Plutarch, De curiositate, section 7 3:

ἐὰν δὲ καὶ παραβάλωσι διὰ χρόνου, ταῖσ τῶν γειτόνων ἀμπέλοισ ἐμβλέπουσι μᾶλλον ἢ ταῖσ ἰδίαισ· καὶ πυνθάνονται πόσοι βόεσ τοῦ γείτονοσ ἀποτεθνήκασιν ἢ πόσοσ οἶνοσ ὀξίνησ γέγονε· ταχὺ δὲ τούτων ἐμπλησθέντεσ ἀποτρέχουσιν. ὁ μὲν γὰρ ἀληθινὸσ ἐκεῖνοσ γεωργὸσ οὐδὲ τὸν αὐτομάτωσ ἐρχόμενον ἐκ πόλεωσ λόγον ἡδέωσ προσδέχεται, λέγων, εἶτά μοι σκάπτων ἐρεῖ ἐφ’ οἷσ γεγόνασιν αἱ διαλύσεισ·