Plutarch, De curiositate, section 12

(플루타르코스, De curiositate, section 12)

δεύτερον τοίνυν ἐθιζώμεθα θύραν παριόντεσ ἀλλοτρίαν μὴ βλέπειν εἴσω μηδὲ τῶν ἐντὸσ ἐπιδράττεσθαι τῇ ὄψει καθάπερ χειρὶ τῆσ περιεργίασ, ἀλλὰ τὸ τοῦ Ξενοκράτουσ ἔχωμεν πρόχειρον, ὃσ ἔφη μηδὲν διαφέρειν ἢ τοὺσ πόδασ ἢ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ εἰσ ἀλλοτρίαν οἰκίαν τιθέναι· οὔτε γὰρ δίκαιον οὔτε καλόν, ἀλλ’ οὐδ’ ἡδὺ τὸ θέαμα· δύσμορφα μέντοι τἄνδον εἰσιδεῖν, ξένε· τὰ γὰρ πολλὰ τοιαῦτα τῶν ἐν ταῖσ οἰκίαισ, σκευάρια κείμενα καὶ θεραπαινίδια καθεζόμενα καὶ σπουδαῖον οὐδὲν οὐδ’ ἐπιτερπέσ. ἡ δὲ συνδιαστρέφουσα τὴν ψυχὴν παράβλεψισ αὕτη καὶ παρατόξευσισ αἰσχρὰ καὶ τὸ ἔθοσ μοχθηρόν. "τὸν ἀθλητὴν ὑπὸ παιδισκαρίου τραχηλιζόμενον; τοὺσ δὲ πολυπράγμονασ ἴδοισ ἂν ὑπὸ παντὸσ ὁμοίωσ θεάματοσ τραχηλιζομένουσ καὶ περιαγομένουσ ὅταν ἔθοσ καὶ μελέτη γένηται τῆσ ὄψεωσ αὐτοῖσ πανταχοῦ διαφορουμένησ. δεῖ δ’, ὡσ οἶμαι, μὴ καθάπερ θεράπαιναν ἀνάγωγον ἔξω ῥέμβεσθαι τὴν αἴσθησιν, ἀλλ’ ἀποπεμπομένην ὑπὸ τῆσ ψυχῆσ ἐπὶ τὰ πράγματα συντυγχάνειν αὐτοῖσ ταχὺ καὶ διαγγέλλειν εἶτα πάλιν κοσμίωσ ἐντὸσ εἶναι τοῦ λογισμοῦ καὶ προσέχειν αὐτῷ.

νῦν δὲ συμβαίνει τὸ τοῦ Σοφοκλέουσ· ἔπειτα δ’ Αἰνιᾶνοσ ἀνδρὸσ ἄστομοι πῶλοι βίᾳ φοροῦσιν· αἱ μὴ τυχοῦσαι παιδαγωγίασ ὥσπερ ἐλέγομεν ὀρθῆσ μηδ’ ἀσκήσεωσ αἰσθήσεισ προεκτρέχουσαι καὶ συνεφελκόμεναι πολλάκισ εἰσ ἃ μὴ δεῖ καταβάλλουσι τὴν διάνοιαν. ὅθεν ἐκεῖνο μὲν ψεῦδόσ ἐστι, τὸ Δημόκριτον ἑκουσίωσ σβέσαι τὰσ ὄψεισ ἀπερεισάμενον εἰσ ἔσοπτρον πυρωθὲν καὶ τὴν ἀπ’ αὐτοῦ ἀνάκλασιν δεξάμενον, ὅπωσ μὴ παρέχωσι θόρυβον τὴν διάνοιαν ἔξω καλοῦσαι πολλάκισ, ἀλλ’ ἐῶσιν ἔνδον οἰκουρεῖν καὶ διατρίβειν πρὸσ τοῖσ νοητοῖσ, ὥσπερ παρόδιοι θυρίδεσ ἐμφραγεῖσαι· τοῦτο μέντοι παντὸσ μᾶλλον ἀληθέσ ἐστιν, ὅτι τὴν αἴσθησιν ὀλίγιστα κινοῦσιν οἱ πλεῖστα τῇ διανοίᾳ χρώμενοι.

μέγα πρὸσ εὑρ́εσιν τῶν ζητουμένων καὶ σκέψιν ἡγούμενοι τὴν ἡσυχίαν καὶ τὸ ἀπερίσπαστον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION