Plutarch, Mulierum virtutes, Ἀρεταφίλα 6:

(플루타르코스, Mulierum virtutes, Ἀρεταφίλα 6:)

ἦν γὰρ αὐτῇ θυγάτηρ ἀνδρὸσ ὡρ́αν ἔχουσα καὶ τὴν ὄψιν ἱκανή· ταύτην ὑφῆκε τἀδελφῷ τοῦ τυράννου δέλεαρ, ὄντι μειρακίῳ πρὸσ ἡδονὰσ εὐαλώτῳ. πολὺσ δὲ λόγοσ ἐστὶ χρησαμένην γοητείᾳ καὶ φαρμάκοισ ἐπὶ τῇ κόρῃ τὴν Ἀρεταφίλαν, χειρώσασθαι καὶ διαφθεῖραι τοῦ νεανίσκου τὸν λογισμόν· ἐκαλεῖτο δὲ Λέανδροσ. ἐπεὶ δ’ ἡλώκει καὶ λιπαρήσασ τὸν ἀδελφὸν ἔτυχε τοῦ γάμου, τὰ μὲν ἡ κόρη παρῆγεν αὐτὸν ὑπὸ τῆσ μητρὸσ διδασκομένη καὶ ἀνέπειθεν ἐλευθεροῦν τὴν πόλιν, ὡσ μηδ’ αὐτὸν ἐλεύθερον ἐν τυραννίδι ζῶντα μηδὲ τοῦ λαβεῖν γάμον ἢ φυλάξαι κύριον ὄντα, τὰ δ’ οἱ φίλοι τῇ Ἀρεταφίλᾳ χαριζόμενοι διαβολάσ τινασ ἀεὶ καὶ ὑπονοίασ κατεσκεύαζον αὐτῷ πρὸσ τὸν ἀδελφόν. ὡσ δ’ ᾔσθετο καὶ τὴν Ἀρεταφίλαν τὰ αὐτὰ βουλευομένην καὶ σπουδάζουσαν, ἐπεχείρει τὸ ἔργον, καὶ Δάφνιν οἰκέτην παρορμήσασ ἀπέκτεινε δι’ ἐκείνου τὸν Νικοκράτην.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION