Plutarch, Mulierum virtutes, Λύκιαι 2:

ἐπεὶ δέ, τῶν ἀνδρῶν δεομένων τὸν Βελλεροφόντην ἐπισχεῖν, οὐδὲν ἔπειθον, αἱ γυναῖκεσ ἀνασυράμεναι τοὺσ χιτωνίσκουσ ἀπήντησαν αὐτῷ· πάλιν οὖν ὑπ’ αἰσχύνησ ἀναχωροῦντοσ ὀπίσω καὶ τὸ κῦμα λέγεται συνυποχωρῆσαι. τινὲσ δὲ τοῦ λόγου τούτου παραμυθούμενοι τὸ μυθῶδεσ οὔ φασι κατάραισ ὑπαγαγέσθαι τὴν θάλατταν αὐτόν, ἀλλὰ τοῦ πεδίου τὸ πιότατον ὑποκεῖσθαι τῇ θαλάττῃ ταπεινότερον·