Plato, Epistles, Letter 7 87:

(플라톤, Epistles, Letter 7 87:)

στάσεων πολλαὶ καὶ παντοδαπαὶ φυόμεναι ἑκάστησ ἡμέρασ διαφοραί, εἰδέναι μέν που χρὴ πάντα τινὰ ἄνδρα, ᾧ καὶ βραχὺ δόξησ ὀρθῆσ μετέδωκεν θεία τισ τύχη, ὡσ οὐκ ἔστιν παῦλα κακῶν τοῖσ στασιάσασιν, πρὶν ἂν οἱ κρατήσαντεσ μάχαισ καὶ ἐκβολαῖσ ἀνθρώπων καὶ σφαγαῖσ μνησικακοῦντεσ καὶ ἐπὶ τιμωρίασ παύσωνται τρεπόμενοι τῶν ἐχθρῶν, ἐγκρατεῖσ δὲ ὄντεσ αὑτῶν, θέμενοι νόμουσ κοινοὺσ μηδὲν μᾶλλον πρὸσ ἡδονὴν αὑτοῖσ ἢ τοῖσ ἡττηθεῖσιν κειμένουσ, ἀναγκάσωσιν αὐτοὺσ χρῆσθαι τοῖσ νόμοισ διτταῖσ οὔσαισ ἀνάγκαισ, αἰδοῖ καὶ φόβῳ, φόβῳ μὲν διὰ τὸ κρείττουσ αὐτῶν εἶναι δεικνύντεσ τὴν βίαν, αἰδοῖ δὲ αὖ διὰ τὸ κρείττουσ φαίνεσθαι περί τε τὰσ ἡδονὰσ καὶ τοῖσ νόμοισ μᾶλλον ἐθέλοντέσ τε καὶ δυνάμενοι δουλεύειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION