Plutarch, Agesilaus, chapter 37

(플루타르코스, Agesilaus, chapter 37)

τότε δὲ συμμίξασ τῷ Τάχῳ παρασκευαζομένῳ πρὸσ τὴν στρατείαν, οὐχ, ὥσπερ ἤλπιζεν, ἁπάσησ στρατηγὸσ ἀπεδείχθη τῆσ δυνάμεωσ, ἀλλὰ τῶν μισθοφόρων μόνων, τὸν δὲ ναυτικοῦ Χαβρίασ ὁ Ἀθηναῖοσ· ἡγεμὼν δὲ συμπάντων αὐτὸσ ἦν ὁ Τάχωσ. καὶ τοῦτο πρῶτον ἠνίασε τὸν Ἀγησίλαον·

ἔπειτα τὴν ἄλλην ἀλαζονείαν καὶ κενοφροσύνην τοῦ Αἰγυπτίου βαρυνόμενοσ ἠναγκάζετο φέρειν καὶ συνεξέπλευσεν ἐπὶ τοὺσ Φοίνικασ αὐτῷ, παρὰ τὴν ἀξίαν τὴν ἑαυτοῦ καὶ τὴν φύσιν ὑπείκων καὶ καρτερῶν, ἄχρι οὗ καιρὸν ἔλαβε. Νεκτάναβισ γὰρ ἀνεψιὸσ ὢν τοῦ Τάχω καὶ μέροσ ἔχων ὑφ’ ἑαυτῷ τῆσ δυνάμεωσ ἀπέστη·

"σοὶ μέν, ὦ Χαβρία, κατὰ σεαυτὸν ἀφιγμένῳ χρῆσθαι τοῖσ ἑαυτοῦ λογισμοῖσ ἔξεστιν, ἐγὼ δὲ ὑπὸ τῆσ πατρίδοσ ἐδόθην Αἰγυπτίοισ στρατηγόσ, οὐκ οὖν ἂν ἔχοι μοι καλῶσ οἷσ ἐπέμφθην σύμμαχοσ πολεμεῖν, ἐὰν μὴ πάλιν ἡ πατρὶσ κελεύσῃ" ταῦτα δὲ εἰπὼν ἔπεμψεν εἰσ Σπάρτην;

ἄνδρασ, οἳ τοῦ μὲν Τάχω κατηγορήσειν, ἐπαινέσεσθαι δὲ τὸν Νεκτάναβιν ἔμελλον.

ἔπεμψαν δὲ κἀκεῖνοι δεόμενοι τῶν Λακεδαιμονίων, ὁ μὲν ὡσ πάλαι σύμμαχοσ γεγονὼσ καὶ φίλοσ, ὁ δὲ ὡσ εὔνουσ καὶ προθυμότεροσ περὶ τὴν πόλιν ἐσόμενοσ. ἀκούσαντεσ οὖν οἱ Λακεδαιμόνιοι τοῖσ μὲν Αἰγυπτίοισ ἀπεκρίναντο φανερῶσ Ἀγησιλάῳ περὶ τούτων μελήσειν, ἐκείνῳ δὲ ἐπέστειλαν ὁρᾶν κελεύοντεσ ὅπωσ πράξει τὸ τῇ Σπάρτῃ συμφέρον, οὕτω δὴ λαβὼν τοὺσ μισθοφόρουσ ὁ Ἀγησίλαοσ ἀπὸ τοῦ Τάχω μετέστη πρὸσ τὸν Νεκτάναβιν, ἀτόπου καὶ ἀλλοκότου πράγματοσ παρακαλύμματι τῷ συμφέροντι τῆσ πατρίδοσ χρησάμενοσ· ἐπεὶ ταύτησ γε τῆσ προφάσεωσ ἀφαιρεθείσησ τὸ δικαιότατον ὄνομα τῆσ πράξεωσ ἦν προδοσία.

Λακεδαιμόνιοι δὲ τὴν πρώτην τοῦ καλοῦ μερίδα τῷ τῆσ πατρίδοσ συμφέροντι διδόντεσ οὔτε μανθάνουσιν οὔτε ἐπίστανται δίκαιον ἄλλο πλὴν ὃ τὴν Σπάρτην αὔξειν νομίζουσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION