Plutarch, Mulierum virtutes, Πύθεω Γυνὴ

λέγεται δὲ καὶ τὴν Πύθεω τοῦ κατὰ Ξέρξην γυναῖκα σοφὴν γενέσθαι καὶ χρηστήν. αὐτὸσ μὲν γὰρ ὁ Πύθησ ὡσ ἐοίκε χρυσείοισ. σ ἐντυχὼν μετάλλοισ καὶ ἀγαπήσασ τὸν ἐξ αὐτῶν πλοῦτον οὐ μετρίωσ ἀλλ’ ἀπλήστωσ καὶ περιττῶσ, αὐτόσ τε περὶ ταῦτα διέτριβε καὶ τοὺσ πολίτασ καταβιβάζων ἅπαντασ ὁμαλῶσ ὀρύττειν ἢ φορεῖν ἢ καθαίρειν ἠνάγκαζε τὸ χρυσίον, ἄλλο μηδὲν ἐργαζομένουσ τὸ παράπαν μηδὲ πράττοντασ.