헬라어 텍스트

Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 4

(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 4)

ῥηθέν, ὅτι τὸν περὶ θεῶν ἀγῶνα καὶ λόγον, ᾧ Πλάτων ὁμολογεῖ φιλοτιμότατα καὶ παρ’ ἡλικίαν πρὸσ τοὺσ ἀθέουσ κεχρῆσθαι, συγχέουσι, μᾶλλον δ’ ὅλωσ ἀναιροῦσιν. εἰ γὰρ ἀγένητοσ ὁ κόσμοσ ἐστίν, οἴχεται τῷ Πλάτωνι τὸ πρεσβύτερον τοῦ σώματοσ τὴν ψυχὴν οὖσαν ἐξάρχειν μεταβολῆσ καὶ κινήσεωσ πάσησ, ἡγεμόνα καὶ πρωτουργόν, ὡσ αὐτὸσ εἴρηκεν, ἐγκαθεστῶσαν.

ἠγνοημένον ἐοίκε τὴν πλείστην ἀπορίαν καὶ ἀπιστίαν παρέχειν τῆσ ἀληθοῦσ δόξησ.