σωθῆναι δεομένων. ὁ δὲ Ιὄβασ οὐ Γαβίνιόν φησι πεμφθῆναι, ἀλλὰ Ἐρίκιον. ἡ μὲν οὖν πόλισ ἡμῶν παρὰ τοσοῦτον ἐξέφυγε τόν κίνδυνον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION