Plato, Epistles, Letter 2 10:

(플라톤, Epistles, Letter 2 10:)

ὥστ’ ἐπιμελητέον αὐτῶν ἐστιν. ἀνάγκη γάρ, ὡσ ἐοίκε, μέλειν ἡμῖν καὶ τοῦ ἔπειτα χρόνου, ἐπειδὴ καὶ τυγχάνουσιν κατά τινα φύσιν οἱ μὲν ἀνδραποδωδέστατοι οὐδὲν φροντίζοντεσ αὐτοῦ, οἱ δ’ ἐπιεικέστατοι πᾶν ποιοῦντεσ ὅπωσ ἂν εἰσ τὸν ἔπειτα χρόνον εὖ ἀκούσωσιν. ὃ δὴ καὶ ἐγὼ τεκμήριον ποιοῦμαι ὅτι ἔστιν τισ αἴσθησισ τοῖσ τεθνεῶσιν τῶν ἐνθάδε· αἱ γὰρ βέλτισται ψυχαὶ μαντεύονται ταῦτα οὕτωσ ἔχειν, αἱ δὲ μοχθηρόταται οὔ φασι, κυριώτερα δὲ τὰ τῶν θείων ἀνδρῶν μαντεύματα ἢ τὰ τῶν μή. οἶμαι δ’ ἔγωγε τοῖσ ἔμπροσθεν, περὶ ὧν λέγω, εἰ ἐξείη αὐτοῖσ ἐπανορθώσασθαι τὰσ αὑτῶν συνουσίασ, πάνυ ἂν σπουδάσαι ὥστε βελτίω λέγεσθαι περὶ αὑτῶν ἢ νῦν. τοῦτο οὖν ἡμῖν ἔτι, σὺν θεῷ εἰπεῖν, ἔξεστιν, εἴ τι ἄρα μὴ καλῶσ πέπρακται κατὰ τὴν ἔμπροσθεν συνουσίαν, ἐπανορθώσασθαι καὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION