Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 4 2:

(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 4 2:)

"καὶ κατὰ φύσιν, εἴ τι κρεῖττον ἐνταῦθα μετιόντεσ καὶ τελειότερον ἀνευρίσκουσιν, ὥσπερ οἱ θεωρητικοὶ καὶ πολιτικοὶ τῶν ἀνδρῶν. εἰ δ’ ἀκούεισ αὐτῶν μαρτυρομένων καὶ βοώντων, ὡσ ἐπ’ οὐδενὶ τῶν ὄντων πέφυκε χαίρειν καὶ γαληνίζειν πλὴν ἐπὶ σώματοσ ἡδοναῖσ παρούσαισ ἢ προσδοκωμέναισ, καὶ τοῦτ’ αὐτῆσ τἀγαθόν ἐστιν, ἆρ’ οὐ δοκοῦσί σοι διεράματι τοῦ σώματοσ χρῆσθαι τῇ ψυχῇ, καὶ καθάπερ οἶνον ἐκ πονηροῦ καὶ μὴ παλαιοῦντεσ οἰέσθαι σεμνότερόν τι ποιεῖν καὶ τιμιὼτερον ζειν πλὴν ἐπὶ σώματοσ ἡδοναῖσ παρούσαισ ἢ προσοὑ δοκοῦσί σοι διεράματι τοῦ σώματοσ; "χρῆσθαι τῇ στέγοντοσ ἀγγείου τὴν ἡδονὴν διαχέοντεσ ἐνταῦθα καὶ καίτοι γ’ οἶνον μὲν χρόνοσ διαχυθέντα τηρεῖ καὶ συνηδύνει· "τῆσ δ’ ἡδονῆσ; "ἡ ψυχὴ παραλαβοῦσα τὴν μνήμην, ὥσπερ ὀσμήν, ἄλλο δ’ οὐδέν, φυλάσσει· "ζέσασα γὰρ ἐπὶ σαρκὶ κατασβέννυται καὶ τὸ μνημονευόμενον αὐτῆσ; "ἀμαυρόν ἐστι καὶ κνισῶδεσ, ὥσπερ ἑώλων ὧν τισ ἔφαγεν ἢ ἔπιε τιθεμένου καὶ ταμιεύοντοσ ἐπινοίασ ἐν ἑαυτῷ καὶ χρωμένου δηλονότι ταύταισ, προσφάτων μὴ παρόντων. "ὁρ́α δ’ ὅσῳ μετριώτερον οἱ Κυρηναϊκοί, καίπερ ἐκ μιᾶσ οἰνοχόησ Ἐπικούρῳ πεπωκότεσ, οὐδ’ ὁμιλεῖν ἀφροδισίοισ οἰόνται δεῖν μετὰ φωτὸσ ἀλλὰ σκότοσ προθεμένουσ, ὅπωσ μὴ τὰ εἴδωλα τῆσ πράξεωσ ἀναλαμβάνουσα διὰ τῆσ ὄψεωσ ἐναργῶσ ἡ διάνοια πολλάκισ ἀνακάηται τὴν ὄρεξιν. "οἱ δὲ τούτῳ μάλιστα τὸν σοφὸν ἡγούμενοι διαφέρειν, τῷ μνημονεύειν ἐναργῶσ καὶ συνέχειν ἐν ἑαυτῷ τὰ περὶ τὰσ ἡδονὰσ φάσματα καὶ πάθη καὶ κινήσεισ, εἰ μὲν οὐδὲν ἄξιον σοφίασ παρεγγυῶσιν, ὥσπερ σωμάτων οἰκίᾳ τῇ ψυχῇ τοῦ σοφοῦ τὰ τῆσ ἡδονῆσ ἐκκλύσματα μένειν ἐῶντεσ, μὴ λέγωμεν· "ὅτι δ’ οὐκ ἔστιν ἀπὸ τούτων ἡδέωσ ζῆν, αὐτόθεν γε πρόδηλον. "οὐ γὰρ εἰκὸσ εἶναι μέγα τῆσ ἡδονῆσ τὸ μνημονευόμενον, εἰ μικρὸν γ’ ἐδόκει τὸ παρόν· "οὐδ’ οἷσ εὐφραίνετο μετρίωσ γιγνομένοισ ὑπερχαίρειν γενομένων ὅπου οὐδὲ τοῖσ ἐκπεπληγμένοισ τὰ σωματικὰ καὶ θαυμάζουσιν ἐμμένει τὸ χαίρειν παυσαμένοισ, ἀλλὰ σκιά τισ ὑπολείπεται καὶ ὄναρ ἐν τῇ ψυχῇ τῆσ ἡδονῆσ ἀποπταμένησ οἱο͂ν ὑπέκκαυμα τῶν ἐπιθυμιῶν, ὥσπερ ἐν ὕπνοισ διψῶντοσ ἢ ἐρῶντοσ ἀτελεῖσ ἡδοναὶ καὶ ἀπολαύσεισ δριμύτερον ἐγείρουσι τὸ ἀκόλαστον. "οὔτε δὴ τούτοισ ἐπιτερπὴσ ἡ μνήμη τῶν ἀπολελαυσμένων, ἀλλ’ ἐξ ὑπολείμματοσ ἡδονῆσ ἀμυδροῦ καὶ διακένου πολὺ τὸ οἰστρῶδεσ καὶ νύττον ἐναργοῦσ ἀναφέρουσα τῆσ ὀρέξεωσ οὔτε τοὺσ μετρίουσ καὶ σώφρονασ εἰκὸσ ἐνδιατρίβειν τῇ ἐπινοίᾳ τῶν τοιούτων, οὐδ’ ἅπερ ἔσκωπτε τὸν Καρνεάδην πράττοντα, οἱο͂ν ἐξ ἐφημερίδων ἀναλέγεσθαι, ποσάκισ Ἡδείᾳ καὶ Λεοντίῳ συνῆλθον, ἢ ποῦ Θάσιον ἔπιον ἢ ποίασ εἰκάδοσ ἐδείπνησαν πολυτελέστατα. "δεινὴν γὰρ ἐμφαίνει καὶ θηριώδη περὶ τὰ γιγνόμενα καὶ προσδοκώμενα τῆσ ἡδονῆσ ἔργα ταραχὴν καὶ λύσσαν ἡ τοσαύτη πρὸσ ἀναμνήσεισ βάκχευσισ αὐτῆσ τῆσ ψυχῆσ καὶ πρόστηξισ. "ὅθεν αὐτοί μοι δοκοῦσι, τούτων αἰσθόμενοι τῶν ἀτοπιῶν, εἰσ τὴν ἀπονίαν καὶ τὴν εὐστάθειαν ὑποφεύγειν τῆσ σαρκόσ, ὡσ ἐν τῷ ταύτην ἐπινοεῖν περί τινασ ἐσομένην καὶ γεγενημένην τοῦ ἡδέωσ ζῆν ὄντοσ· "τὸ γὰρ εὐσταθὲσ σαρκὸσ κατάστημα καὶ τὸ περὶ ταύτησ πιστὸν ἔλπισμα τὴν ἀκροτάτην χαρὰν καὶ βεβαιοτάτην ἔχειν τοῖσ ἐπιλογίζεσθαι δυναμένοισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION