Plutarch, Mulierum virtutes, Κάμμα 4:

ταῦτα δ’ ἀκούσασ ὁ Γαλάτησ καὶ τοῦ φαρμάκου δρῶντοσ ἤδη καὶ διακινοῦντοσ τὸ σῶμα συναισθόμενοσ ἐπέβη μὲν ὀχήματοσ ὡσ σάλῳ καὶ τιναγμῷ χρησόμενοσ, ἐξέστη δὲ παραχρῆμα καὶ μεταβὰσ εἰσ φορεῖον ἑσπέρασ ἀπέθανεν. ἡ δὲ Κάμμα διενεγκοῦσα τὴν νύκτα καὶ πυθομένη τέλοσ ἔχειν ἐκεῖνον, εὐθύμωσ καὶ ἱλαρῶσ κατέστρεψεν.