헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Θυαεστι

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, Τίσ ὁ παρὰ τῷ Πλάτωνι κερασβόλοσ, καὶ διὰ τί τῶν σπερμάτων ἀτεράμονα γίγνεται τὰ προσπίπτοντα τοῖσ κέρασι τῶν βοῶν.)

ζήτησιν ἀεὶ παρεῖχεν, οὐχ ὅστισ εἰή· αὐτῆσ διηπορεῖτο τῆσ αἰτίασ, καθ’ ἣν τοῦτο πάσχει τὰ προσπίπτοντα τοῖσ κέρασι τῶν βοῶν σπέρματα.

καὶ πολλάκισ ἀπειπάμεθα τοῖσ φίλοισ, οὐχ ἥκιστα Θεοφράστου δεδιττόμενοι τὸν λόγον, ἐν οἷσ πολλὰ συναγήοχε καὶ ἱστόρηκε τῶν τὴν αἰτίαν ἀνεύρετον ἡμῖν ἐχόντων·

οἱο͂́σ ἐστιν ὁ τῶν ἀλεκτορίδων ὅταν τέκωσι περικαρφισμόσ, ἥ τε καταπίνουσα φώκη τὴν πιτύαν ἁλισκομένη, καὶ τὸ κατορυσσόμενον ὑπὸ τῶν ἐλάφων κέρασ καὶ τὸ ἠρύγγιον, ὃ μιᾶσ αἰγὸσ εἰσ τὸ στόμα λαβούσησ, ἅπαν ἐφίσταται τὸ αἰπόλιον·

ἐν τούτοισ γὰρ καὶ τὰ κερασβόλα τῶν σπερμάτων προτίθεται, πρᾶγμα πίστιν ἔχον ὅτι γίγνεται, τὴν δ’ αἰτίαν ἔχον ἄπορον ἢ παγχάλεπον. γαστρὸσ ἀπὸ πλείησ βουλὴν καὶ μῆτιν ἀμείνω γιγνομένην ἀλλὰ καὶ τὰσ ζητήσεισ πολὺ προθυμοτέρασ καὶ θρασυτέρασ τὰσ ἀποφάνσεισ τοῦ οἴνου ποιοῦντοσ, ἀξιοῦντεσ εἰπεῖν τι περὶ τοῦ προβλήματοσ.

εἶχον μὲν οὖν ἀρνούμενοσ οὐ φαύλουσ συνηγόρουσ, Εὐθύδημον τὸν συνιερέα καὶ Πατροκλέα τὸν γαμβρόν, οὐκ ὀλίγα τοιαῦτα τῶν ἀπὸ γεωργίασ καὶ κυνηγίασ προφέροντασ·

οἱο͂ν ἐδόκει τὸ περὶ τὴν χάλαζαν εἶναι τὴν ὑπὸ χαλαζοφυλάκων αἵματι σπάλακοσ ἢ ῥακίοισ γυναικείοισ ἀποτρεπομένην καὶ τὸ τῶν ἀγρίων ἐρινεῶν, ἃ ταῖσ ἡμέροισ περιαπτόμενα συκαῖσ ἀπορρεῖν οὐκ ἐᾷ τὸν καρπὸν ἀλλὰ συνέχει καὶ συνεκπεπαίνει·

καὶ τὸ τὰσ ἐλάφουσ ἁλμυρὸν ἀφιέναι, τοὺσ δὲ σῦσ γλυκὺ τὸ δάκρυον ἁλισκομένουσ.

"αὐτίκα δεήσει σε καὶ περὶ τοῦ σελίνου καὶ περὶ τοῦ κυμίνου διδόναι λόγον, ὧν τὸ μὲν ἐν τῷ βλαστάνειν καταπατοῦντεσ καὶ συντρίβοντεσ οἰόνται τιον αὐξάνεσθαι, τὸ δ’ ἂν καταρώμενοι σπείρωσι καὶ λοιδοροῦντεσ.

"φάρμακον, ᾧ πρὸσ τὸν λόγον ἐφ’ ἡμᾶσ προσάξεισ τουτονί, ἐὰν καὶ σὺ διαλύσῃσ ἔνια τῶν ἐκκειμένων.

"δοκεῖ δή μοι ἡ ψυχρότησ· "τὸ ἀτέραμον ἐμποιεῖν τοῖσ τε πυροῖσ καὶ τοῖσ χέδροψι, πιέζουσα καὶ πηγνύουσα τὴν ἕξιν ἄχρι σκληρότητοσ· "ἡ δὲ θερμότησ εὐδιάλυτον καὶ μαλακόν; "ὅθεν οὐκ ὀρθῶσ οἱ λέγοντεσ ἔτοσ φέρει οὔτισ ἄρουρα τὰ καθ’ Ὁμήρου λέγουσι· "τὰ γὰρ ἔνθερμα φύσει χωρία, κρᾶσιν εὐμενῆ τοῦ ἀέροσ ἐνδιδόντοσ, ἐκφέρει μαλακωτέρουσ τοὺσ· "καρπούσ. ὅσα τοίνυν ἐκ τῆσ χειρὸσ εὐθὺσ εἰσ τὴν γῆν ἀφιέμενα ἐμπίπτει τῶν σπερμάτων, ἐνδυόμενα καὶ λοχευόμενα τῇ κρύψει μᾶλλον ἀπολαύει τῆσ ἐν τῇ γῇ θερμότητοσ καὶ ὑγρότητοσ· "τὰ δὲ προσκρούοντα τοῖσ κέρασι τῶν βοῶν οὐ τυγχάνει τῆσ ἀρίστησ καθ’ Ἡσίοδον εὐθημοσύνησ, ἀλλὰ σφαλλόμενα καὶ παρολισθαίνοντα ῥιπτομένοισ μᾶλλον ἢ σπειρομένοισ προσέοικεν ὅθεν ἢ φθείρουσιν αὐτὰ παντάπασιν αἱ ψυχρότητεσ, ἢ δύστηκτα καὶ ἄχυμα καὶ ξυλώδη τοῖσ χιτῶσι γυμνοῖσ ἐπισκήπτουσαι ποιοῦσιν. "ὁρᾷσ γὰρ ὅτι καὶ τῶν λίθων τὰ ἔγγαια καὶ ζῳόφυτα μέρη μαλακώτερα τῶν ἐπιπολῆσ ἡ ἀλέα φυλάττει· "διὸ καὶ κατορύττουσιν οἱ τεχνῖται τοὺσ ἐργασίμουσ λίθουσ, ὥσπερ ἐκπεπαινομένουσ ὑπὸ τῆσ θερμότητοσ· "οἱ δ’ ὕπαιθροι καὶ γυμνοὶ διὰ ψῦχοσ ἀντίτυποι καὶ δυσμετάβλητοι καὶ ἀτεράμονεσ ἀπαντῶσι τοῖσ ἔργοισ. "τοὺσ δὲ καρπούσ, κἂν ἐπὶ τῆσ ἅλω διαμείνωσι πλείω χρόνον ὑπαίθριοι καὶ γυμνοί, μᾶλλον ἀτεράμονασ γίγνεσθαι λέγουσι τῶν εὐθὺσ αἰρομένων. "ἐνιαχοῦ δὲ καὶ πνεῦμα λικμωμένοισ ἐπιγιγνόμενον ἀτεράμονασ ποιεῖ διὰ τὸ ψῦχοσ, ὥσπερ ἐν Φιλίπποισ τῆσ Μακεδονίασ ἱστοροῦσι· "τοῖσ δ’ ἀποκειμένοισ βοηθεῖ τὸ ἄχυρον. "οὐ δεῖ δὲ θαυμάζειν ἀκούοντασ τῶν γεωργῶν, ὅτι καὶ δυεῖν αὐλάκων παραλλήλων ἡ μὲν ἀτεράμονασ, ἡ δὲ τεράμονασ ἐκφέρει τοὺσ καρπούσ· "καὶ ὃ μέγιστόν ἐστι, τοῦ κυάμου τῶν λοβῶν οἱ μὲν τοίουσ οἱ δὲ τοίουσ, δηλονότι τοῖσ μὲν ἧττον τοῖσ δὲ μᾶλλον ἢ πνεύματοσ ψυχροῦ προσπεσόντοσ ἢ ὕδατοσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Quaestiones Convivales, book 7, Τίσ ὁ παρὰ τῷ Πλάτωνι κερασβόλοσ, καὶ διὰ τί τῶν σπερμάτων ἀτεράμονα γίγνεται τὰ προσπίπτοντα τοῖσ κέρασι τῶν βοῶν.

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION