Plutarch, Quaestiones Convivales, book 7, Εἰ δεῖ παρὰ πότον αὐλητρίσι χρῆσθαι.

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, Εἰ δεῖ παρὰ πότον αὐλητρίσι χρῆσθαι.)

περὶ ἀκροαμάτων ἐν Χαιρωνείᾳ λόγοι παρὰ πότον ἐγένοντο Διογενιανοῦ τοῦ Περγαμηνοῦ παρόντοσ, καὶ πράγματ’ εἴχομεν ἀμυνόμενοι βαθυπώγωνα σοφιστὴν ἀπὸ τῆσ Στοᾶσ, ὃσ ἐπήγαγε τὸν Πλάτωνα κατηγοροῦντα τῶν αὐλητρίσι χρωμένων παρ’ οἶνον, ἀλλήλοισ δὲ συγγίγνεσθαι διὰ λόγου μὴ δυναμένων. πηκτίδων ἐπιτερπέστερα φθεγγομένουσ οὐ γὰρ αὐλητρίδα, παρόντων ἐκείνων, ἐκπεσεῖν θαυμαστὸν ἦν, ἀλλ’ εἰ μὴ καὶ πότου καὶ σίτου λήθη κατελάμβανεν ὑφ’ ἡδονῆσ καὶ κηλήσεωσ τὸ συμπόσιον.

"κρόμυον ποτῷ ὄψον," ὑποδεῖξαι τοῖσ ἀνδράσι.

Πλάτων δὲ τὸν τ’ Ἀριστοφάνουσ λόγον περὶ τοῦ ἔρωτοσ ὡσ κωμῳδίαν ἐμβέβληκεν εἰσ τὸ Συμπόσιον, καὶ τελευτῶν ἔξωθεν ἀναπετάσασ τὴν αὔλειον ἐπάγει δρᾶμα τῶν ποικιλωτάτων, μεθύοντα καὶ κώμῳ χρώμενον ἐστεφανωμένον Ἀλκιβιάδην.

διαπληκτισμοὶ περὶ Ἀγάθωνοσ καὶ Σωκράτουσ ἐγκώμιον, ὦ φίλαι Χάριτεσ, ἆρά γ’ εἰπεῖν ὅσιόν ἐστιν, ὅτι, τοῦ Ἀπόλλωνοσ ἥκοντοσ εἰσ τὸ συμπόσιον ἡρμοσμένην τὴν λύραν ἔχοντοσ, ἱκέτευσαν ἂν οἱ παρόντεσ ἐπισχεῖν τὸν θεόν, ἑώσ ὁ λόγοσ συμπερανθῇ καὶ λάβῃ τέλοσ;

"τοσαύτην ἐν τῷ διαλέγεσθαι χάριν ἔχοντεσ, ὅμωσ ἐχρῶντο τοῖσ ἐπεισοδίοισ καὶ διεποίκιλλον τὰ συμπόσια παιδιαῖσ τοιαύταισ·

"ἡμεῖσ δὲ μεμιγμένοι πολιτικοῖσ καὶ ἀγοραίοισ ἀνδράσι, πολλοῖσ δ’, ὅταν οὕτω τύχωμεν, ἰδιώταισ καὶ ὑπαγροικοτέροισ ἐκβάλωμεν τὴν τοιαύτην χάριν καὶ διατριβὴν ἐκ τῶν συμποσίων ἢ ἀπίωμεν, ὥσπερ τὰσ Σειρῆνασ ἐπιούσασ φεύγοντεσ; ". ἀλλὰ Κλειτόμαχοσ μὲν ὁ ἀθλητὴσ ἐξανιστάμενοσ καὶ ἀπιών, εἴ τισ ἐμβάλοι λόγον ἐρωτικόν, ἐθαυμάζετο· "φιλόσοφοσ δ’ ἀνὴρ αὐλὸν ἐκ συμποσίου φεύγων καὶ ψαλτρίασ ἁρμοζομένησ ὑποδεῖσθαι βοῶν ταχὺ καὶ τὸν λυχνοῦχον ἅπτειν οὐ καταγέλαστόσ ἐστι, τὰσ ἀβλαβεστάτασ ἡδονάσ, ὥσπερ οἱ κάνθαροι τὰ μύρα, βδελυττόμενοσ; "εἰ γὰρ ἄλλοτε, μάλιστα δήπου παρὰ πότον, προσπαιστέον ἐστὶ τούτοισ καὶ δοτέον εἰσ ταῦτα τῷ θεῷ τὴν ψυχήν. ὡσ τὰ γ’ ἄλλα φίλοσ ὢν Εὐριπίδησ ἐμὲ γοῦν οὐ πέπεικε, περὶ μουσικῆσ νομοθετῶν, ὡσ ἐπὶ τὰ πένθη καὶ τὰσ βαρυφροσύνασ μετακομιστέασ οὔσησ· "ἐκεῖ μὲν γὰρ ὥσπερ ἰατρὸν ἐφιστάναι δεῖ νοσοῦσιν ἐσπουδακότα καὶ νήφοντα τὸν λόγον, τὰσ δὲ τοιαύτασ ἡδονὰσ τῷ Διονύσῳ καταμίξαντασ ἐν παιδιᾶσ μέρει τίθεσθαι. "χάριεν γάρ τοι τὸ τοῦ Λάκωνοσ, ὃσ, Ἀθήνησι καινῶν ἀγωνιζομένων τραγῳδῶν, θεώμενοσ τὰσ παρασκευὰσ τῶν χορηγῶν καὶ τὰσ σπουδὰσ τῶν διδασκάλων καὶ τὴν ἅμιλλαν οὐκ ἔφη σωφρονεῖν τὴν πόλιν μετὰ τοσαύτησ; "σπουδῆσ παίζουσαν· "τῷ γὰρ ὄντι παίζοντα δεῖ· "παίζειν καὶ μήτε δαπάνησ πολλῆσ μήτε τῶν πρὸσ ἄλλα χρησίμων καιρῶν ὠνεῖσθαι τὸ ῥᾳθυμεῖν, ἀλλ’ ἐν πότῳ καὶ ἀνέσει τῶν τοιούτων ἀπογεύεσθαι καὶ σκοπεῖν ἅμα τερπόμενον, εἴ τι χρήσιμον ἐξ αὐτῶν λαβεῖν ἔστιν.

상위

Quaestiones Convivales

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION