Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 26

(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 26)

εἰσι ψυχῆσ αἳ δ’ εἰσ θνητὰ καὶ παθητὰ παρεισίασιν ὄργανα ἄφθαρτοι φθαρτῶν αὐταὶ σωμάτων, ἐν ταύταισ τὸ τῆσ δυαδικῆσ καὶ ἀορίστου μερίδοσ ἐπιφαίνεται μᾶλλον εἶδοσ, τὸ δὲ τῆσ ἁπλῆσ καὶ μοναδικῆσ ἀμυδρότερον ὑποδέδυκεν. οὐ μὴν ῥᾳδίωσ ἄν τισ οὔτε πάθοσ ἀνθρώπου παντάπασιν ἀπηλλαγμένον λογισμοῦ κατανοήσειεν οὔτε διανοίασ κίνησιν, μηδὲν ἐπιθυμίασ ἢ φιλοτιμίασ ἢ τοῦ χαίροντοσ ἢ λυπουμένου πρόσεστι.

διὸ τῶν φιλοσόφων οἱ μὲν τὰ πάθη λόγουσ.

ποιοῦσιν, ὡσ πᾶσαν ἐπιθυμίαν καὶ λύπην καὶ ὀργὴν κρίσεισ οὔσασ· οἱ δὲ τὰσ ἀρετὰσ ἀποφαίνουσι παθητικάσ· καὶ γὰρ ἀνδρείᾳ τὸ φοβούμενον καὶ σωφροσύνῃ τὸ ἡδόμενον καὶ δικαιοσύνῃ τὸ κερδαλέον εἶναι.

ἐκεῖνα ταῦτα δ’ αἰσθάνεσθαι δοκούσησ, ὁ κοινὸσ λόγοσ ἀεὶ περί τε ταὐτὸν ἐντυγχάνων τῷ θατέρῳ καὶ ταὐτῷ περὶ θάτερον ἐπιχειρεῖ μὲν ὁρ́οισ καὶ διαιρέσεσι χωρίζειν τὸ ἓν καὶ τὰ πολλὰ καὶ τὸ ἀμερὲσ καὶ μεριστόν, οὐ δύναται δὲ καθαρῶσ ἐν οὐδετέρῳ γενέσθαι διὰ τὸ καὶ τὰσ ἀρχὰσ ἐναλλὰξ ἐμπεπλέχθαι καὶ καταμεμῖχθαι δι’ ἀλλήλων.

διὰ τοῦτο τῆσ οὐσίασ τὴν ἐκ τῆσ ἀμερίστου καὶ τῆσ μεριστῆσ ὁ θεὸσ ὑποδοχὴν τῷ ταὐτῷ καὶ τῷ θατέρῳ συνέστησεν, ἵν’ ἐν διαφορᾷ τάξισ γένηται τοῦτο γὰρ ἦν γενέσθαι ἐπεὶ χωρὶσ τούτων τὸ μὲν ταὐτὸν οὐκ εἶχε διαφοράν, ὥστ’ οὐδὲ κίνησιν οὐδὲ γένεσιν·

τὸ θάτερον δὲ τάξιν οὐκ εἶχεν, ὥστ’ οὐδὲ σύστασιν οὐδὲ γένεσιν.

γόνιμον, ἀλλὰ δεῖται τρίτησ τινὸσ οἱο͂ν ὕλησ ὑποδεχομένησ καὶ διατιθεμένησ ὑπ’ ἀμφοτέρων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION