Plutarch, Mulierum virtutes, Μήλιαι 1:

εἶτα πολλὴν ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ λαμβάνοντασ αὔξησιν ὁρῶντεσ, ἐπεβούλευον ἀνελεῖν εὐωχίαν τινὰ καὶ θοίνην παρασκευάσαντεσ. ἔτυχε δὲ Καρίνη παρθένοσ ἐρῶσα τοῦ Νυμφαίου καὶ λανθάνουσα τοὺσ ἄλλουσ· ἐκαλεῖτο δὲ Καφένη· πραττομένων δὲ τούτων οὐ δυναμένη τὸν Νυμφαῖον περιορᾶν ἀπολλύμενον, ἐξήγγειλε τὴν διάνοιαν αὐτῷ τῶν πολιτῶν. ὡσ οὖν ἧκον οἱ Κρυασσεῖσ καλοῦντεσ αὐτούσ, οὐκ ἔφη νόμον ὁ Νυμφαῖοσ Ἕλλησιν εἶναι βαδίζειν ἐπὶ δεῖπνον ἄνευ γυναικῶν ἀκούσαντεσ δὲ οἱ Κᾶρεσ ἐκέλευον ἄγειν καὶ τὰσ γυναῖκασ.