Plutarch, Sulla, chapter 6 5:

(플루타르코스, Sulla, chapter 6 5:)

ἔτι δὲ καὶ δι’ ὧν φησι πρὸσ τύχην εὖ πεφυκέναι μᾶλλον ἢ πρὸσ πόλεμον, τῇ τύχῃ τῆσ ἀρετῆσ πλέον ἐοίκε νέμειν καὶ ὅλωσ ἑαυτὸν τοῦ δαίμονοσ ποιεῖν, ὅσ γε καὶ τῆσ πρὸσ Μέτελλον ὁμονοίασ, ἰσότιμον ἄνδρα καὶ κηδεστήν, εὐτυχίαν τινὰ θείαν αἰτιᾶται· πολλὰ γὰρ αὐτῷ πράγματα παρέξειν ἐπίδοξον ὄντα πρᾳότατον ἐν τῇ κοινωνίᾳ γενέσθαι τῆσ ἀρχῆσ, ἔτι δὲ Λευκόλλῳ μὲν ἐν τοῖσ ὑπομνήμασιν, ὧν ἐκείνῳ τὴν γραφὴν ἀνατέθεικε, παραινεῖ μηδὲν οὕτωσ ἡγεῖσθαι βέβαιον ὡσ ὅ τι ἂν αὐτῷ προστάξῃ νύκτωρ τὸ δαιμόνιον, ἐκπεμπομένου δὲ αὐτοῦ μετὰ δυνάμεωσ εἰσ τὸν συμμαχικὸν πόλεμον ἱστορεῖ χάσμα τῆσ γῆσ μέγα γενέσθαι περὶ Λαβέρνην·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION