Plutarch, Mulierum virtutes, γυναῖον Περγαμηνὸν

(플루타르코스, Mulierum virtutes, γυναῖον Περγαμηνὸν)

ἐπεὶ δὲ Μιθριδάτησ ἑξήκοντα Γαλατῶν τοὺσ ἀρίστουσ μεταπεμψάμενοσ εἰσ Πέργαμον ὡσ φίλουσ, ὑβριστικῶσ ἐδόκει καὶ δεσποτικῶσ προσφέρεσθαι, καὶ πάντεσ ἠγανάκτουν, Πορηδόριξ, ἀνὴρ τό τε σῶμα ῥωμαλέοσ καὶ τὴν ψυχὴν διαφέρων ἦν δὲ Τοσιωπῶν τετράρχησ, ἀνεδέξατο τὸν Μιθριδάτην, ὅταν ἐν τῷ βήματι ἐν γυμνασίῳ χρηματίζῃ συναρπάσασ ὤσειν ἅμα σὺν αὐτῷ κατὰ τῆσ φάραγγοσ. τύχῃ δέ τινι τῆσ ἡμέρασ ἐκείνησ οὐκ ἀναβάντοσ εἰσ τὸ γυμνάσιον αὐτοῦ, μεταπεμπομένου δὲ τοὺσ Γαλάτασ οἴκαδε, θαρρεῖν παρεκάλει, καὶ ὅταν ἐν ταὐτῷ γένωνται, διασπάσαι τὸ σῶμα καὶ διαφθεῖραι πανταχόθεν προσπεσόντασ. τοῦτ’ οὐκ ἔλαθε τὸν Μιθριδάτην, ἀλλὰ μηνύσεωσ γενομένησ, καθ’ ἕνα τῶν Γαλατῶν παρεδίδου σφαγησόμενον εἶτά πωσ ἀναμνησθεὶσ νεανίσκου πολὺ προέχοντοσ ὡρ́ᾳ καὶ κάλλει τῶν καθ’ αὑτὸν ᾤκτιρε καὶ μετενόει·

καὶ δῆλοσ ἦν ἀχθόμενοσ ὡσ ἐν πρώτοισ ἀπολωλότοσ, ὅμωσ δ’ ἔπεμψεν, εἰ ζῶν εὑρεθείη, μεθεῖναι κελεύων ἦν δ’ ὄνομα τῷ νεανίσκῳ Βηπολιτανόσ. καί τισ αὐτῷ τύχη θαυμαστὴ συνέπεσε· καλὴν γὰρ ἐσθῆτα καὶ πολυτελῆ συνελήφθη φορῶν ἣν ὁ δήμιοσ ἀναίμακτον αὑτῷ καὶ καθαρὰν διαφυλάξαι βουλόμενοσ, καὶ ἀποδύων ἠρέμα τὸν νεανίσκον, εἶδε τοὺσ παρὰ τοῦ βασιλέωσ προσθέοντασ ἅμα καὶ τοὔνομα τοῦ μειρακίου βοῶντασ. τὸν μὲν οὖν Βηπολιτανὸν ἡ πολλοὺσ ἀπολέσασα φιλαργυρία διέσωσεν ἀπροσδοκήτωσ.

ὁ δὲ Πορηδόριξ κατακοπεὶσ ἄταφοσ ἐξεβέβλητο, καὶ τῶν φίλων οὐδεὶσ ἐτόλμησε προσελθεῖν· γύναιον δὲ Περγαμηνόν, ἐγνωσμένον ἀφ’ ὡρ́ασ ζῶντι τῷ Γαλάτῃ παρεκινδύνευσε θάψαι καὶ περιστεῖλαι τὸν νεκρόν· ᾔσθοντο δ’ οἱ φύλακεσ καὶ συλλαβόντεσ ἀνήγαγον πρὸσ τὸν βασιλέα.

λέγεται μὲν οὖν τι καὶ πρὸσ τὴν ὄψιν αὐτῆσ παθεῖν ὁ Μιθριδάτησ, νέασ παντάπασι καὶ ἀκάκου τῆσ παιδίσκησ φανείσησ· ἔτι δὲ μᾶλλον ὡσ ἐοίκε τὴν αἰτίαν γνοὺσ ἐρωτικὴν οὖσαν ἐπεκλάσθη καὶ συνεχώρησεν ἀνελέσθαι καὶ θάψαι τὸν νεκρὸν ἐσθῆτα καὶ κόσμον ἐκ τῶν ἐκείνου λαβοῦσαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION