Plato, Epistles, Letter 7 144:

τὰ μὲν δὴ πεπραγμένα μέχρι τούτου ταῦτ ἦν ἐν τῷ τότε χρόνῳ, τούτων δὲ οὕτω γενομένων, ἑωράκη τε ἐγὼ ἀκριβῶς τὴν ἐπιθυμίαν τὴν Διονυσίου φιλοσοφίας, ἀγανακτεῖν τε ἐξῆν εἴτε βουλοίμην εἴτε μή.? ἦν γὰρ θέρος ἤδη τότε καὶ ἔκπλοι τῶν νεῶν: ἐδόκει δὴ χαλεπαίνειν μὲν οὐ δεῖν ἐμὲ Διονυσίῳ μᾶλλον ἢ ἐμαυτῷ τε καὶ τοῖς βιασαμένοις ἐλθεῖν ἐμὲ τὸ τρίτον εἰς τὸν πορθμὸν τὸν περὶ τὴν Σκύλλαν,ὄφρ ἔτι τὴν ὀλοὴν ἀναμετρήσαιμι Χάρυβδιν,λέγειν δὲ πρὸς Διονύσιον ὅτι μοι μένειν ἀδύνατον εἰή Δίωνος οὕτω προπεπηλακισμένου.?