Lucian, Dialogi meretricii, χελιδόνιον και Δροσίς 1:

(루키아노스, Dialogi meretricii, χελιδόνιον και Δροσίς 1:)

οὐκέτι φοιτᾷ παρὰ σέ, ὦ Δροσί, τὸ μειράκιον ὁ Κλεινίασ; ἐκεῖνόν φημι τὸν ἀλαζόνα, ὃν κάκιστα ἐπίδοιμι ἀπολούμενον, ἑλκόμενον τοῦ πώγωνοσ ὑπὸ δημίου. οὐ γὰρ ἑώρακα, πολὺσ ἤδη χρόνοσ, αὐτὸν παῤ ὑμῖν. οὐκέτι, ὦ Χελιδόνιον· ὁ γὰρ διδάσκαλοσ αὐτὸν εἶρξε μηκέτι μοι προσιέναι. τίσ οὗτοσ; μή τι τὸν παιδοτρίβην Διότιμον λέγεισ; ἐπεὶ ἐκεῖνόσ γε φίλοσ ἐστίν. οὔκ, ἀλλ̓ ὁ κάκιστα φιλοσόφων ἀπολούμενοσ Ἀρισταίνετοσ. τὸν σκυθρωπὸν λέγεισ, τὸν δασύν, τὸν βαθυπώγωνα, ὃσ εἰώθε μετὰ τῶν μειρακίων περιπατεῖν ἐν τῇ Ποικίλῃ;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION