Plutarch, Quaestiones Convivales, book 7, chapter 0 6:

ὅθεν ἄξιόν ἐστι μηδὲν ἧττον λόγουσ ἢ φίλουσ δεδοκιμασμένουσ παραλαμβάνειν ἐπὶ τὰ δεῖπνα, τοὐναντίον ἢ Λακεδαιμόνιοι φρονοῦντασ καὶ λέγοντασ· "οὐκ ἐξέρχεται λόγοσ· ἡμεῖσ, δ’ ἑαυτοὺσ χρῆσθαι λόγοισ συνεθίζομεν, ὧν πᾶσὶν ἐστι καὶ πρὸσ πάντασ ἐξαγωγή, διὰ τὰσ ὑποθέσεισ μηδὲν ἀκόλαστον μηδὲ βλάσφημον μηδὲ κακόηθεσ ἐχούσασ μηδ’ ἀνελεύθερον.