Plato, Epistles, Letter 3 13:

ἆρ’ οὖν οἰεί μοι τότε πολιτικῶν εἶναι κοινωνίαν πρὸσ σέ, τὸν μὲν ἔμφρονα κοινωνὸν ἀπολωλεκότι, τὸν δὲ ἄφρονα ὁρῶντι μετὰ πονηρῶν καὶ πολλῶν ἀνθρώπων καταλελειμμένον, οὐκ ἄρχοντα, οἰόμενον δ’ ἄρχειν, ὑπὸ δὲ τοιούτων ἀνθρώπων ἀρχόμενον; ἐν οἷσ τί χρῆν ποιεῖν ἐμέ; μῶν οὐχ ὅπερ ἐποίουν ἀναγκαῖον, ἐκ τῶν λοιπῶν τὰ μὲν πολιτικὰ χαίρειν ἐᾶν, εὐλαβούμενον τὰσ ἐκ τῶν φθόνων διαβολάσ, ὑμᾶσ δὲ πάντωσ, καίπερ ἀλλήλων χωρὶσ γεγονότασ καὶ διαφόρουσ ὄντασ, πειρᾶσθαι φίλουσ ἀλλήλοισ ὅτι μάλιστα ποιεῖν;