Plutarch, Agesilaus, chapter 12

(플루타르코스, Agesilaus, chapter 12)

μετὰ ταῦτα Φαρνάβαζοσ εἰσ λόγουσ αὐτῷ συνελθεῖν ἠθέλησε, καὶ συνῆγεν ἀμφοτέρουσ ὢν ξένοσ ὁ Κυζικηνὸσ Ἀπολλοφάνησ. πρότεροσ δὲ μετὰ τῶν φίλων ὁ Ἀγησίλαοσ ἐλθὼν εἰσ τὸ χωρίον, ὑπὸ σκιᾷ τινι πόασ οὔσησ βαθείασ καταβαλὼν ἑαυτόν, ἐνταῦθα περιέμενε τὸν Φαρνάβαζον. ὁ δὲ ὡσ ἐπῆλθεν, ὑποβεβλημένων αὐτῷ κωδίων τε μαλακῶν καὶ ποικίλων δαπίδων, αἰδεσθεὶσ τὸν Ἀγησίλαον οὕτω κατακείμενον κατεκλίνη καὶ αὐτόσ, ὡσ ἔτυχεν, ἐπὶ τῆσ πόασ χαμᾶζε, καίπερ ἐσθῆτα θαυμαστὴν λεπτότητι καὶ βαφαῖσ ἐνδεδυκώσ.

"ὦ Φαρνάβαζε, καὶ φίλοι ὄντεσ πρότερον βασιλέωσ ἐχρώμεθα τοῖσ ἐκείνου πράγμασι φιλικῶσ καὶ νῦν πολέμιοι γεγονότεσ πολεμικῶσ.

ἓν οὖν καὶ σὲ τῶν βασιλέωσ κτημάτων ὁρῶντεσ εἶναι βουλόμενον, εἰκότωσ διὰ σοῦ βλάπτομεν ἐκεῖνον. "ἀφ’ ἧσ δ’ ἂν ἡμέρασ σεαυτὸν ἀξιώσῃσ Ἑλλήνων φίλον καὶ σύμμαχον μᾶλλον ἢ δοῦλον λέγεσθαι βασιλέωσ, ταύτην νόμιζε τὴν φάλαγγα καὶ τὰ ὅπλα καὶ τὰσ ναῦσ καὶ πάντασ ἡμᾶσ τῶν σῶν κτημάτων φύλακασ εἶναι καὶ τῆσ ἐλευθερίασ, ἧσ ἄνευ καλὸν ἀνθρώποισ οὐδὲν οὐδὲ ζηλωτόν ἐστιν. ἐκ τούτου λέγει πρὸσ αὐτὸν ὁ Φαρνάβαζοσ ἣν εἶχε διάνοιαν.

"ἐὰν μὲν ἄλλον ἐκπέμψῃ βασιλεὺσ στρατηγόν, ἔσομαι μεθ’ ὑμῶν, ἐὰν δ’ ἐμοὶ παραδῷ τὴν ἡγεμονίαν, οὐδὲν ἐλλείψω προθυμίασ ἀμυνόμενοσ ὑμᾶσ καὶ κακῶσ ποιῶν ὑπὲρ ἐκείνου. "ὦ Φαρνάβαζε, τοιοῦτοσ ὢν φίλοσ ἡμῖν γένοιο μᾶλλον ἢ πολέμιοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION