헬라어 문장 검색 - Λυξιαν́Διαλογι

(루키아노스, Dialogi meretricii, Κοχλὶσ καὶ Παρθενὶσ.)

τί δακρύεισ, ὦ Παρθενί, ἢ πόθεν κατεαγότασ τοὺσ αὐλοὺσ φέρεισ; ὁ στρατιώτησ ὁ Αἰτωλὸσ ὁ μέγασ ὁ Κροκάλησ ἐρῶν ἐρράπισέ με αὐλοῦσαν εὑρὼν παρὰ τῇ Κροκάλῃ ὑπὸ τοῦ ἀντεραστοῦ αὐτοῦ Γόργου μεμισθωμένην καὶ τούσ τε αὐλούσ μου συνέτριψε καὶ τὴν τράπεζαν μεταξὺ δειπνούντων ἀνέτρεψε καὶ τὸν κρατῆρα ἐξέχεεν ἐπεισπαίσασ· καὶ τὸν μὲν ἀγροῖκον ἐκεῖνον τὸν Γόργον ἀπὸ τοῦ συμποσίου κατασπάσασ τῶν τριχῶν ἔπαιον περιστάντεσ αὐτόσ τε ὁ στρατιώτησ ‐ Δεινόμαχοσ, οἶμαι, καλεῖται ‐ καὶ ὁ συστρατιώτησ αὐτοῦ· ὥστε οὐκ οἶδα εἰ βιώσεται ὁ ἄνθρωποσ, ὦ Κοχλί· αἷμά τε γὰρ ἐρρύη πολὺ ἀπὸ τῶν ῥινῶν καὶ τὸ πρόσωπον ὅλον ἐξῴδηκεν αὐτοῦ καὶ πελιδνόν ἐστιν. ἐμάνη ὁ ἄνθρωποσ ἢ μέθη τισ ἦν καὶ παροινία τὸ πρᾶγμα;

ζηλοτυπία τισ, ὦ Κοχλί, καὶ ἔρωσ ἔκτοποσ· ἡ Κροκάλη δέ, οἶμαι, δύο τάλαντα αἰτήσασα, εἰ βούλεται μόνοσ ἔχειν αὐτήν, ἐπεὶ μὴ ἐδίδου ὁ Δεινόμαχοσ, ἐκεῖνον μὲν ἀπέκλεισεν ἥκοντα προσαράξασά γε αὐτῷ τὰσ θύρασ, ὡσ ἐλέγετο, τὸν Γόργον δὲ Οἰνοέα τινά γεωργὸν εὔπορον ἐκ πολλοῦ ἐρῶντα καὶ χρηστὸν ἄνθρωπον προσ2ιεμένη ἔπινε μετ̓ αὐτοῦ κἀμὲ παρέλαβεν αὐλήσουσαν παῤ αὐτοῖσ. ἤδη δὲ προχωροῦντοσ τοῦ πότου ἐγὼ μὲν ὑπέκρεκόν τι τῶν Λυδίων. ὁ γεωργὸσ δὲ ἤδη ἀνίστατο ὀρχησόμενοσ, ἡ Κροκάλη δὲ ἐκρότει, καὶ πάντα ἦν ἡδέα· ἐν τοσούτῳ δὲ κτύποσ ἠκούετο καὶ βοὴ καὶ ἡ αὔλειοσ ἠράσσετο, καὶ μετὰ μικρὸν ἐπεισέπαισαν ὅσον ὀκτὼ νεανίσκοι μάλα καρτεροὶ καὶ ὁ Μεγαρεὺσ ἐν αὐτοῖσ. εὐθὺσ οὖν ἀνετέτραπτο πάντα καὶ ὁ Γόργοσ, ὥσπερ ἔφην, ἐπαίετο καὶ ἐπατεῖτο χαμαὶ κείμενοσ· ἡ Κροκάλη δὲ οὐκ οἶδ̓ ὅπωσ ἔφθη ὑπεκφυγοῦσα παρὰ τὴν γείτονα Θεσπιάδα· ἐμὲ δὲ ῥαπίσασ ὁ Δεινόμαχοσ, Ἐκφθείρου, φησί, κατεαγότασ μοι τοὺσ αὐλοὺσ προσρίψασ. καὶ νῦν ἀποτρέχω φράσουσα ταῦτα τῷ δεσπότῃ· ἀπέρχεται δὲ καὶ ὁ γεωργὸσ ὀψόμενόσ τινασ φίλουσ τῶν ἀστικῶν, οἳ παραδώσουσι τοῖσ πρυτανεῦσι τὸν Μεγαρέα. ταῦτ̓ ἐστὶν ἀπολαῦσαι τῶν στρατιωτικῶν τούτων ἐρώτων, πληγὰσ καὶ δίκασ·

τὰ δὲ ἄλλα ἡγεμόνεσ εἶναι καὶ χιλίαρχοι λέγοντεσ, ἤν τι δοῦναι δέῃ, Περίμεινον, φασί, τὴν σύνταξιν, ὁπόταν απολάβω τὴν μισθοφοράν, καὶ ποιήσω πάντα. ἐπιτριβεῖεν δ̓ οὖν ἀλαζόνεσ ὄντεσ· ἔγω γ̓ οὖν εὖ ποιῶ μὴ προσιεμένη αὐτοὺσ τὸ παράπαν. ἁλιεύσ τισ ἐμοὶ γένοιτο ἢ ναύτησ ἢ γεωργὸσ ἰσότιμοσ κολακεύειν εἰδὼσ μικρὰ καὶ κομίζων πολλά, οἱ δὲ τοὺσ λόφουσ ἐπισείοντεσ οὗτοι καὶ τὰσ μάχασ διηγούμενοι, ψόφοι, ὦ Παρθενί.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Lucian, Dialogi meretricii, Κοχλὶσ καὶ Παρθενὶσ.

(루키아노스, Dialogi meretricii, Κοχλὶσ καὶ Παρθενὶσ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION